Vandaag was het Mokum in Sodom. Dat wil zeggen, maar liefst 15 artiesten uit Amsterdam (Mokum) traden op in Winschoten (Sodom) En ik wandelde er langs met Quandy, dus besloot om mijn verstand daarbij te houden en geen opnames te maken.
Via het Sterrebos naar de kermis op het Marktplein, alwaar Amsterdammers zongen in twee feesttenten voor de cafe`s aldaar. Toen via het podium naast de HEMA naar het podium naast De Klinker en weer terug en ook nog langs het podium op het Isrealplein.
Het klonk als een klok, zeer luidruchtig en sfeervol. Hoewel het toch niet heel erg druk was, deze koopzondag. Ik kwam er nog een alleraardigste collumn over tegen, op Streekblad.
Spannend, zo`n fotoschietsalon pal onder mijn woonkamer, je weet maar nooit of iemand te hoog overschiet!
Her en der in Winschoten liggen zulke tegels op historische plekken, en zo af en toe komt er eentje bij.
Het is weer winkelweek, voor elk tientje krijgt u een bon en maakt u kans op prijzen, waaronder deze auto.
Het Bloedverwanten decor in De Klinker.
Mooi stadhuis hebben we toch.
Een beetje vreemd dat Rotary juist nu het veteranenhuis helpt, terwijl ze deze week besloten hebben te stoppen. Zal wel vervolgd worden, of niet, dan blijft het hierbij.
Ga er maar even lekker voor zitten en aanschouw het geheel. En lees rustig mee wat ik er allemaal over te melden heb.
Ik heb nog nooit de opening van Adrillen meegemaakt, temeer daar dat altijd op maandag is, maar nu, in het kader van 200 jaar Adrillen, met een hele feestweek voor de boeg, openende ze het geheel deze zaterdag, en ik stond er bij en keek er naar.
Ik begin dit filmpje op het dak van een atractie, waarvan ik de naam niet meer weet. Ik was daar met mijn nichtjes, men kan er lopend doorheen, en doet denken aan een keekiewals. Ik zoom in op mijn woning en op de voormalige bioscoop wat nu een sportschool is, en dan de tunnel om doorheen naar beneden te glijden.
De film vervolgt met mijn nichtjes in de botsauto`s. We hadden daarvoor al samen in dat wilde BREAK DANCE gezeten waarbij filmen me niet nuttig leek.
De film vervolgt met avondopnames van de spektaculaire ROCK IT, waar ik hedenmiddag in het gezeten.
Hemeltje, wat werd ik ondersteboven en doormekaar geschud, en ik zag Winschoten zoals ik het nimmer eerder zag.
Daarna volgt mijn filmverslag van eerder vanmiddag, de opening van 200 jaar Adrrillen. We horen en zien het Winschoter shantiekoor Maritiem dat Winschoten heel mooi bezingt. Staand in de Langestaat voor het Stadhuis.
En als ze het hebben over het carillon zoom ik in op de toren. Wat een prachtig moment.
De Stadsomroeper riep om, en de burgemeester sprak. En hij sprak nog veel meer, maar ik kapte de film af bij het eerste klapmoment, temeer daar ik geacht werd te klappen.
Ik filmde nog de aankondiging van Antonio de Clown en het begin van zijn wonderbaarlijke optreden.
Ik stond ondertussen op een ander plekje en filmde het gedicht van de Stadsdichter. Twee dames hadden het geduld niet en kwekten er doorheen, daarom ging ik extra hard bij hun hoofden klappen toen het gedaan was. Dat geklap kon ik dan weer niet filmen.
En ik vind het helemaal niet erg, dat ze er door spraken, want dat hoort er allemaal bij, want zo is het leven.
Daarna volgde nog het Adrillenlied, waarvan ik het refrein even vastlegde, en de woorden van de voorzitter nam ik tot me zonder gefilm.
