JaRig

Mijn 51ste verjaardag was tevens mijn laatste vakantiedag.
Het was prachtig weer, en we kregen nog een ijsje van een meisje.
Zij vertok die dag en het ijs zou smelten dus ging ze het maar uitdelen.

Ik heb al heel veel speciale verjaardagen gehad, zo ben ik eens naar een smurfenpretpark geweest, eens naar het Vaticaan en een dagje Estland, of de Euromast.
Dit keer besloot ik om eens een kijkje te nemen in het Duitse stadje Vreden.

Het heeft het zwaar te verduren gehad in de oorlog, want hoewel het stratenpatroon wel middeleeuws aandoet, zijn de panden dat duidelijk niet.

Ik vind het in de vakantie altijd fijn om eens ergens te zijn waar ik nog nooit geweest ben, dus ik wandelde flink wat in het rond.

Ik was wel benieuwd om eens een kerk te zien uit de twaalfde eeuw, maar zoals helaas altijd is er in de eeuwen er na nog steeds aan geklust, dus zoiets bijzonders als de kerk waar ik naast woon zal ik wel nimmer zien.

Maar evengoed was het een prachtig mooie dag om een prachtig mooie foto te maken.

Het is daar net als bij ons, een voetgangersgebied waar ook gefietst mag worden.

Een leuk geveltje en Winterswijk is beide kanten op.

Duitse koffie en Duits gebak.

Het hoogtepunt van de dag kwam nog, dat was het aanschouwen van de sint vitussteen.
De aanduiding ‘Renovatum 1753’ wijst op de vernieuwing van de steen in dat jaar.
Op een kaart van 1631 werd vermeld dat de steen in 1590 al bekend was. Daarvóór stond er een houten paal mogelijk al sinds 1231 ,de noordelijke punt van de Sint Vitusparochie in Südlohn.