Braaf volk

Ik heb een hekel aan camera`s die me in de gaten houden op straat of bij het pompstation.
Ik heb het idee dat ze me niet vertrouwen.
Bovendien kan ik mijn nummerbord toch bewerken als ik dat wil.
En de agressie op straat wordt heus niet minder. 
En mensen die stampei willen maken doen dat een pleintje verder. 
Tot alles vol hangt natuurlijk, maar willen we dat?
Moet heel Nederland vol met camera`s?
Dat lijkt mij niks.

Agressie is van alle tijden, zoiets ban je niet uit.
Met camera`s is de pakkans wel groter.
Dus wordt ons rechtssysteem overspoeld.
Het kost allemaal handen vol geld en je hebt er niks aan.

Misschien voelen mensen zich veiliger, maar ze moeten toch verder.
Wat is jullie mening?

Ik ben er nog niet uit.
Ik volg mijn gevoel, en die camera`s druisen tegen mijn gevoel in.
In een met camera`s beveiligde staat voel ik me benauwd.

Aanklager

Peter reageerde op mijn Lagerhuis stukje:

op zich een leuk programma .maar zo gauw de grootste hypocriet (van Dam )langs komt dan is het tijd omte gaan zappen ,deze man heeft in zijn eentje een hele onderneming doen sluiten in de jaren 70 .door op tv een fles limonade kapot te schieten ,,onder het mom van ze exploderen ..en dat vertelt ons hoe het moet,,bahh

Ach, iedereen maakt fouten, zo ook Marcel van Dam.
Maar om nou nog over die ontploffende flesjes te beginnen is toch wel een heel oude koe.
In de jaren zeventig presenteerde Marcel van Dam het toenmalige consumenten programma van de VARA.
Hun was ter ore gekomen dat frisdrank flesjes spontaan explodeerden.
En dat lieten ze op de televisie even zien door er een kogeltje door heen te schieten.

Tegenwoordig gebruiken ze voor zulke foefjes een computer.
In elk geval schrok Nederland zo dat de fabrikant failiet ging.
En jaren later kreeg de VARA een boete.
Klaar, einde verhaal.

Iedereen maakt fouten.
Heden ten dage haalt men gevaarlijk materiaal terug uit de supermarkt en kunnen mensen hun gekochte waren inleveren.
Maar in die jaren was de televisie nog machtig.

Neem bijvoorbeeld de beelden van de brandende zappelin. (jaren eerder)
En het lag niet eens aan het gas: De verf was nogal brandbaar.  
Het is daarna nooit meer goed gekomen met dat ding.
Terwijl er toen ook al met auto`s en vliegtuigen meer doden vallen.

Zo ziet u maar.
Sommige mensen kunnen alleen de negatieve dingen onthouden.
Of is het een kwestie van willen?

zeg, kennen jullie ze nog?

Kees van Kooten en Wim de Bie, dat zijn fijne gasten.
Al zolang ik me herinner zaten ze elk seisoen op zondagavond het nieuws van de afgelopen week door te nemen.
Het heeft wel iets van dat wat Kopspijkers nu doet.
Ook met pruiken, plaksnorren en petjes.
Dat was een mooie tijd.

Hun programma heette lange tijd: Keek op de Week, en later bedachten ze andere namen zoals: Deksel van de Desk en Krasse Knarren.
In 1997 besloot Kees van Kooten om er mee te stoppen, Wim de Bie ging nog een paar jaar door.
Tot hij het internet ontdekte.
Zie hier.

Op zondagavond 16 november zendt de VPRO hoogtepunten uit van datgene wat Kees en Wim op video en DVD lieten vastleggen.
Kijk hier maar even rond.

