De zaterdag begon in het bed waar ik het ook weer eindigde, en wat er tussenin allemaal gebeurde zal ik nu vertellen.
Het bed is dan overigens het bed in mijn caravan, die op de camping in Amsterdam stond.
Hoe dan ook, na het douchen en ontbijten maar getramd naar de Dam.
Daar wandelend naar Singel en dan doorlopen tot nummer 295 en dan een kaartje kopen.
De voordeur ging open en we werden verwelkomd in Yabyum.
Het wereldberoemde en wereldberuchte Yabyum, en wat binnen Yabyum is blijft binnen Yabyum, of zoiets.
Nou ja, ik was er binnen en kwam ook weer buiten.
We werden rondgeleid door een man die er twintig jaar gewerkt heeft en nu rondleidingen verzorgd.
Hij wacht eigenlijk op een groep mensen die hem besteld hebben, maar ze zijn er nog niet.
Hij begeleidt ons wel even, mits het klikt hoor, anders gaat die zo weer naar beneden.
Maar voor we naar boven gaan mogen we eerst plaatsnemen aan de bar en foto`s maken.
Huh, zo vraag ik me af, op de buitengevel staat NO FOTO.
Tja, zegt de man, als we ons allemaal aan de regeltjes moeten houden....
We horen wat alles kost en hoe de dames te werk gingen, en allerlei spannende verhalen.
In de kamers zelfs zijn filmpjes te zien en interviews te horen, en de medegasten stellen interesante vragen.
En we zien alle kamertjes en de zijingang voor de bekende Nederlanders.
Als hij vraagt waar we vandaan komen antwoord moeder: "Groningen", waarop vader zegt: "de provincie."
En voor ik als kwak deze inkopper af kan maken zegt de rondleider: "In Groningen ken ik alleen Winschoten.
En Klein Ulsda", zegt hij er achteraan.
Ik vermoed dat hij Nieuw Beerta dan vast ook wel zal kennen.
Na Yabyum gingen we nog even naar Ramses Shaffy, maar we namen zoveel tijd onderweg dat het een half uur voor sluitingstijd van die tentoonstelling was dat we dat maar lieten voor wat het was.
In een wereldstad een tentoonstelling sluiten om vijf uur op zaterdagmiddag.
Ach, fijn wandelen naar het Rembrandtplein en aldaar meegoten met de feestende menigite dat zich alvast indrinkt voor de Toppers in de Arena die avond.
Drescode Rood Wit en Blauw waren duidelijk herkenbaar en menig toerist schoot er een plaatje van.
Daarna wandelend richting Leidscheplein ergens onderweg lekker buiten op een hoekje aan de grachten op het terrassje van een restaurantje plaatsnemen.
De kaart niet helemaal begrijpen en dan zomaar wat aanwijzen.
En dan op het eind eerst in het Engels en daarna in het Duits worden aangesproken door de ober, wat is het toch ook een prachtige stad.
Vlakbij het plein zag ik nog een meneer een deur uitkomen met duizenden euros in zijn handen!
Wat een gek om daar zo mee te spiegelen, en dan bergt hij het op, en ik snel door.
We zijn ruim op tijd in de La Mar theater voor de voorstelling Hij Gelooft In Mij, over Andre Hazes.
Dat is ook werkelijk schitterend.
En wat wordt er opvallend vaak godverdomme gezegt en toch zit de zaal avond aan avond vol, en deze musical is al meerdere malen verlengt en loopt nu tot december.
Daarna kwam de tram niet waar die zou moeten komen.
Toen zagen we de mededeling dat er een omleiding was en gingen we goed staan.
Ik hielp nog wat toeristen die de bus naar Schiphol moesten hebben.
En meer zinnetjes schieten me zo niet te binnen.
Op vrijdag besloten we ineens dat we eerst naar de Expo wilden.
Aldaar is een tentoonstelling van kunstwerken gemaakt van lego.
Dus met de tram naar het Waterlooplein, aldaar met de metro naar Station Zuid zien te komen, en met een overstapje lukte dat.
Erg mooi, al die lego.
Ik ben ook ooit al eens naar Legoland geweest in Denemarken, een soort Madurodam, waar ik overigens ook al eens geweest ben, maar dan van lego.
En dat was in beide gevallen wel interesant en leuk.
En nu dus ook.
Ik kreeg een apparaat omgehangen en een koptelefoon op mijn oren en bij vrijwel elk kunstwerk stond een nummertje.
Als ik dat indrukte kreeg ik uitleg over datgeen wat ik zag, en er stond nog een nummer naast voor de kinderversie.
Dat laatste sprak me meer aan.
