Tijd van leven
Ik had last in mijn voet, een pijntje.
Op een dag stond ik op en ik viel bijna om, auw, godverdomme, wat is dat nou?
Even zitten op het bed, even kijken, even voelen, voorin zit een pijntje en als ik er op druk merk ik geen verschil.
Het doet alleen pijn als ik er op sta.
Oke, dan maar op de hak lopen, eens kijken of dat lukt en dat gaat heel aardig.
Dit was op het eind van mijn vakantie en de volgende dag moest ik weer aan het werk.
En ziekmelden staat niet in mijn woordenboek.
Nog nooit heb ik één uur school of werk gemist door ziekte.
Oke, wel eens tandartsbezoekjes, een heel enkele keer verslapen en af en toe werkloos, maar in totaal nul uren ziek.
En dat moet ook zo blijven!
Ik strompel de dag door en leer me een loopje aan en natuurlijk kijk ik even op internet.
Er is genoeg te doen aan en met voeten, en zelfs in Winschoten zijn voetexperts aanwezig dus wat dat betreft zou het niet heel verwonderlijk zijn als ik ook eens wat kreeg.
Maar gaandeweg de werkdag ging het steeds beter, wellicht omdat ik nu in beweging was de hele dag, en in de avond was alle pijn weg.
Ik denk dat drie weken op de kont zitten ook niet heel gezond is, ik wandel dan wel eens met het hondje van mijn zusje, maar die is ook al bijna bejaard, dus dat waren ook kortere stukjes.
Misschien komt het ook wel door dat ik ontzettend veel gegeten heb gedurende mijn vakantie, mijn hele kerstpakket ging naar binnen, en normaal snoep ik vrijwel nooit wat, alleen drop in de auto, of een bakje vla.
En bij mijn ouders was ook veel te eten.
Of het is de combinatie van verkeerd voedsel en onvoldoende wegen dat de pijn veroorzaakte, of verstapt zonder dat ik het zelf door heb gehad.
En nu denk ik, het is vier graden overdag en mistig dus extra koud, en dan buiten werken lijkt me niet zo heel goed voor het schilderwerk, en ook niet voor mij, brrr.
Maar relativeer ik meteen, als dat al mijn zorgen zijn in mijn leven heb ik het toch heerlijk.
En mijn gebit is ook aardig onder controle, maar daarover een andere keer.
Nou, ik ben gelukkig niet vaak ziek, maar ik ben toch wel al een paar keer een paar dagen thuis geweest. Maar mooi dat je pijntjes weg zijn. Voor zo’n pijntje zou ik ook niet zomaar thuis blijven.
Love As Always
Dimario