Vier reactie`s op mijn vorige pleidooi, waar ik hierbij op ga reageren:
@Di Mario: Ik noem de Telegraaf altijd NSB blad.
@Rietepietz: Omdat jij het verschil niet kan zien tussen een nepwapen en een echte wapen wil dat nog niet zeggen dat de krant GEWAPENDE INBRAAK mag koppen, dat zou dan NEPGEWAPEND moeten zijn, bovendien kan je een verlaten woonboot betreden geen gewapende inbraak noemen.
@Frank 103: Er is ook een markt voor kinderporno.
@Hans: Een mooi spreekwoord of gezegde past altijd.
De Telegraaf was al fout in de oorlog, u weet wel, meteen alle Joden ontslaan en de Duitsers groot gelijk geven en hartelijk welkom heten. Tegenwoordig maken ze nog steeds de ene blunder na de andere en dat gaat maar door en houdt nooit meer op.
Nu logen ze weer over een burgemeesterszoontje.
Ze liegen dat hij betrokken is geweest bij een GEWAPENDE INBRAAK, en het bleek te gaan om brandblussers leegspuiten, een verlaten verwaarloosde woonboot, vluchten voor de politie en bezit van een nepwapen. Oke, de feiten zijn strafbaar, maar het is zeer zeker geen GEWAPENDE INBRAAK.
En wat zegt de Telegraaf er zelf op:
Joost de Haas laat namens De Telegraaf weten zich niet geroepen te voelen erop te reageren. "Het is gewoon een nieuwsfeit, dat staat allemaal keurig in het verhaal. Het is gewoon nieuws als de zoon van de burgemeester wordt gearresteerd", zegt hij.
Ja, Joost, zeg ik dan weer, het is zeker nieuws als de zoon van de burgemeester wordt gearresteerd, maar lieg er dan geen GEWAPENDE INBRAAK van.
En dan te bedenken dat zo ongeveer een half miljoen Nederlanders die zooi lezen en waarderen. Nou ja, gelukkig het mereldeel van de overige miljoenen Nederlanders niet.
Ik heb nog niet gewerkt met mijn mobiele telefoon, want ik heb vakantie. Nou ja, ik verf wel de garage van mijn ouders, maar dat alles onder hetzelfde draadloze netwerk als altijd daarzo.
En dan is het prima de Arbeidsvitaminen luisteren.
Ik snap nu ook ineens waarom de rest van de radio, uitzonderingen daargelaten, dus over het algemeen, bijzonder vervelend om naar te luisteren geworden is. Kut dus.
Vroeger werd er op de radio nog radio gemaakt, tegenwoordig proberen ze vooral te concureren met Spotify. Dus heel veel muziek en heel weinig inhoud en wil je wel geklets dan blijft over radio 1 en is het neerslachtig over de trieste toestanden in deze wereld.
En na de Arbeidsvitaminen kan ik nu ook fijn luisteren naar 3voor12Radio, de podcast van Lotje Ijzermans en wat ze allemaal nog meer te bieden hebben, en ik maak gebruik van Spotify en Google Play Music.
Spotify, tja, nadeel is dat ze er reclame tussen stoppen, en ook wel een nadeel dat ze er zelf muziek tussen stoppen waar ik dan verplicht naar schijn te moeten luisteren. Als het te pruimen is, oke, maar zo nee dan kan ik dat op een gegeven moment niet meer doorklikken.
Dan Google Play Music. Daar kon ik thuis zonder problemen al mijn favoriete bestanden op overzetten. Dus 330 uur Ronflonflon en afzonderlijk alle liedjes ook nog een keer.
En dat is pas echt goede radio, dat blijft leuk.
Ik kan dan heel makkelijk op het scherm, inspreken is zelfs ook mogelijk, de datum van vandaag, dus bijvoorbeeld: 14 augustus, en hup, de Ronflonflon van een woensdag 14 augustus komt naar boven. En wel die van 1985, en dan is het leuk om dat in 2019 nog een keer te horen, zoveel jaar na uitzending.
