Ik ben naar de hoofdstad van Friesland geweest en dat is Leeuwarden.
Dat het Fries een officieel erkende taal is is mij bekend, dat is het Nedersaksisch ook, en dat is u nu bekend.
Ik wilde een rondvaart maken, maar de kaartjes waren uitverkocht, dus nam ik een andere rondvaart, daar was nog wel plek.
Leeuwarden is best een leuke stad, een van de oudste van ons land, toch is hun oudste gebouw niet ouder dan het oudste gebouw van Winschoten, ik zeg het maar even.
De gids op de boot sprak Nederlands, en de Engelstaligen aan boord konden in een mapje meelezen. En voor in de boot zagen we allemaal foto`s voorbij komen op een scherm.
Er is heel veel moois gesloopt en vervangen door lelijks, net als in andere steden.
Wolkenkrabber die vanaf bijna heel Friesland te zien is.
In het treintje op luchtbanden kon niet meer, de laatste rit was al geweest toen ik er aan toe was.
Anders dan in Winschoten hebben ze in Leeuwarden wel een mooie fontijn.
Zwervers en schooiers en ander vies volk is er helaas ook.
De voormalige gevangenis is hier niet afgebroken zoals in Winschoten, alhier geven ze er wel een nieuwe bestemming aan.
Hier moest ik best een tijdje wachten tot iedereen uit beeld gewandeld was, maar het was lekker weer en ik heb de hele dag de tijd.
Het gebouw en de bijgebouwen zijn indrukwekkend en gratis te bekijken.
Prachtige oude pandjes ontsierd door oerlijke nieuwbouw er omheen, dat komt vaker voor, zo ook hier.
Het Nedersaksisch is een grotere taal dan het Fries, toch is de hoofdtaal het Nederlands.
Vorige keer ben ik tijdens een fietstocht in een buitenwijk geraakt, maar ik wilde het centrum van Drachten ook wel eens zien.
Op zich best aardig, het kan er mee door.
Plaatsnamen en straatnamen zijn tweetalig, en af en toe wappert er ergens een Friese vlag, voor de rest doet alles gewoon heel Nederlands aan.
In Drachten is ook een fietsbrug, toen die nieuw was was het een lange, en ondanks dat op internet staat dat die tijdelijk buiten gebruik is kon ik er toch over. En terug.
Er zijn overigens gestoorde lui op de camping die met een lawaaiapparaat het gras gaan maaien. Dat heeft niks met dit plaatje te maken, ik vertel dat zo even tussendoor.
De voertaal is Nederlands en dat is maar goed ook, anders luister ik er niet naar.
Zeggen wat je niet verkoopt kan natuurlijk ook. In het Nederlands.
Het is mij hier in Friesland nu al drie keer overkomen dat ik ergens zat of liep, en er komt een kat aangelopen, deze geeft kopjes en wil geaaid worden. Zeer bijzonder, dat overkomt me anders nooit.
50 is niet zomaar een getal, 50 is oud, 50 is geen 30, 50 is oud, toch bedankt drie mensen die me gefeliciteerd hebben.
Al mijn hele leven kijk en luister ik louter naar de Nederlandse publieke omroep, en al mijn hele leven hoor en lees ik dat er voornamelijk 50 plussers naar kijken en luisteren. En nu ben ik er zelf eentje.
Ik vier mijn verjaardag op de camping in Friesland, alleen voor genodigden.
Bovenstaande foto heb ik overigens in Winschoten gemaakt, aan de Zwembadlaan, die op geen enkele kaart staat, toch weet elke Winschoter waar dat is. En hoe hard je mag.
We staan op de camping nabij Eernewoude en namen eens een kijkje in het dorp.
De enorme camping en bijbehorend eveneens enorme bungalowpark is vele malen groter dan het dorp zelf, waar binnen zich ook weer allemaal vakantieaccomodaties bevinden.
Er was skutjesilen in een dorp vlakbij en nu was het skutjesilen hier, er wordt wat afgekutjesilt.
