Ik wilde aanvankelijk om en om gaan doen, de ene dag een filmpje, de andere wat geleuter. Maar nu weet ik even niks te leuteren, en heb me toch een zooi filmpjes klaarstaan.
Ik zou ook kunnen vertellen over De RUN van Winschoten, maar daar heb ik stukjes van gefilmd en dat komt terzijnertijd dan allemaal wel, klikt u evengoed op de link, dan weet u meteen hoe de sportiefste stad van Nederland momenteel is.
Hoppa, de volgende dan maar:
Na het spektakel begon de band die de boel voorheen opwarmde nu weer te spelen. Ik liet mijn visite de deur uit en ging zelf ook aan de wandel.
De bekende coverband Toosst speelde, en dat deden ze goed. Zo rond middernacht vertok de vrachtwagen met die enorme hijskraan en de Winschoter Toren slaat twaalf keer.
En dan is het ineens zaterdag en ik zie vanaf mijn balkon dat de rolschaatssters al begonnen zijn, en dan ga ik naar buiten en wandel wat rond. Ik kom van alles tegen, en nog wat.
Het slot van het Watebei spektakel op het Marktplein in Winschoten. Zij namen er ruim de tijd voor, ik nam er ruim de tijd voor, hopelijk u ook!
Dit filmpje begint op een moment dat het heel spannend is. Allemaal figuren die lopen door de menigte op het Marktplein in Winschoten. En dan gaat de hijskraan zijn werk doen, en een grote vogel met een kerel er bovenop vliegt langs de 800 jaar oude kerk. Ik had smiddags bij de repetitie al gezien dat er verder niks staat te gebeuren, het vliegt wat rond, en klinkt wat kabaal en de figuren beneden communiceren terug. Met veel rook en vuur ook.
Gelukkig wordt er daarna weer gezongen en klinkt er muziek, dat maakt de boel weer een stuk gezelliger. En dan is het eindelijk ineens afgelopen. Ik versta niet goed wat de spreker zegt, maar volgend mij kondigde hij de coverband aan die voor de voorstelling ook al speelde, ze gaan er nu nog een tijdje mee door.
Ik film nog even goed de magische figuren die ik allemaal waar kan nemen, en zie de mensen weer van het Marktplein afstromen.
Nadat ik mijn visite had uitgelaten nam ik zelf beneden ook nog even een kijkje. En dan is het filmpje afgelopen, maar het staat u natuurlijk vrij om ze allemaal nog een keer te bekijken.
Ik luister nu een tijdje naar de podcast van Lotje IJzermans, die heet Psychocandy.
De titel van de podcast verwijst naar het gelijknamige album van The Jesus and Mary Chain, met daarop VPRO’s allereerste Song van het Jaar, ‘Just Like Honey’ (1985).
Lotje IJzermans, daar luisterde ik in de jaren 80 altijd naar, als voorprogramma van Ronflonflon. Lotje leerde me dat je ook naar muziek kon luisteren, ze kondigde aan met opmerkingen waar je dan op ging letten tijdens het nummer, en zo genoot je veel meer dan als bijvoorbeeld Jeroen van Inkel iets aankondigde.
In de jaren 90 zat ze niet meer op woensdagmiddag, want de VPRO werd verbannen naar de late avonden en zij deed het op dinsdag. Tot 1996, toen verdween ze van de microfoon en uit mijn leven. En nu is ze terug.
Het hoogst merkwaardige is dat deze podcast is ondergebracht op Radio 2, de zender waar de VPRO niet op mag en kan uitzenden. Dus ik heb speciaal de gehele radio 2 app gedownload voor deze ene podcast, maar dat is dan ook meteen wel een hele leuke. Ze draait nummers van nu, maar ook van toen, en opnames die ik toen ook al eens gehoord moet hebben. En ze heeft gesprekken met elke week iemand anders.
Via bovenstaande links te beluisteren, kies maar welke, ik beluister het middels mijn telefoon.
Het is aan de ene kant natuurlijk hartstikke leuk, een dik uur wekelijkse verse radio, maar aan de andere kant schandalig dat het nergens uitgezonden wordt omdat altijd en overal die eeuwige pompende hits moeten weerklinken om luistercijfers te halen om reclame er door te draaien om mensen te hersenspoelen.
Genieten mag nog, maar je moet zoeken, en ik heb gevonden!
Ik hoop dat u er nog geen genoeg van heeft, ik in elk geval nog lang niet. Alweer zo`n waterbei video, want zo vaak is dit niet te zien vanuit mijn raam.
Het geluid klinkt net zo hard als levensecht, in het hele centrum van Winschoten was er niet onderuit te komen. Zeer indringend en indrukwekkend.
Voor de toeschouwers op het Marktplein is het anders natuurlijk, die staan er tussen en bewegen mee en hebben niet het totaaloverzicht als dat wat ik heb. Ik zie draken rondlopen her en der, de menigte heeft geen idee natuurlijk.