Nou ja, dat deed ik altijd al als ik in bad zat, maar buiten klinkt het toch weer anders.
En wat kiest u, Spotify, Google Play Music of andersinds?
Ik zeg best vaak dat ik niet consequent ben, want dat ben ik niet, dus heb ik besloten om het mobielloze tijdperk toch maar vaarwel te zeggen en laat ik mijn oog vallen op een Samsung Galaxy A50.
Tja, ik wilde nooit een mobiele telefoon want ik vond dat niet nodig. En ondanks dat het af en toe toch wel wat ongemakkelijk was heb ik het behoorlijk lang vol kunnen houden.
Het is ook niet zo dat ik tegen mobiele telefoons ben of zo, het is er gewoon nooit van gekomen. Nou ja, ooit had ik eens een NOKIA. Dan was ik bereikbaar, en ik gebruikte hem nooit. En omdat ik toch elk jaar geld moest betalen omdat mijn nummer anders zou vervallen liet ik het bij één keer betalen en verder zoeken ze het maar uit.
Ach ja, en toen kwam het tijdperk dat iedereen een mobieltje kreeg. Van mijn vorige werkgever kreeg ik er eentje in bruikleen, en die liet binnen een week al in het water vallen...
En ik kreeg al veel dingen niet mee, omdat mijn internetgedrag nog alleen middels laptop plaatsvond. Nou ja, bij mijn ouders was wel een tablet waar ik ook wel mee uit de voeten kon, toch heb ik liever een laptop want een muis en toetsenbord bevallen me zeer.
En ik wist dat ik ooit misschien wellicht toch wel een mobieltje zou aanschaffen en daar bleef het altijd bij. En waarom nu wel ineens, daar is ook niet echt een reden voor.
Ik had wel ooit eens bedacht, misschien vanaf mijn vijftigste. Maar het is dus vijfenveertig geworden!
Ik heb gekozen voor de Samsung Galaxy A50, omdat mijn zusje die ook heeft, en wel op advies van mijn broer. En ik stort me er ook volledig op, apps bekijken en zo, en bezig met Spotify en Play Music, en radiozenders en zo.
Ik heb op mijn verjaardag ook nog een leuk Bluetooth luidspekertje en daar vermaak ik me zeer mee. Nou ja, de nummers van familie heb ik er al in, en nu het werk nog en dan ben ik net zo bereikbaar als iedereen.
Ik had al heel lang Instagram, maar daar kreeg ik met geen mogelijkheid iets op. En nu met mijn mobiel gaat dat als vanzelf, net als foto`s maken en filmpjes zo op youtube zetten. En soms gaat ook niet helemaal zoals het moet, maar dat zal vast wel goedkomen allemaal.
En toch vind ik dat de ANWB de praatpalen niet weg had moeten halen.
De Smurfen zijn ontstaan op 23 oktober 1958, ze doken op in een stripverhaal van Johan en Pirrewiet. Daarna begonnen ze een eigen leven te smurfen en in 1975 braken ze definitief door met een heuse bioscoopfilm: De fluit met ze zes smurfen.
En in 1977 kwam Vader Abraham en toen was het helemaal klaar: wereldwijde bekendheid!
De tekenfilmserie heb ik in mijn jeugd en daarna veel gezien, maar de lange tekenfilm zag ik pas in deze eeuw. Eerst een keertje op de televisie, en dat heb ik opgenomen op videoband. En later verscheen hij op youtube, maar verdween ook weer.
En nu staat hij weer online, en wel of het officiele Nederlandstalige youtubekanaal, dus nu blijft ie. Een mooier verjaardagskado kon ik mezelf niet wensen.
Een paar weken geleden verscheen hij al in gedeeltes, dat vind ik niks, ik wil het complete geheel. Bij deze dus.
Dit huisnummerplaatje hangt aan mijn woonkamermuur ter decoratie, en er zit een verhaal bij.