Iedereen mag stemmen op hun favoriete fragment.
Je kan ook de banden bestellen en je keuze bepalen.
Omslachtig?
Ach, VPRO he?

yoghurt

Vannacht voor mijn slaapkamerraam, twee dames na een stapavond slenterend over straat.
Hee, joh, niet daar gaan liggen joh!
Kom op, omhoog!
kom op!
Ik laat je hier niet liggen joh!
Hup, sta op!
Nog maar een klein stukje, we zijn er zo!
Je kan hier toch niet blijven liggen.
Kom op, je bent toch een vrouw?
Schiet op, omhoog, hup!
Daar komt een auto aan, die overrijd je zo!
Ik hoor een toeterende auto aankomen, maar die stopt op tijd.
STOP STOP STOP.
EN NOU OPSTAAN JIJ!
JE KAN HIER NIET BLIJVEN LIGGEN
SCHIET OP NOU
Er ontstaat een klein gesprekje met de mannelijke autobestuurder, alleen hij schreeuwt niet zo, dus verstond ik er niks van. Maar de dronken vrouw werd de stoep op gesleept. En het geschreeuw ging verder.
Nou, je kan hier niet blijven liggen!
Ik laat je niet achter!
Kom op nou!
Kom op!
Hup omhoog!
Niet aan mij gaan hangen, ik kan je niet tillen!
Ik heb al een operatie aan mijn liesbreuk gehad!
Hup omhoog!
Niet blijven liggen nou!
Moet ik een taxi bellen of de politie?
Hup kom op!
Werk nou mee!
Schiet op!
En dat ging zo een tijdje door. Toen ik vanmorgen uit mijn raam keek lag ze er niet meer. Tja, drank....

Xylofoon

Wat een heftige discussie`s weer afgelopen avond in Het Lagerhuis.
Er passeerde van alles de revu.
Onder andere over de problemen in Israel.

Volgens mij komt daar nooit een einde aan.
Het is daar al zeer lang foute boel.
De Israeliers en de Palestijnen moeten samen in een land leven.
Aan beide kanten zitten veel welwillende mensen, maar ook dood en verderfzaaiers.
En telkens als er een vredesbestand is wordt er weer een bus uit elkaar geploft of zakt een restaurant in.
Dan worden de heren aan de top weer boos en vernielt het leger weer van alles.
Ook stenen en rubberen kogels vliegen daar rond.
Houdt dit nooit op?

Ik denk het niet.
Zijn jullie voor de joden of voor de palestijnen, en waarom, of waarom niet?
Ik kom er niet uit.

Waar gaat mijn stokje toch heen?

Het werd herfst en ik bedacht een stokje.
Ik vroeg iemand om een smurf op zijn site te zetten, en hij moest dan vragen aan iemand anders om datzelfde te doen.
Zo ontstond een leuke estafette.
Omdat ik andermans stokjes altijd uit het oog verlies houd ik de mijne goed in de gaten.
Vorige week zaterdag was Wasbeer aan de beurt.
Hij was even uitwaaien in Egmond aan zee.
Maar op woensdag besloten de smurfen om bij hem aan te bellen.
Hij kon nog net even deze foto maken.

Vervolgens smurfden de smurfen naar Janneke, en die zag hem vliegen. (of zweven?) 
Deze prachtige luchtballon:



Het stokje ging nu vliegensvlug door naar Sandra.
Die er met schitterend pop ups wat fraais van smurfde:



Wie zegt dat smurfen altijd blauw moeten zijn? 
Blauwdruk werd ook Orangez zal ze wel gedacht hebben.
In elk geval maakte hij er ook wat moois van:



Deze oranje smurf werd weer blauw gewassen en is na een diepgaand gesprek richting Cruler  
En die zal er ongetwijfelt ook wat moois van bakken.
Ach, soms is het leven best wel mooi.

Voorts, een leuke vragenlijst.

Onregelmatig verschijnt een vragenlijst op Spockspot, ik zet ze hier neer en verzin wat antwoorden er bij!

1. Wat is een weblog? (Geef een koude definitie.)

Een persoonlijke site dat (bijna) dagelijks met een stukje ververst wordt, een soort kijkje in de keuken van de weblogger in kwestie.

2. Wat is een weblog voor jou? (Geef een psycho/emotionele omschrijving.)

 Een methode om te peilen of ik het waard ben

3. Heeft jouw weblog een doel in jouw leven? Zo ja, waarom?

Het heeft iets principieels om dagelijks weer iets uit je hersenpan te knarsen

4. Is een weblog aantrekkelijk omdat het een dagboekfunctie kan overnemen en "nog terugspreekt" ook? Leg dit eens uit?

 Het is voor mij geen dagboek, ik denk nogal veel, en mijn gedachtes zet ik hier neer in de hoop dat mijn lezers er op reageren, zodat ik verder kan.