Ik filmde nu niet meer alles, alleen op momenten dat er wat gebeurde en er licht was, meestal in de vorm van vuur. U hoort en ziet dat de draken door de spreuken tam worden, ze gaan gehoorzamen. En dan zie ik onder mijn raamkozijn dat er acteurs klaar gaan staan. Iemand met lawaai en vuur en een paar acteurs die grote vogels dragen. En dat moet dan op een bepaald moment door de menigte naar het midden toe. En dat dan vanaf meerdere kanten, ik hou mijn kant nauwlettend in de gaten. Dan begint er ook weer een soort van dans en het gaat ook maar door en door. Als je iets doet moet het natuurlijk ook goed.
Wat bezielt zijne koningklijke hoogheid de majesteit Willem-Alexander Claus George Ferdinand, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg wel?
Zomaar zich niet meer scheren? Zomaar de baardgroei laten staan?
En de euro`s dan? Die allemaal herdrukken, en de postzegels?
Wat een vertoning, onze koning lijkt een zwerver, en met baardgroei ook meteen tien jaar ouder.
Dat dat allemaal zomaar kan en mag! We leven toch in een democratie? Waarom wordt daar dan niet over gestemd?
De vraag luidt, mag de koning zijn baard laten staan, en snor, of dient hij zich netjes te scheren om toch fatsoenlijk en netjes over te komen?
En als dan 45% van het volk vindt dat hij gezichtsbeharing mag dan mag hij dus voor 45% gezichtsbeharing. En de rest dient weggeschoren!
Kom op zeg, doe liever een kroon op, liefst een hele zware, en wees niet zo lui!
Deel 2 van mijn verslag van Waterbei. Dit filmpje bestaat uit meerdere losse stukjes van hetgeen ik uit mijn openstaande raam zag. In het begin van het filmpje wordt uitgelegd wat er precies gaande is en daarna ziet u hoe het uitpakt.
Dit alles op het Marktplein in Winschoten op 30 augustus 2019.
Als Quandy geen zin heeft in het Sterrebos wil hij langs deze kei.
Hier kom ik wel eens als er weer eens gestemd mag worden.
Er wordt altijd van alles en nog wat georganiseerd, waarvan ik het meeste langs mij heen laat gaan, maar ik kijk wel altijd even of het ook wat voor me is.
Een mooi bordje op een mooie kerk op een mooie plein in een mooie stad.
Ik blief spareribs niet zo, maar de woorden leg ik toch graag even vast, en zie hoe mooi de kerk weerspiegeld.
Het Veteranen Inloophuis is een verhaal apart, ze konden negens een permanente plek krijgen maar dat is ze nu uiteindelijk toch gelukt, alhier was hun laatste tijdelijke plek.
Ik vind komma`s omhoog nooit zo fraai, want dat is niet Nederlands, verder is deze poster wel oke en het was zeer zeker een zeer geslaagde middag!
Ik vind dit een hele grappige zin, vooral ook omdat ik de hoofdletter P niet snap.
En dit is de plek waar Quandy heel graag ligt, als het maar even droog kan zijn aub.
En dit zijn er weer tien, dat lijkt me wel even weer genoeg voor vandaag.
Het is als dit filmpje online komt op mijn weblog precies een week geleden dat dit spektakel plaatsvond, op het Marktplein van Winschoten en ik filmde vanuit mijn open raam. En de familie zat in de huiskamer en op mijn balkon, waar ik zelf af en toe ook even vertoefde.
Waterbei, het straattheaterfestival in Winschoten, met op zaterdag door de hele stad optredens, en op vrijdagavond de grote openingsvoorstelling op het Marktplein.
Vrijdag 30 augustus
INVASION
Vanaf 21.30 uur op het Marktplein in Winschoten Een mythische wereld komt tot leven; overal zijn dierengeluiden te horen. Een donker figuur verschijnt als een prehistorische vogel overvliegt. Vanaf 21.30 uur op het Marktplein in Winschoten
STORY Het gebied is volledig gevuld omdat al deze wezens zich verspreiden en verwarring veroorzaken onder de mensen; moeten ze rennen of volgen? De chaos eindigt met een magisch lied dat dieren aantrekt en kalmeert! Invasion is een onvergetelijk bewegend straatspektakel dat de menigte beweegt als een zee. Mensen zien indrukwekkende figuren en vergeten de acteurs in de kostuums. Laat u meeslepen: dit is een unieke ervaring!
Ik heb de eerste acht minuten gewoon non stop gefilmd. Nou ja, ik hield de camera draaiende, ik zat er niet met mijn oog in, en dat is ook wel te zien. Het gaat mij ook meer om de herinnering dan dat ik iets wil brengen.
Het was warm, het was droog, het was druk en het was gezellig. Er tussen staan zal heus een beleving zijn, er op neerkijken is dat zeer zeker ook!
