Ik wandelde vanmiddag weer eens in het babybos, en wat is het daar nu schitterend! En wat fijn dat het babybos waarschijnlijk behouden blijft.
Het zit namelijk zo: Het ziekenhuis gaat Winschoten verlaten en in het pand dat ze dan achterlaten zou een outlecenter kunnen komen. Daarvoor moest dan wel voor miljoenen verbouwd worden, en de halve binnenstad gesloopt. En men zou van de WVV voetbalvelden in het Stadpark parkeerplaatsen maken en WVV moest maar verkassen naar de andere kant van de stad. Naast de voetbalvelden van BATO zou het nieuwe WVV terein kunnen komen, op de plek van het babybos.
Nu gaat dat outlet niet door, dus WVV mag blijven waar het zit en hoeft het babybos niet gekapt!
En met die gedachte wandelde ik daar vanmiddag en dat maakt het nog mooier. Wel jammer dat de sloot helemaal droog staat.
We hadden geluk, we kwamen aanrijden en konden zo de boot oprijden, en niet veel later vetrok die al. Ondanks, of misschien dankzij, de drukte schoot het lekker op. De overtocht van Texel naar Den Helder duurt zo`n twintig minuten, net even tijd genoeg om eens wat rond te wandelen en dan weer de auto in.
Helaas op de terugreis nog wel voor een brug moeten wachten. Dan gaat er zomaar een hele snelweg stilstaan omdat er wat boten langsmoeten....
Texel mag je uitspreken als Teksel, en dat doe ik dan ook. Niks geen Tessel, nee, Texel!
men komt er niet tot rust, want het is overal druk. Zels op stille plekjes kan je zomaar een mediterende indiaan tegenkomen. Tuurlijk wil men die niet verstoren en verlaat men zachtjes weer de plek, rust is dat niet.
Men waant zich in Texel in het buitenland? Neen, oerhollandscher dan Texel betaat niet. Bij alles wat men kan bedenken bij Nederland, Texel is Nederland in het klein.
En die woei he, het waait er wel vaak hoor! Vandaar ook misschien dat het er minder regent, de wolken worden weggewaaid.
En dat elk Waddeneiland zijn eigen karakter heeft? Ik betwijfel het. Het zal ongetwijfeld zo zijn, maar ik zie het niet. Lekker duinachtig wel allemaal, en knusse dorpjes.
En overal bordjes met wat er allemaal wel en niet mag. Heel keurig, en heel schoon.
Het was een fijne vakantie, en nu dus weer thuis. Vlak voor mijn voordeur vroeg me een man zich af of ik wel wist waar Hotel Victoria was. Ik wees hem de weg, maar hij kon het niet zo goed onthouden. Toen liep ik met hem de hoek om toen kwam het in beeld. Hij bedankte me blij.
Het weer was niet om over naar huis te schrijven, maar na de middag knapte het toch aardig op.
Vandaag even naar het vliegveld van Texel geweest.
Daar bevindt zich namelijk het Luchtvaart en Oorlogsmuseum, en Quandy mocht ook naar binnen.
We kregen tevens kortingskaarten voor het terras van het nabijgelegen hotel.
Ik hou niet van kortingsbonnen en nu werd me weer eens duidelijk waarom.
Een vrouw nam de bestelling op, een man serveerde het.
Dan duurt het zeer lang voor je eindelijk mag betalen en toen we de bon lieten zien moest er opnieuw een bon uitgerekend en gehaald worden en dat was ook nog eens verkeerd....
Wat ik allemaal vertel heeft niet echt iets met de foto`s te maken, maar ik smurf het er toch even tussen.
Want u ziet immers zelf wel wat u ziet.
Dit is ook een gek ding overigens, daar zijn ze mee de hele wereld overgevlogen.
Daarna zijn we nog wezen wandelen in een natuurgebied, de blauwe paaltjes volgen.
Het is hier heel erg druk, dat men tot rust komt op Texel klopt niet.
Wie goed kijkt ziet daar een zandbank, wat ze ook wel een eiland noemen en het heet zowel Noorderhaaks als De Razende Bol, onbewoonbaar voor mensen.
Texel is een mooi eiland.
Vreemde straatnaam.
Zeer toeristitsch ingesteld, en dat is maar goed ook.
Zoekplaatje, zoek het konijn.
En overal palen die je dan maar geloven kan.
Typisch Texels, met de kont in de wind.
En veel zelfbediening.
Alles overwegend in het Nederlands, we zijn tenslotte ook in Nederland.
Mooi landschap.
Beetje absurd dat hier 40 natuurgebieden zijn, op een eilandje ter groote van een postzegel. En dat militairen er wel mogen schieten en de boel platstampen, maar ik niet.
