Jeroen van Merwijk heeft kanker en hij gaat dood en dat is kut. Vrienden van Merwijk hebben liederen van Merwijk opgenomen en aan hem bezorgd en dit is een gezamelijk nummer.
Ik zag Jeroen eens op het podium staan voor een volle zaal in De Klinker, samen met Harrie Jekkers. Harrie heb ik daarna nog een keer gezien met zijn Klein Orkest, en Jeroen nooit meer.
Grappige humor en ijzersterke teksten, waaronder dus deze:
IK GELOOF Tekst en muziek: Jeroen van Merwijk
Dolf: Ik geloof in tegen bierkaaien vechten. In een wang voor een wang en een tand voor een tand. Erik: En ik geloof in het afstand doen van rechten. In de steun in de rug en in de helpende hand. Paul: En ik geloof in het weerloze, breekbare kleine. Ik geloof in het genadeloos oog voor detail. Katinka: En ik geloof in het fijne nog verder verfijnen, in het zout in de wond en in twijfel gezaaid. Nuhr: En ik geloof in het kanaliseren van woede, dus geloof ik in spel en dus geloof ik in sport Harrie: En ik geloof niet in zekerheid, maar in vermoeden Kees: En in het hart dat bij mij uit wordt gestort. Jack: En ik geloof in de steen in het stilstaande water Ik geloof in voor alles en iedereen door het vuur Diederik: En ik geloof in verbeelding, ik geloof in theater en in schilderkunst en in literatuur
Allen: En met het risico dat ik voor gek wordt versleten. Geloof ik dat alles ooit mooi wordt en goed. Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in, Blijf ik geloven, omdat dat wel moet.
Mike: Ik geloof in ambitie en intuïtie. En ik geloof in het zorgenkind. Mylou: Ik geloof in de toekomst en in de traditie In de man of de vrouw die de strijd aanbindt
Allen: En met het risico dat ik voor gek wordt versleten, geloof ik dat alles ooit mooi wordt en goed Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in, blijf ik geloven, omdat dat wel moet.
Bavo: En ik geloof in afwijkend, ik geloof in bijzonder Herman: Ik geloof in de kont en ik geloof in de krib. Harrie: En ik geloof in het raadsel, ik geloof in het wonder. Nuhr: Ik geloof in compassie, ik geloof in begrip
Allen: En met het risico dat ik voor gek wordt versleten Geloof ik dat alles ooit mooi wordt en goed Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet Ik blijf maar geloven omdat dat wel moet Ik blijf maar geloven omdat dat ik wel moet
De paniek is nu groot, maar het vaccin is er ook bijna.
Ik zal het even uitleggen voor de toekomstlezers die dit verleden eens gaan lezen. Er waard een virus rond, zeer besmettelijk, en het hele land zit in een zogenaamde lockdowm. Winkels dicht, behalve de voedselvoorzieningen, restaurants dicht, behalve afhalen en rondbrengen. Theaters en cafe`s en sportscholen en alles is dicht. Dit alles om de samenleving tot stilstand te brengen, maar het werken gaat wel door.
En wat ook doorgaat, en dus helemaal verkeerd is, is het vliegverkeer. Oke, er werd veel minder gevlogen, maar minder is nog altijd niet nul. Dat verdomde milieuvervuilende vliegen pakken ze niet aan.
Pas nu er in Engeland een nieuwe versie van het virus rondwaard is het luchtruim gesloten. Let wel, alleen dat met Engeland, en boten en treinen wordt ook lastiger.
Kom op zeg, met een lockdown dan ook graag even al het vliegverkeer lamleggen. Maar nee, wat het slechtste is voor de mensheid moet tot het laatst toe in de lucht blijven. Rampzalig.
En schaf even heel snel die mondkapjesplicht af, ze werken niet!
Ik luisterde al naar Spijkers en Koppen toen Jack Spijkerman het nog presenteerde ergens eind vorige eeuw. Toen was de volgende collumnist al wel geboren, maar had er nog nooit van gehoord.
Voor Spijkers met Koppen om 12 uur begint luister ik altijd tussen 11 en 12 naar De Taalstaat op Radio 1, het tweede uur mis ik altijd omdat ik dan overschakel. Merkwaardig en leuk vond ik dan ook dat Frits Spits een gesprek had met Felix Meurders.