Omroep MAX is ook aanwezig, voor het skutjejournaal. Ik heb er niks van gezien, dat wil ik ook niet, maar het was wel erg gezellig en vrij druk.
Daarom zijn we maar snel de drukte uitgefietst en gingen we naar Burgum.
Door schitterende landschappen en de peperdure veerpontjes omzeilend.
Af en toe even rusten op een bankje en genieten van het uitzicht.
Alle standbeelden en monumenten bekijk ik, de allermooiste komen op de foto.
In nam nog ergens een softijsje, en kon het niet laten deze smurf even vast te leggen.
Prachtige kerkjes in Friesland.
En heus niet alles wordt aangegeven in het Fries, de voertaal is gewoon Nederlands.
Helemaal aan het eind van de bungalowpark kwam ik al fietsend weer uit in het bos.
Ik leer de omgeving al vrij aardig kennen, leuk hier, vooral met mooi meer.
Ik doe geen oordoppen in als ik commerciele radio hoor, welnee, ik heb een veel beter plan, ik zet het gewoon op mijn weblog: In het gebouw van de sanitaire voorzieningen weerklinkt zeer onrespectvol naar de campinggasten toe commerciele kutmuziek. Tips hoef ik niet, ik ben er tevreden mee om dat hier neer te zetten.
Wat nog meer erg vervelend is in Friesland is het gebrek aan bruggen. Er gaan wel fietspaden overal naar toe, maar die gaan langs veerpontjes die je peperduur naar de overkant brengen, om vervolgens een paar kilometer verderop weer eentje tegen te komen. Ook hier hoef ik geen tips, ik zet het gewoon op mijn weblog.
We wilden naar Drachten, dus we gingen naar Drachten, maar toen we bij Grou waren bleken we dus de verkeerde kant op te zijn gefietst, de bewijzering is soms ver te zoeken.
Maar dat geeft allemaal niks, ik heb vakantie, ik heb alle tijd, en Friesland is prachtig. Wel net zo mooi als Zeeuws Vlaanderen, waar ik vorig jaar gefietst heb.
In de avond bleek dat we 60 kilometer hadden gefietst en genoten we van een barbecue.
Hedenmorgen was ik fijn naar de Arbeidsvitaminen aan het luisteren, kwam er ineens de overbuurman van de camping mijn voortent binnen, met de Telegraaf onder zijn arm, hij had het uit en bood het mij aan. Neem die maar weer mee, ik blief geen Telegraaf. Het gesprekje daarna was natuurlijk wat ongemakkelijk, de man ging vrij snel weer weg, met medeneming van voornoemde Telegraaf.
Fout is fout en ik ben dat niet. En om twaalf uur besef ik maar weer dat er getest moet worden, voor je weet maar nooit.
Ik ben honderd kilometer van thuis en bevind me in het hart van Friesland, op een hele grote camping. Deze camping koos ik uit omdat er fietsen te huur zijn, niet wetende dat mijn zusje mijn eigen fiets na ging brengen, alsmede de fietsen van mijn ouders. Dit jaar dus zonder vouwfiets.
De nabije omgeving is prachtig, er is feest in het zuiden en er komt feest in het noorden. Het geluid van het Veenhoopfestival weerklinkt over de camping en het kutjesilen is morgen in Earnewald. Over geluid gesproken, dit is een prima camping, maar ik heb één klacht:
In het gebouw van de douche en sanitaire voorzieningen weerklinkt het geluid van de commerciele radio. En dat is tijdens het douchen en schijten zo`n beetje het ergste dat er is. Reclame, opgefoktje doorgesnoven klinkende dj`s, geen liefde voor muziek en nog meer reclame, gatverdamme en godverdomme.
Dat overleef ik vast ook wel weer, maar leuk is het niet, toch een minpunt, en geen kleintje. Pluspunt is dan weer dat ik elke ochtend fijn in de voortent naar het oudste radioprogramma ter wereld kan luisteren, de Arbeidsvitaminen.
