Het was vandaag open molendag, maar het weer vond ik er niet naar.
Ik zag twee molens aan het draaien door mijn natgerende slaapkamerraam en daar liet ik het maar bij.
Prachtig he, The Common Linnets.
En dat is toch waar het songfestival om te doen is, gewoon een leuk nummer doen.
Net als vorig jaar, ingetogen en voortkabbelend zonder een climax.
Daarmee kwam Anouk vorig jaar in de finale, en dit jaar lukte Ilse en Waylon dat.
Ik heb gekeken tot na hun liedje, toen vond ik het wel weer welletjes.
En ik tekende tevens nog even deze petitie, en aldaar kan u wel zien waarom.
http://www.iksteundedalailama.nl/
Dat Rusland zomaar land inpikt van Oekraine vinden we niet fijn.
Maar we moeten ze natuurlijk wel te vriend houden.
En dat China zomaar land inpikt van Nepal vinden we ook niet fijn.
En ook die moeten we natuurlijk te vriend houden.
En dat allemaal geweldloos en in vrede.
Ik weet nog dat ik toen in een Pools stadje was en aan het water zat.
En na een tijdje pakte ik toch mijn camera maar even en knipte vrolijk in het rond.
En deze koos ik voor op mijn weblog, de rest is ongesmurft de prullenbak in.
Ik weet ook nog dat ik speciaal dat pleintje overstak om die toren er snel even goed op te zetten.
Er zijn mensen die hem dagelijks zien, vandaag ben ik even een spoedtoerist.
Een beetje een sneue aanblik, zoals dat overal voorkomt.
En een verzorgd en nette aanblik.
Zodra de auto geparkeerd is maak ik er even een foto van.
Stel je voor dat je zo ernstig verdwaald, dan kan ik de afbeelding op mijn fototoestel laten zien aan degene die ons dan de weg wijst.
En van wat dichterbij zodat de winkel goed te zien is.
Onderweg heel veel bewoonde ooievaarsnesten gezien, en heel veel mislukte foto`s.
Deze is de perfect gelukte.
Een vervallen spoorlijn nabij de camping.
Dan volgt nu een streep:
Want alles boven de streep betreft Polen, en wel op dinsdag 30 juli 2013, en alles daaronder datum onbekend te Winschoten.
En mijn eerste werkweek is me goed bevallen.
Met een website, webwinkel en gratis wifi proberen winkeliers in Winschoten de leegstand, krimp en werkloosheid te bestrijden.
Zaterdag is het project 'Winschoten24' van start gegaan.
Het is de bedoeling dat klanten via de website van het project, online hun bestelling kunnen plaatsen.
Onder meer langdurig werklozen uit de regio gaan de pakketjes vervolgens bezorgen.
Winschoten24 is een van de projecten die de gemeente Oldambt, de Provincie Groningen en de Winschoter ondernemers samen hebben ontwikkeld om de Winschoter binnenstad klaar te stomen voor de komende vijftig jaar.
Het doel is om in 2017 `de meest innovatie fysieke en digitale winkelstad van Nederland` te worden.
Een zogenoemde `fysieke webwinkel` is een belangrijk speerpunt.
En dit:
Iedereen winkelt in Winschoten! Waylon draagt hier een hoes van Boven Menshop met daarin zijn Songfestival outfit van de Winschoter couturier Jan Boelo.
...staat trots op de website, ha, kijkt allen!
In het dak van de nieuwbouwlocatie van cultuurhuis De Klinker in Winschoten is maandagochtend brand ontstaan.
Even na twaalf uur meldt de brandweer dat het vuur vermoedelijk uit is.
Wel wordt een nacontrole gedaan, omdat er nog een sterke brandlucht hangt.
Niet te geloven mensen, dat gebouw is nog niet eens klaar of er is al brand.
Tot zover dan de Bevrijdingsdag in Winschoten.
Mijn buurman, de Winschoter Toren.
Als ik na mijn werk naar huis fiets, en ook wel toen ik nog auto reed, zie hem van ver al staan, de skyline van Winschoten vormend, en dan denk ik altijd, daar moet ik naar toe, daar is thuis.
Maar hier ziet u hem dus van dichterbij.
Van hetzelfde punt genomen, nu een kwartslag naar rechts.
Herv. Kerk. Bakstenen kerkgebouw, opgetrokken in de eind 13e eeuwse Romano-gotische bouwtrant, gekenmerkt door groepen smalle flauw spitsbogige vensters en nissen, waaronder aan de koorzijde ronde nissen. Inwendig indeling in twee zones en vijf traveeën door zware muurpijlers, die bij de restauratie in 1906 op gevonden grondslagen zijn opgetrokken als aanzet van achtdelige gewelven. Aan de westzijde een portaal met poortdoorgang uit 1772. In de kerk 18e eeuwse zerken, waaronder die voor de eerste predikant. Orgel met twee klavieren en vrij pedaal in 1868 gemaakt door C.G.F. Witte.
En dan nu geveltjes.
Ik loop regelmatig door Winschoten en ik kijk naar zoveel mogelijk details.
Natuurlijk zie ik wat pas geschilderd is en wat wel een beurt kan gebruiken.
Maar ik denk ook wel dat ze soms toch wel erg creatief met dakgoten omgaan.
En soms heeft iets ook wel iets statigs.
