Het volgend filmje bevat wat restmateriaal waarmee ik zo`n acht minuten opvul.
Het begint met wat vuurwerk geknal, eerst wat rotjes die mijn nichtjes afstaken, en nog wat ik zag op het schoolplein. Voorts wel een hele minuut in de nacht van oud en nieuw op mijn balkon, zo mistig was het nog nooit.
Ik wilde een foto maken maar filmde per ongeluk, vandaar een stukje Penoza er tussen. Vervolgens een brandoeffening op het Marktplein, iemand steekt het aan en anderen doven het weer.
De eerste maandag van de maand, twaalf uur smiddags, een traditie die bedreigd wordt, dus ik geniet er nog maar van zolang het kan.
De drie vervallen huizen bij het ziekenhuis, zo zonde.
In de Marktpleinkerk, een gebouw van minstens 750 jaar oud, werd gesproken en gezongen. Dat plaatste ik gisteren al, behalve de stukjes die ik nu laat zien.
En we staan stil bij al die mensen wiens leven plotseling afgenomen is in die donkere jaren.
Op 27 januari is het 75 jaar geleden dat concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz werd bevrijd. Op verschillende plekken over de hele wereld wordt daar bij stilgestaan. Dat doen we ook in Oldambt. Daarom is van 23 januari tot en met 2 februari het tijdelijke holocaustmonument ,,Levenslicht" te zien in stadstuin ,,Ons Toentje" in Winschoten. Het monument maakt deel uit van een landelijk project van het Nationaal Comité 4 en 5 mei waaraan meer dan 170 Nederlandse gemeenten deelnemen.
Op donderdag 23 januari onthult burgemeester Cora-Yfke Sikkema de lichtgevende stenen uit het kunstwerk in Oldambt. Iedereen die hierin geïnteresseerd is, is van harte welkom om bij de onthulling aanwezig te zijn.
Meer daarover staat allemaal hier, en ik heb de teksten ook in het volgende filmpje geplakt.
Het geheel begon om vier uur in de Marktpleinkerk. Het was buiten mistig en koud, binnen warm en gezellig druk, we kregen meteen een kopje koffie met wat lekkers. Dat nuttigde ik staande bij een tafeltje en daarna nam ik plaats op een plek helemaal voor aan. Een zanger met gitaar was aan het zingen en gitaar aan het spelen. Op een gegeven moment hield de burgemeester haar toespraak en daarna was het de beurt aan de afscheidende directrice van het Cultuurhistorisch Centrum Oldambt, waarbij er nogal wat geharrewar was omtrent het geluid. Zeer vermakelijk allemaal, en goed opgelost, waarna ze ook nog even ging zingen. Dat zingen bewaar ik nog even voor een volgend filmpje, want daarna gingen we de kerk uit naar de stadstuin. Daar was de boel mooi verlicht kaarsen in glazen potten en vuurschalen.
Het duurde niet heel lang of de menigte was compleet en de burgemeester sprak de openingswoorden. Er werd viool gespeeld en een oudere dame vertelde een verhaal. Halverwege moest ze er even bij gaan zitten.
De stadsgids ging nog even vertellen dat hij aankomende zaterdagen aldaar komt vertellen. En dan gaat het over de verdwenen Joodse inwoners van Winschoten..
Ik kreeg een slimme meter. Zo gaat dat tegenwoordig, alles moet altijd anders en beter en soms gebeuren er dingen die net even anders lopen en dan ontstaat er een leuk verhaaltje.
Ik betaal voor water, stroom en gas. Stroom en gas wordt afgerekend via hetzelfde bedrijf en het was ook hun idee om te komen met een slimme meter. Vroeger kwam er een meneer aan de deur, die wilde de meterstanden zelf zien en noteren en tot volgend jaar maar weer, de rekening kwam wel. Nu komt er een mailtje binnen met de vraag de standen zelf even te noteren en het ook via internet even door te geven. Makkelijker kan het niet, zou ik denken, maar nu hebben ze dus de slimme meter bedacht. Dan kunnen ze op kantoor zelf zien wat ik verbruik en hoef ik er dus nooit meer zelf naar om te kijken.
En hoe zorgen ze er nou voor dat mensen een slimme meter nemen? Door ze een brief te sturen met een datum en een tijd waarop een monteur kosteloos de nieuwe meter komt instaleren en er zitten wat voorzorgmaatregeltips bij en er bestaat natuurlijk ook altijd de mogelijkheid om de afspraak te verzetten.
Het is overigens niet verplicht om een nieuwe meter te nemen, zeg ik er maar even bij.
