Vandaag toon ik de prachtige architectuur in Winschoten. Van links naar rechts een heerlijk rommeltje vol onlociga waar je binnen dan vast ook onnodige rare ruimtes hebt, en verder naar achteren een zeer strakke appartementencomplex met daarboven het topje van de Winschoter Toren.
Hoe oude straten veranderen.
Op de plek waar ooit de toen beroemde Just Fancy stond bevindt zich nu deze stadstuin, met daarin een monument voor alle joden die daar gewoond hebben tot de tweede wereldoorlog.
Het staat er toch allemaal zo bij elkaar, dat is allemaal zo bedacht en onstaan en uitgeoerd, en dit is het dan:
Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar in mijn hoofd zijn de voorstanders van het prikken ook voorstander van de niet werkende mondkapjesplicht, avondklok, lockdown en zes miljard voor de milieuvervuilende KLM, het zijn mensen die alleen aan zichzelf denken.
Naast de Winschoter Toren, brood en banketbakker en ook de mogelijkheid om te zitten en wat te drinken. Ik haal er elke verjaardag mijn gebakjes, zolang ze lekker zijn.
Ik zie dus dat op dit moment bijna 50 van de 186 winkelpanden leeg staat, terwijl 79 gangbaar is voor soortgelijke steden.
Er wordt nergens gesproken over het virus, en het verdwenen ziekenhuis, dat pal achter de winkelstraat lag, zorgde ook voor een flinke toevoer aan publiek, maar goed, ze hebben het dus niet over de oorzaken.
Ik las ook nog dat bakkerij Scholtens stopt na 100 jaar, de brood en banketbakkerij wordt overgenomen door Prins, zo houdt Winschoten gelukkig een bakkerij! En na een verbouwing in 1988 kwam er een tearoom in, de eerste van Winschoten, men kon tijdens het winkelen ergens even gaan zitten! En kijk tegenwoordig eens, overal kan gezeten worden, en die eerste plek bestaat nog steeds en daar heb ik uitzicht op.
Meestal hebben op mijn Ronflonflon filmpjes beeld en geluid niks met elkaar te maken, en dat is in dit geval niet anders. Nu zette ik mijn filmcamera op mijn robotstofzuiger en heb er het liedje ,,Op Reis" van Jaap Knasterhuis en Etna Vesuvia onder gezet. En nu sluit dat zo perfect op elkaar aan dat het een hele beleving geworden is. Temeer daar de camera omvalt net op het moment dat in het lied een ongeluk voorkomt, en dan zet ik de camera er weer op en gaat het geheel weer vrolijk verder, en tegen het eind wordt het helemaal een zootje. U ziet wat u niet eerder zag, zeker niet op deze manier.
In het kader van ouwe Quandy filmpjes opnieuw posten is het nu de beurt aan de kippenren. Fijn om nog eens te kijken hoe het was, zowel de kippen als Quandy zijn er al jaren niet meer, maar de herinnering blijft.
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In maart 2008 was hij dus zes maanden, en dit is het achttiende filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Het beleid tegenwoordig in Winschoten is dat de gemeente oude panden opkoopt en ze sloopt, om ruimte te maken voor stadstuintjes, te onderhouden door buurtbewoners.
En opknappen en ombouwen tot appartementen komt ook veelvuldig voor, maar op deze plekken dus niet.
En dan nu van dichterbij, kijk even en ontdek de Marktpleinkerk en de losstaande toren met nog het oude dak. En dan ziet u hoe de vestinggracht gelopen moet hebben.
En dan neem ik even rustig de tijd om de teksten op de foto te zetten, dan kan ik het thuis rustig nog eens nalezen, want zo tijdens een wandeling onthoud ik dat allemaal niet.
Het waren roerige tijden.
Elk detail wordt beschreven.
En wat gevonden is wordt getoond.
Ik weet nog dat hier allemaal gebouwen stonden, winkels, een flat, huizen, de drukkerij en bijkantoren van de Winschoter Courant, en jaren daarvoor was daar dus een gracht.
Er wordt ook nog even verwezen naar de Bruggeschans, ook heel mooi.
Een historisch overzichtskaartje met De Marktpleinkerk als centraal middenpunt van de stad.