En dit kom je in alle andere steden ook wel tegen, maar dit nu is de mijne.
Het is allemaal prachtig afgewerkt, en de mensen die dat toen bedacht en gebouwd hebben wisten dat ik er nu van zou genieten.
Het ene gebouw is net even wat hoger dan het andere, omdat er verschil moet zijn.
Dit is eigenlijk het tegenovergestelde van selfie`s, en dat vind ik persoonlijk veel leuker.
Nou, volgende keer wellicht iets met stoepranden.
Bevrijdingsdag 2014 was voor mij een werkdag.
Een éérste werkdag bij mijn nieuwe werkgever.
Daarvoor moest ik tien kilometer fietsen, en dat is welgeteld precies één straat verder dan waar ik ooit mijn eerste klus had bij mijn vorige werkgever, nu ook zo ongeveer precies tien jaar geleden.
Ik fiets eerst naar verpleeghuis Old Wolde en volg vanaf daar het kanaaltje de Pekel A.
Die loopt helemaal naar en dan dwars door Oude Pekela dat naadloos overgaat in Nieuwe Pekela en daar moest ik zijn.
Kennismaken en schilderen maar, precies het werk wat ik al jaren deed en graag nog jaren blijf doen.
Mijn vorige werkgever was de woningcorporatie en die wilden van het eigen onderhoudspersoneel af.
Ze houden wel servicemedewerkers, en daar was ook scholing voor, maar ik bleek ongeschikt.
Het buitenschilderwerk wordt nu uitbesteed aan een extern bedrijf, en in ruil daarvoor moesten ze, onder andere mij, op de koop toenemen.
Nou ja, ik kan niet meer dan mijn best doen, en ik kon Arbeidsvitaminen luisteren en het bleef droog.
En `savonds op tv een kerstaflevering van Toren C!
Onderweg naar huis kwam ik de burgemeester tegen, hij liep voorop in een stoet mensen die onder politiebegeleiding midden over straat wandelde naar het Canadees Monument.
Daar vindt elk jaar in Winschoten de plechtigheid plaats rond de twee minuten stilte.
Even dacht ik er aan me aan te sluiten, maar nee, als ik mee doe wil ik het ook vanaf het begin meemaken allemaal.
Dat komt nog wel eens.
Langzaam hoorde ik het tromgeroffel overstemd worden door de luidende klokken van de Winschoter Toren.
(Er liep dus ook een drummer mee, en zij liepen van de Toren af terwijl ik me er naar toe begaf)
Ik nam me voor pas koffie te maken na de twee minuten stilte, want anders pruttelt die pot er zo doorheen net op het verkeerde moment.
Maar het van te voren allemaal klaarzetten kon nog wel.
En tijdens de laatste taptoetonen plofte ik neer op mijn bank, en dacht er aan dat ik hier vorig jaar precies net zo zat.
Tussen allemaal dezelfde spullen en dingen en dat ik nu aan de doden moest denken.
Wij herdenken de doden van de tweede wereldoorlog.
En, plus daarbij extra ook nog eens, we herdenken tevens de doden die allemaal NA die oorlog gevallen zijn.
Maar niet alle doden, nee, alleen die met oorlog en vredesmissies zijn gevallen.
En dat er momenteel documentaires op tv zijn die me laten zien hoe vreselijk die eerste wereldoorlog was, nee, daar is dit moment niet voor.
En toch dacht ik daar aan.
En aan al die mensen die ik in beeld zag.
De regiseur wil wel twee minuten stilte, maar absoluut geen twee minuten stilstaand beeld, stel je voor zeg.
Wilhelmus kwam, dus ik moet staan, dat moet van mezelf.
En daarna, als ze op tv de kransen leggen, druk ik de koffiepot aan.
Daarna nog naar de documentaire gekeken over de rij mensen, en individuen daar uit, voor het Anne Frank huis in Amsterdam.
Wie daar naar binnen wil moet anderhalf uur wachten, en het maakt niet uit welke dag of welk seizoen.
Ze waren daar ook aan het filmen toen ik in die rij stond.
Ik heb mezelf niet gespot.
Op vier mei herdenken we, zeker in Winschoten.
En alhier nog even een afbeelding van die luchtwachttoren van gisteren.
Dan neem ik u nu mee naar dinsdag 23 juli 2013, toen was ik te Warschau, zoek de smurf.
Smurfen zijn blauw, en dit mannetje is groen.
Met op de achtergrond een Russisch gebouw die ik belift heb.
Over lelijke architectuur gesproken.
En deze iets lager dan staat Grote Smurf er ook bij op.
Over Grote Smurf gesproken.
Nou, dit dan meer de skyline in de avondzon die net achter een wolk schittert.
Om u vervolgens weer naar Winschoten te brengen, waar men kan zien dat het gebouwtje van gisteren verdwenen is. Dat bord overigens inmiddels ook, CenA wil opeens niet meer.
En zo herdenken we dat we de vrijheid hebben dat dit allemaal mogelijk is.
Door samenwerking der mensheid, wat vele malen beter is dan tegenwerking, want daar schiet niemand iets mee op.
Wijze woorden, maar het gaat dus om de afbeeldingen, welke vindt u het meest aansprekend?
En waarom juist die?
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3553-3560 van 8794 |
Volgende Pagina »