In eerste instantie zou de monteur komen en gelijk de gasmeter en de stroommeter omwisselen, maar door omstandigheden moesten dit toch twee afspraken worden.
Beide meters inmiddels dus gewisseld, en na ruim een week krijg ik telefoon. Een heel verhaal dat ik per ongeluk de verkeerde meter heb gekregen en dat is niet de schuld van de monteur maar komt door andere redenen die ik nu alweer vergeten ben en of de monteur nog een keer langs mag komen. Natuurlijk, zeg ik, fouten zijn mensen en worden immers overal gemaakt. Het gaat er juist om hoe men dat weer oplost.
En nu is de monteur er dus voor de derde keer geweest, met weer een nieuwe gasmeter en die staat weer op nul. En het gas dat ik verbruikt heb de afgelopen week krijg ik kado!
Merkwaardig genoeg, de stelligen van de stemwijzer waren twee jaar geleden al niet actueel, maar gewoon losse flodders, en er is volgens mij ook niks mee gedaan. Hoe dan ook, leuk om ze te gebruiken en daarbij mijn mening te verkondigen:
De gemeente moet gratis naschoolse lessen in Duits aanbieden.
Nee, dat moet gewoon tijdens schooluren voor iedereen. Niet na schooltijd nog en vrijblijvend, dat is niks.
U hoort:,,Wat ken ik voor u doen" door Teun Balk, en u ziet geblader in een door mijzelf volgetekende schetsboek.
Wat ken ik voor u doen wat mag het zijn. Hier heb u onze kaart en dit is onze wijn. En heb u al een keuze kennen maken. En heb het u een beetje willen smaken. O, die wil nog wat toe en daar willen ze betalen. Een bakkie voor de hond, ja, ik ga het even halen. Want ik ben de ober en ik loop me half gek, voor een fooitje van niks en een grote bek.
Wat moeten ze weer lang overleggen. Voordat ze mijn een keertje kennen zeggen. Wat ze in hun penzen willen proppen. En dan maar schreeuwen met die grote koppen. Ze krijgen het meteen te kwaad. Als het eten niet bij toverslag op tafel staat.
Ik loop me het lazarus te slepen. En volgens hen heb ik het allemaal weer verkeerd begrepen. Zeg en moet je kijken wat voor rotzooi ze maken. En als er tijd is blijven ze nog uren kwaken. En de rekening die heb nog nooit geklopt. En allemaal apart betalen anders voelen ze zich gefopt.
Vorig jaar overleden maar nimmer vergeten, ik neem u mee naar december 2007, hij was toen dertien weken en ging voor de eerste keer over de toen nog nieuwe drijvende brug in het stadspark, dat tegenwoordig afgesloten is.
Omdat mijn filmpjes in mijn archief het niet meer deden heb ik ze gerepareerd, en ik vond het zo leuk om ze nog eens te zien dat ik ze nogmaal post.
Ik wil ook niet aldoor maar mopperen over deze rotwereld, nu blijkt dat er in Nederland nog steeds varkens levend in kokend water gesmeten worden, brrr, naar word ik er van, dus ik doe vandaag gewoon drie foto`s en daar zeg ik dan iets bij.
Ik liep ergens langs een parkeerplaats, ik zag een vrachtwagen staan, en zoomde net zo ver in dat Winschoten en de letters er boven precies in het schermje pasten en drukte op het knopje. Mooi door de kale takken heen nog te herkennen.
Drie deels dichtgetimmerde en in verpaupering verkerende huizen in Winschoten pal aan het leegstaande ziekenhuis.
Dit is al een hele oude die ik in mijn mapje op mijn laptop vond, inmiddels is het groene al een eeuwigheid rood.
Ik ben geboren in 1974 en mijn lievelingslied in 1980 was Visite van Lenny Kurh en Les Poppys. Wat vond ik dat een prachtig nummer als het op de radio of tv kwam.
Lenny kuhr, een prachtige vrouw met een prachtige stem, eentje die het songfestival ging winnen. Wel met een ander nummer, ook iets Frans er in, net als in dit nummer, een prachtige taal.
Heel multicultureel, zuiver gezongen, mooie tonen, en ze dansen er ook zo keurig netjes bij.
Het is vrolijk, het is simpel, er zit een fraai gitaardeuntje in dat ook nog meegezongen wordt op een gegeven moment. En dan de tekst, zoiets kan je alleen maar dromen. In die tijd vond ik visite nog gezellig, tegenwoordig ben ik het liefste lekker alleen.
Helaas kwam er in dit liedje geen smurf voor, maar wel Kermit de Kikker. En de zojuist begraven Aart Staartjes!