En mijn film eindigd met uitzicht vanaf mijn balkon, zie hoe geel de bomen nu zijn. En welk een kabaal, ik hoef geen radio meer aan te zetten in huis, dat hoeft ook niet, want ik tuur graag door het venster naar buiten.
Intrigerende verwikkelingen binnen een familie die niet met en niet zonder elkaar kan. Met Derek de Lint, Henriëtte Tol, Saskia Temmink en Tanja Jess.
Anton de Winter (Derek de Lint) heeft zich verschanst in het vakantiehuis van de familie. Om een boek te schrijven? Om de overdrachtspapieren van zijn winkel niet te hoeven tekenen? Of is hij inmiddels zó vergeetachtig dat hij niet eens meer weet waarom hij daar zit?
Iris verschijnt ten tonele. Zij treft Anton ontredderd aan en probeert hem over te halen die papieren toch maar te tekenen. Algauw melden zich ook Fien en Antons echtgenote Esther ter plekke. Zij maken zich zorgen, Esther wil Anton ’t liefst meteen weer mee naar huis nemen. Ondertussen tobt Iris over haar op de zaak gefixeerde leven en haar falen als moeder, Fien weet zich geen raad na het overlijden van een geliefde.
‘Bloedverwanten’ volgt de verwikkelingen van deze familie die niet met en niet zonder elkaar kan. De personages steunen elkaar, maar vliegen elkaar net zo gemakkelijk in de haren. Wanneer Anton aankondigt dat hij de inspiratie voor z’n roman haalt uit vooroorlogse familiefoto’s, waarop een overleden oom vaak regelmatig met Esthers moeder te zien, slaat de vlam in de pan.
Dit, dames en heren, zag ik afgelopen avond in De Klinker.
Toen ik door de Langestraat er naar toe liep kwam ik nog wat haloweenengerds tegen, en ook een aantal honden waaronder een puppie!
Toen ik De Klinker binnenkwam kreeg ik een folder, en de mededeling dat er geen pauze was en na afloop een drankje.
Ik ging op mijn plek zitten en liet het geheel over me heen komen. Mooi decor.
En toen begon het. Net als op tv, maar toch anders. Maar het verhaal was even goed als op tv, en het acteerwerk en de timing en weet ik veel.
Ik keek altijd naar Bloedverwanten op tv, met name door het goede acteerwerk, en de leuke personages en het verhaal. En op toneel houdt dat prima stand.
Toen was het afgelopen, klappen maar, en weg waren ze weer. En ik ook.
WINSCHOTEN - Burgemeester Pieter Smit van Oldambt heeft aanvullende eisen gesteld aan een Duitse act op de jaarmarkt Adrillen in Winschoten.
Zestig meter
Het gaat om de draadloopshow/motorradshow, waarbij op zestig meter hoogte over een strak gespannen draad wordt gelopen en gereden met een motor.
Dranghekken
Smit heeft de hoogte van het draad verlaagd tot 35 meter. Bovendien moeten er dranghekken worden geplaatst, zodat het publiek tijdens de show niet onder het draad kan komen.
TÜV De Duitse act beschikt over een Duits keurmerk, maar de burgemeester wil dat de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit onderzoekt of de show ook voldoet aan de Nederlandse regels. Smit: 'Ik weet 99 procent zeker dat dat zo is, maar ik wil honderd procent zekerheid'.
Haaksbergen
De burgemeester wil met de extra maatregelen voorkomen dat er 'Haaksbergse toestanden' ontstaan. In Haaksbergen kwamen in september vorig jaar bij een ongeluk met een monstertruck drie mensen om het leven. 28 mensen raakten gewond. Later bleek dat de gemeente het evenement niet op deze manier door had mogen laten gaan.
De draadloopshow/motorradshow staat twee keer gepland: op 8 november op het Marktplein en op 9 november tijdens Lutje Adrillen op het Klinkerplein.
Nou ja, bovenstaande las ik op diverse website`s, dus copieer ik het ook maar even. Een goede zet van de burgemeester, want dit is pure reclame.