Daarna dus de laatste uitzending van Spijkers met Koppen met Felix Meurders en zonder publiek, met deze collumn, omdat ik die toevallig tegenkwam op Youtube, de hele uitzending was even geniaal als vrijwel altijd. Temeer daar het echt om de onderwerpen ging, precies zoals Felix het wilde.
En Dolf Jansen blijft en Spijkers met Koppen blijft. En volgend jaar gaat Felix op radio 5 zitten, tegelijk met Frits Spits op radio 1.
En dat nog wel op de dag dat bekend is gemaakt dat de Sinterklaas uit mijn jeugd is gestorven aan het virus.
Toen de mondkapjes verplicht werden op 1 december schoten de besmetingcijfers omhoog. En dat komt natuurlijk ook omdat je tegenwoordig overal kan testen, zelfs in Winschoten is al een testlokatie geopend. Vandaar ook dus dat we zo vlak voor de kerstmis in een lockdown zitten, alles op slot.
Het is allemaal zo onwerkelijk. Het komt nu wel heel dichtbij. Gelukkig heb ik nu even vakantie, en gelukkig kon ik het afgelopen jaar als schilder met wat aanpassingen doorwerken.
Het kerstpakket ophalen ging ook al op een gekke manier. Niet zoals altijd even gezellig samen naar een toespraak luisteren en dat er wat mensen in het zonnetje gezet werden en een hapje en een drankje. Nee, met de auto er langs op een bepaald tijdstip en de doos werd aangegeven door het raam. Ik kreeg ook nog koffie en wat lekkers voor onderweg! En het kerstpakket bestaat uit producten uit een lokale boerderijwinkel. Helaas moest dit overhandig worden met een mondkapje voor, dus ik zei maar dat ik breeduit lachte, omdat ze dat niet konden zien.
Het was ook niet erg rustig op de snelweg, daar is nog verkeer genoeg.
Winschoten bruist niet meer, net als in maart. Het nachtleven was al lam gelegd, maar het winkelen was al niet meer wat het was met al die gesloten horeca. Maar nu:
Gelukkig is de AGF Groenteboer en Kaaspakhuis nog wel gewoon open. En de supermarkten en her en der een drogist en hier en daar is eten af te halen, en voor de rest alles dicht. Het is geen gezicht, het is spookachtig.
Net nu Winschoten zo mooi in de kerstfeer is.
Ik leg hierbij tevens even vast dat ik me niet laat testen, want ik heb geen klachten, daar zorg ik wel voor. En ik laat me straks ook niet prikken, want ik ben tot op heden nooit ziek en als dat argument niet telt dan telt dat maar niet.
Het kerstbomemfotoverzamelbos is uniek in de wereld, de enige plek waar verzameld wordt door dat mensen zelf opsturen en daar niks voor terug krijgen, de ware kerstgedachte. Het enige wat ik doe is ze ontvangen en plaatsen.
U hoort Lied van verlangen door Jan Vos en Etna Vesvia van de CD van de theaterprogramma`s Tataboulou en Vos en Vesuvia in Volle Vaart, met beelden die ik al fietsend gefilmd heb, toen dat nog mocht, rondom Winschoten.
Ik vind dit wel het meest toepasselijke nummer voor vandaag. Ik wilde hier eerst nog een prijsvraag aan koppelen, hoeveel fietsers kom ik tegen? Maar omdat ik zelf nogal snel de tel kwijt raakte laat ik dat maar achterwege.
Het is heel lang geleden dat wij het samen deden. Maar ik weet nog heel goed hoe dat ging. Het waren hoogtepunten in ons leven ook al soms maar even. Momenten van zielsverrukking.
Maar onze wegen die scheiden, dat was beter voor ons beiden. Dat vonden en zeiden we toen. Maar hoe konden we denken dat die vrijheid ons meer zou schenken dan banden der liefde kunnen doen.
Ik zing een lied van verlangen naar jou, ik zing een lied van verlangen naar jou, voor jou. O, niets kan vervangen, dat geven en ontvangen van liefde, o liefste kom gouw.
Ik zou nooit vergeten hoe ik door jou werd bezeten. Hoe ik wachtte en smachtte vol opwinding. Wat wij samen deden, hoe we in elkander gleden. `t Was soms net of de wereld verging.