Ooit, toen mijn ouders mijn ouderlijk huis kochten, was dat een heel groot huis dat omgebouwd was tot twee woningen. Wij bewoonden het grootste gedeeltje en het kleinste gedeelte werd verhuurd. Onze voordeur zat in het midden van de voorgevel, de voordeur van de buren bevond zich aan de zijkant in de steeg. Dus pal naast onze voordeur sierde het huisnummer, en pal naast de steeg bevond zich bovenstaand nummer.
Het huis was dus al in twee woningen gedeeld, voor men met huisnummeren begon, want anders was er wel sprake van een toevoeging a, en nu hadden beide gedeeltes een volwaardig nummer.
Ook ooit op een dag besloten mijn ouders dat het huis wel weer omgebouwd kon worden tot één groot geheel, en aldus geschiedde.
De huurders waren weg, het gedeelte werd er bij getrokken en het huisnummer opgeheven. Dat nummer heb ik er af mogen schroeven en ik schroefde het aan de binnenkant van mijn slaapkamer er weer aan, nu ter decoratie. Toen ik jaren later ging verhuizen nam ik al mijn spullen mee, zo ook dit plaatje.
Toen ik het hier aan de muur schroefde wist ik het al, dat ik daar nog een foto van moest maken voor op mijn 45e verjaardag op mijn weblog, dat leek toen nog zo ver weg. En nu is het zover.
Updates zijn er voor als er iemand een vraag stelt in de reageerdoos, die beantwoord ik dan hier, is het logje toch nog geslaagd.
Update: Ik heb vrij vanwege vakantie. Update: Niet met vakantie wegens een stokoude hond.
De afgelopen tijd heb ik vrij veel filmpjes gemaakt en die ook allemaal gepost. Voorheen bewaarde ik de filmpjes en ging er zo af en toe eentje online, en dan is het net of het altijd feest is.
Tijdens de koningsspelen waren er duizenden kinderen op en rond het Marktplein, om te sporten, daar heb ik niks van meegekregen want het was voor mij een gewone werkdag, en toen ik thuiskwam waren alle kinderen ook alweer naar huis. Dus daar geen filmpje van, alleen deze ochtendfoto:
Tijdens de nagespeelde bevrijding van Winschoten heb ik wel een filmpje gemaakt, maar ook wat foto`s, want dit zie ik ook niet elke dag.
Ik ben ook nog met mijn nichtjes naar de kermis geweest, en de eerste rit zat ik ook in een wagentje, de tweede rit spotte ik ze vanaf de zijkant.
Op de Eurodag kost een rit één euro, op de drukste momenten zijn de kosten 3,50.
Het Zomerfestival duurt een paar dagen, van woensdag tot en met zondag, en de kermis zal eind oktober terugkeren.
We krijgen in augustis eerst nog het festival Middeleeuws Winschoten in het Stadspak, en op het Marktplein gaat de openening van het straattheaterfestival Waterbei plaatsvinden.
Omdat één nichtje niet in dit ding wilde kon zij even een foto maken van mij met mijn andere nichtje.
Hier had ik ook een filmpje van willen maken, het gratis openluchtconcert om het seizoen mee af te sluiten van Stedelijk Muziekvereniging Nieuw Leven op de binnenplaats van een nabijgelegen appartementencomplex waar ik ook voor uitgenodigd was, maar het regende die dag dus:
Deel 5 en slot van de kermis op het Marktplein te Winschoten.
Het zomerfestival Winschoten is altijd van woensdag tot en met zondag, en nu zijn we dus op de zondag aanbeland. Twee slapeloze nachten achter de rug en nog een laatste ronde over de kermis. Ik gooi nooit geld in automaten, ik kijk alleen hoe anderen spelen.
De dinosaurussen zouden reusachtig moeten zijn en uit Zwolle moeten komen, dat ging vanwege een niet betalende sponsor niet door, en deze veel kleinere kwamen uit het nabijgelegen dinopark te Wedde, ook leuk.
De tweede helft van dit filmpje betreft het afbreken en afvoeren van de kermis, zie vrachtwagens navigeren.