Wat? Motoract op zoveel meter hoogte? Wow.
Mensen, komt allen! Ik hoef niet te komen, want ik ben er al.
Eerst even melden dat de hoogte verlaagd wordt. Want vanaf 35 meter te pletter vallen is veel minder ernstig dan vanaf 60 meter natuurlijk. En nader onderzoek, doet het ook altijd goed.
En Haaksbergen er maar bij halen, hoewel dat natuurlijk helemaal nergens op slaat. Maar ja, je moet toch met een argument komen wil je het nieuws halen, en iets met doden werkt.
RTVNoord heeft weer een nieuwtje te melden, Winschoten zijn reclame: Adrillen, en de burgemeester speelt zijn rol door over te komen als een besluitvaardige veiligheid hoog in het vaandel hebbender verantwoordelijke vader.
Vandaag was het eurodag op de kermis. En dat wil dan zeggen dat iets wat normaal dan vier euro schijnt te kosten nu voor drie kan. En andere atractie`s één euro, en morgen is alles duurder.
En ik stond op mijn balkon, mijn uitzicht te filmen, en toen wilde mijn toestel niet inzoomen want batterij leeg.
Ik was fietsend onderweg van mijn ouderlijk huis naar mijn eigen woning toen ik mijn burgemeester een menigte hoorde toespreken. Ik parkeerde mijn fiets en sloot me aan, ik was verzeild geraakt op de
Ik kreeg onlangs een brief van een uitvaartvereniging, dat ze een bijeenkomst zouden houden in de Marktpleinkerk, dat er lijkwagens tentoongesteld werden, alsmede een koets en dat ze hun best zouden doen de overlast te beperken en dat ik van harte welkom was.
Nu ben ik niet naar die bijeenkomst geweest, maar nam wel deze twee foto`s vanaf mijn balkon.
En toen zag ik dat ze achter de kerk de paaltjes weghaalden omdat er woensdag kermis komt.
De zondag hingen daar linten en in de avond stonden de eerste kermiswagens al op het Marktplein.
En ik zag ook nog de koets weer vertekken.
En ik maar denken dat daar een paard voor hoort, maar zo kan het dus kennelijk ook.
Dit is de bus die me bracht in het kader van de nacht van de nacht naar Nieuwe Statenzijl en weer terug.
En toch zat de bus bomvol.
En hier mochten we even kijken waar de vissen langskomen onderweg van zee naar de kanalen op.
En aan de overkant de Duitse stad Emden, opgloeiend in de nacht.
Ik was om 19 uur op de kinderboerderij en het was behoorlijk vol. Ik nam een kop koffie en vond nog een plaatsje om te zitten.
De wethoudster heette ons welkom en gaf het woord aan een meneer. Deze meneer had een diavoorstelling bij zich met allemaal door hem zelf gemaakte foto`s van uilen. En hij vertelde er veel over, zowel over de uilen danwel over zijn fotoavonturen.
Uiteindelijk hield hij er mee op en gingen we in de bus die ondertussen buiten klaarstond. Zo`n ouderwetse bus met een even ouderwetse chauffeur, de lichten gingen uit en er werd verteld.
Over de polders waar we door reden en over Nieuwe Statenzijl, waar we naar toe gingen. Daar branden groene lampen, dat schijnt beter te zijn voor de dieren.
Aldaar aangekomen stapten we uit en togen de dijk op.
Daar kregen we gedichten te horen van de stadsdichter en danseressen deden een dansje.
Daarna kregen we uitleg van een meneer van de waterschappen en die vertelde hoe ze er voor gezorgd hebben dat de vissen de sluis kunnen passeren.
En daarna konden we nog wat drinken, en toen de bus weer in, en via Nieuweschans naar Winschoten. Toen ik om half elf thuis was zag ik dat ze de Winschoter Toren al reeds op half tien hadden gezet, vast op de wintertijd.
