Er zijn welliswaar weer wat kerstboomfoto`s binnengekomen, daar ga ik binnenkort mee verder, nu eerst tijd om stof te zuigen in mijn woning met het geluid er bij van een mooi lied dat ook op de Ronflonflonsongs cd Geen Touw staat: Klootzak, geschreven en gezongen door Jacques Plafond:
Hij had een vlotte babbel en altijd wat te doen, en er was altijd wel een schnabbel dus hij zat nooit zonder poen. Hij werd verliefd op een heel mooi meisje, echt dat je zegt zozo. ze gingen wonen in een klein paleisje niet veel groter dan het lits jumeax waarin ze duizendenéén nachten bedreven en toen was het ineens uit met de pret. Want dat had hij haar nooit gegeven, liefde die verder gaat dan het bed.
O, wat een spijt, waarom zag hij veel te laat dat liefde zonder genegenheid als een roos verwelkt als een schip vergaat. O, wat een spijt en wat een narigheid hij is haar kwijt omdat liefde niet gedijt zonder genegegenheid.
Hij was een snelle jongen en zij zijn mooie meid. Dat was niet alleen een voldongen maar ook een onweerlegbaar feit. Hij bedolf haar met geschenken, hij schepte met haar op. Maar hij kon alleen maar aan vandattum denken, o, wat hield hij toch van zijn levende pop. En hij zag niet dat er iets in haar brak, speelde verder met zijn hamertje tik. Hij was een echte klootzak, en die klootzak dat was ik.
Maar ik heb zo`n spijt, waarom zag ik veel te laat dat liefde zonder genegenheid als een roos verwelkt als een schop vergaat. Ik heb zo`n spijt , o wat een narigheid ik ben je kwijt. Je hebt je van mij bevrijdt je moest eens weten hoe ik lijd. Ik heb zo`n spijt, waarom zag ik veel te laat dat liefde zonder genegenheid als een roos verwelkt als een schip vergaat. Ik heb zo`n spijt, o wat een narigheid ik ben haar kwijt omdat liefde niet gedijt zonder genegenheid.
In het kader van oude filmpjes opnieuw insluiten volgt hier weer een filmpje van Quandy.
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20september 2019. Hij kwam bij ons op 9november 2007en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In april 2008 was hij dus zeven maanden, en dit is dus alweer het tweeëntwintigste filmpje in deQuandy Binge WachtingLijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Ik vind 150 miljoen euro voor een schilderij veels te duur, dat is geen enkele schilderij waard. Ook niet als er Rembrandt op staat. Volgens mij hebben we dat helemaal niet nodig, volgens mij hangen er voldoende schilderijen in Neerlands museums. Er zijn zelfs meer schilderijen dan er ruimte is om tentoon te stellen dus iets nieuws aanschaffen maakt de depots alleen maar weer voller.
Er moet altijd overal op bezuinigd worden van de regering, maar voor kunst en cultuur hebben ze kennelijk nog wel wat miljoentjes liggen. Ik vond het eind jaren 90 al absurd dat er toen 82 miljoen gulden betaald is voor de Victory Boogie Woogie van Mondriaan, en nu geven ze een veelvoud daarvan uit!
Ik kan me best voorstellen dat er een prijskaartje aan hangt, maar dan moet men kijken naar de kosten van het doek, de lijst, de verf, eventueel de manuren die er in gestoken zinn, en dan kom je nog lang niet aan dit bedrag. En ik vraag me ook altijd af of en hoe iets gerestaureerd is, want als iemand anders er overheen gaat verven kan je het toch eigenlijk geen orriginele Rembrandt meer noemen, vind ik.
Als je iets niet echt nodig hebt moet je het ook niet kopen. Nederland heeft best veel schilders voortgebracht, maar als ons dat nu telkens miljoenen moet kosten hebben we daar meer last van vreugde van.
Voor zulke dingen: peperdure uitgaven voor iets waar je heel best zonder kan, zou een referendum gehouden moeten worden, of liever nog het binnenslepen middels crowdfunding. (= donaties vragen) En dat geldt tevens voor zoiets als bijvoorbeeld het koningshuis.