5. Waarom ben je ooit een weblog begonnen?

Ik ben nooit echt begonnen, ik werd door Mark als gastlogger gevraagd, en toen maakte Ronald voor mij een site. Later wilde ik een echte goedlopende site en toen hielp Rene me. Alles bestaat uit toeval.

6. Zijn er weblogs die je sowieso elke dag leest?

Jazeker, ik heb een aantal favorieten en iedereen die de moeite neemt hier te reageren bezoek ik.

7. Hebben andere weblogs een doel in jouw leven? Leg dit eens uit?

Als ik mijn pc opstart ben ik altijd reuze benieuwd wat iedereen weer bedacht en getypt heeft

8. Denk je dat jouw weblog ook een doel kan hebben in andermans leven? Leg dit eens uit?

Ik denk dat ik er een beetje onderaanhang bij sommigen. Ik heb weinig vaste dagelijkse klanten

9. Wat zijn de gevaren van een weblog? Waarom?

Het grote gevaar is dat iemand een grapje van mij verkeerd opvat en mij op komt zoeken om mij een klap op mijn bek te geven.

10. Heeft je weblog je leven op één of andere manier beïnvloed? Waarom?

Ik moet nu steeds weer mijn mening typen, en dan moet je dieper nadenken om het enigzinds duidelijk te verwoorden.

11. Is een weblog ook een manier om aandacht te krijgen? Waarom?

Het is een schreeuw om aandacht, het geeft mij bestaansrecht

12. Kan een weblog je ook helpen om bepaalde dingen te bereiken? Leg dit eens uit?

Als ik iets weten wil kan er een aardig persoon zijn die het antwoord weet en dat hieronder neerzet

13. Wat voor een soort weblog heb je? (Lifelog, linkdump, combinatie?)

Het is geen livelog, want geen dagboek, en ik dump niet veel links. Het is ook geen combinatie. Mijn log lijkt echt nergens naar, het is een hoop gelul en gerommel, hopelijk wel aangenaam

14. Is jouw weblog ook bedoeld om jezelf creatief te prikkelen? Vertel eens verder?

Jazeker, ik wil bepaalde thema`s onregelmatig laten passeren en dat vergt soms moeite. Meestal doe ik maar wat

15. Put je wel eens inspiratie uit andere weblogs? Op welke manier?

Soms is mijn mening zo anders dat ik er zelf een logje over schrijf, dat kan ook weken later zijn als ik er in gedachten uit ben

16. Is een weblog een vorm van exhibitionisme? Waarom?

Een weblog is bijna een persoon. Ik ken mensen via hun weblog. En ik ken mensen via MSN. Maar met die combinatie ken ik ze beter, en toch blijven mensen me verbazen

17. Is weblogs lezen een vorm van voyeurisme? Waarom?

Nee, dat niet, je leest en ziet alleen wat de mensen je tonen

18. Lees je veel weblogs?

Ontzettend veel, en ik laat overal mijn sporen na. Zo dat anderen weten dat ik besta

19. Vond je deze vragenlijst leuk? 

Zie titel

Renesmurfsurfers, moet ik nog iets nader toelichten?

U vraagt, wij draaien!

Geachte radio drie,

hartstikke leuk natuurlijk, zo`n week van de jaren negentig, al noemt u het anders.
Naar ik meen is zulks al reeds eens eerder voorgekomen. 
De week van de Nederlandse popmuziek is zeker afgeschaft?

Ook geen wonder, de vorige keer was het nog maar de helft van datgene wat het zou moeten zijn.
Honderd procent Neerlands product is toch iets te veel Blof.

Waarom niet speuren naar de ongetwijfelt vele goede bands als Nice Mom?
Deze jaren negentig week is bijna weer voorbij.
Wordt het niet eens tijd voor een week van de jaren tachtig?
En wat te denken van de jaren zeventig en zestig?
Dat moet toch mogelijk zijn?
Jullie zijn toch een zender met kloten, of vergis ik mij?

Hoogachterlijke groet, ikke!