En wat is er toch veel kunst waarvan ik het orgineel nooit heb gezien, en nooit zal zien.
Ik vind het wel best zo.
Daarna tramden we naar het Centraal Station en daarna wandelend naar de Rollende Keukens.
Daar was het druk, warm, gezellig, druk.
Uitstekende muziek, een prima ontspannen sfeer, maar man man wat druk.
Beetje te druk.
Heel veel eten, heel veel soorten, maar nergens plek en overal wachten.
En wat is dat, en warm en druk en mensen.
Dus we besloten om het centrum maar weer in te gaan en dan ergens waar wel plek is een hapje te gaan eten.
Wat mij opviel is dat er steeds meer zaken komen waar men KAAS verkoopt.
Soms kaas en brood, en soms alleen kaas, maar best meer voorkomend dan voorgaande jaren.
En het was lekker weer en savonds nog gezellig op de camping.
Afgelopen donderdag vertrok ik naar camping Zeeburg in Amsterdam.
Het was ontzettend druk op de weg, hoe dichter we bij Amsterdam kwamen hoe drukker het werd, en warmer ook.
Op de camping ook.
De receptioniste drukte op de toeter toen ze hoorde dat we daar reeds voor de veertiende keer waren, en we kregen gratis twee douchemuntjes!
Niet dat we dat per se wilden vertellen, ze vroeg immers of we daar al vaker geweest waren.
Mijn ouders bleven op de camping en ik tramde nog even naar Leidscheplein.
Om aldaar met Micheal een gezellige avondwandeling te maken, en wat te eten en te kletsen en wat u verder allemaal niks aan gaat.
En zowel op de camping als tijdens de tramrit merk ik alweer een hele hoop veranderingen op ten opzichte van vorig jaar.
De brug over het kanaal stond vorig jaar in de steigers, en nu zijn de fiets en voetgangerstrappen nieuw en buitenom.
De oude trappen, die binnenom gingen, zijn verwijderd.
Ik vind het niet echt een verbetering, alhoewel het wel minder steil is allemaal.
heeft.
Ik was er even niet.
Dat wil zeggen, ik was er wel, maar ik was in Amsterdam.
Even een weekendje slapen op camping Zeeburg en dan genieten van Amsterdam.
Wat en hoe, daar maak ik nu allemaal fijn logjes van, om de komende week mee te vullen.
En voor nu is dit dan deze mededeling.
Hier kan ik dus uren naar kijken he, al duurt het maar vier minuten.
Dit is het uitzicht vanaf de Winschoter Toren, waarbij ik dus goed kon kijken naar mijn eigen balkon.
En het schitterende uitzicht over dit stadje waar ik alle gebouwen en plekken zo goed ken.
Ik vraag me af, hoe komt dit over op de voorbijkomende Renesmurfsurfer?
Niet dat ik me er iets van aan ga trekken overigens, het is pure interesse.
Dit filmpje begint een beetje heel erg donker, en het wordt daarna ook niet snel ook maar een klein beetje beter.
Het betreft het beklimmen van de Winschoter Toren, en binnen ziet men hoe de toren eens was en hoe die eens geworden is.
Zomaar even wat geklungel op een zonnige dag op mijn zonnige balkon.
Vorig jaar filmde ik best veel en vaak, en ik uploade al die filmpjes om ze dan later te tonen.
Zo had het voor kunnen komen dat er midden in de winter zomerse taferelen voorbij komen en andersom.
Maar nu komt het precies zo uit dat ik alweer aan een nieuwe balkonzitseizoen ben begonnen en nu pas deze filmpjes aan de beurt zijn.
Alsof het zo heeft moeten zijn, en zo is het ook nog eens een keer.
Vandaag neem ik u mee naar zomaar een straat ergens in Winschoten.
En weer een heel andere straat, ook in Winschoten.
Gebouwtje, daar zit vast een verhaaltje aan vast maar daar waag ik me maar even niet aan.
En nu ben ik aan de andere kant van diezelfde straat.
Die grijze paal linksonder is een lantaarnpaal, en het zwarte gat rechts daarvan is de mijne.
Quandy, toen er vorig jaar een drakenrace was.
Er zijn urinoirs voor de heren, dit exemplaar is ook door dames te gebruiken, mits die bovengronds is.
Gezoomd vanaf de Winschoter Toren overigens.
Als ik op mijn balkon zit kijk ik vaak op de Winschoter Toren hoe laat het is.
En vorig jaar bekeek ik het eens van de andere kant.
Ook ingezoomd vanaf de Winschoter Toren.
Niet ingezoomd, wel Winschoten, betreft Quandy:
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3529-3536 van 8794 |
Volgende Pagina »
