'curieuzeneuzemosterdpot' heeft de volgende reactie geplaatst:
weet je zeker dat die rol wc-papier niet beter anders omhangt?
Alsof mij dat godverdomme wat kan schelen. Als ik het anders beter had vinden hangen had ik het wel anders gehangen. Domme vragen bestaan niet, zegt men wel eens, maar het bewijs is geleverd dat het wel kan. Bovendien is een rol altijd leeg op het moment dat er, met nog stront tussen de billen, een nieuwe rol omgesmurfd moet worden, en hoe die zit, varieert.
Beste René,
Op je log schrijf je: En nu de opdracht: maak een foto van uw wc verlichting! Maar nee, laat ik dat maar niet doen ook, maar mag wel natuurlijk, nou, wie weet.
Aangezien het bij ons op de WC goed vertoeven is, ben ik natuurlijk bereid om een foto te sturen die Albert vanavond speciaal voor jouw item gemaakt heeft. Op onze wc verlichting in Spanje mag ik best een beetje trots zijn. Of niet?
Vanaf de Costa del Sol Groetjes
Ik vind trots een raar woord, maar het is inderdaad netjes voor elkaar. Dank je wel voor deze foto, Albert y Mara, en ook Ria bedankt, die het al op twitter zette en dat liet ik eerder deze week al zien, middels een link, en nu dus ook even op eigen server gezet.
Tot zover dan, en meer is altijd welkom natuurlijk, of het nou wc verlichting is, hoogspanningsmasten, iets smurfigs of, en dat is het allermooiste, een kerstboomfoto, allemaal welkom. En lullige kutvragen stellen mag ook natuurlijk, ik zal beantwoorden tot het duidelijk is!
Hoe lang die pot daar al staat, laat staat te bedenken wat die allemaal te verstouwen heeft gehad, geen idee. Het zou goed sinds midden jaren 80 geweest kunnen zijn, toen dit complex gebouwd werd.
Ik vond hem er nog prima uitzien, dus hij mag nog even mee.
Tot zover dan mijn kleinste kamertje in mijn huis, volgende keer zal ik beginnen met het tonen van de hal. En inderdaad merkwaardig, besef ik me nu, om u allen eerst te verwelkomen op de wc, en pas daarna de aankomst hal te laten zien.
En dan start ik nu, alweer, een nieuwe rubriek, en deze gaat heten Ronflonflonsongs.
Ooit, in een grijs verleden, logte ik al mijn Ronflonflon liedjes middels een mp3bestandje. Elke week eentje, en dan wisselde ik dat bestandje weer.
Toen bestond er nog geen youtube! Inmiddels bestaat dat wel. En ik heb geen idee hoe die liedjes aldaar online gesmurft kunnen worden, maar zag hoe anderen me voorgingen en ik smurf ze gewoon allemaal even over! Allemaal die ik vind, en dit nummer is overigens nooit op plaat of cd verschenen, en u kan gaan luisteren waarom:
Zibbedoe, door Jacqueline van Benthem, Jan vos en Jacques Plafond.
Ha, en ik wilde aanvankelijk alhieronder ook nog eens even de complete tekst uittikken, maar daar is bij dit nummer geen beginnen aan! Maar wie een poging zou willen wagen, reageert u maar in de reageerdoos!
In het kader van mijn hele interieur laten zien bevind ik me nog steeds in het kleinste kamertje. Want, oog voor detail en rustig aan doen.
Thuis, in het ouderlijk huis, was nooit een wasbak. Hier wel, deze zat er al in en mag blijven van mij.
In den beginne kwam ik er wel eens met mijn kont tegenaan, tijdens het afvegen. Maar inmiddels ben ik er aan gewend. Ik gebruik hem echter niet om mijn handen te wassen, want dat hoef ik niet te doen, ik heb immers niks smerigs aangeraakt. Maar als ik de pot schoonmaak is het wel handig, sponsje er bij en zo.
Dit poppetje, Sassette, een smurfinnetje, kreeg ik eens van de familie Rozema toen ik daar ooit op visite was. En die mag voortaan op de rand van de wasbak staan.
Deze smurf, geen idee hoe ik hier aan kom, heeft zijn ogen dicht. Daarom mag hij in de hoek staan. Dan staat hij je niet aan te kijken als je zit te schijten, maar je kan hem wel aanschouwen.
De poepert kijkt dan van linksboven, deze foto echter is recht voor zijn snufferd genomen.
Oke, en naar aanleiding van mijn vorige interieurlog, toen ik de verlichting liet zien en een oproep deed tot de lezer om eens wat op sturen, de volgende tweet:
Toen ik ooit begon met loggen vond ik het een eer als mensen een reactie achterlieten!
En zelf ook her en der flink reageren natuurlijk.
En tegenwoordig ben ik al zo ver dat ik de reactie`s een beetje wil sturen.
En dat moet ik eigenlijk niet willen.
Maar een beetje experimenteren hou ik wel van op zich.
Gaarne uw oordeel, over welke foto valt iets te zeggen?
Maar iets anders reageren mag ook altijd natuurlijk, daar is een ieder geheel vrij in.
Deze opnames maakte ik tijdens mijn vakantie in Liechtenstein.
En deze maakte ik aan de overkant van mijn adres. Ik woon in zo`n pand daarzo, maar dan aan de achterkant, de voordeur zit echter wel aan deze zijde. En ik wilde deze kerstboom even vastleggen. (inmiddels is die verdwenen overigens, en nog steeds maar niks geen groende bladeren he, nopes)
Een geniaal programma. Anders kijk ik het ook niet natuurlijk.
Toen ik het jaren geleden voor het eerst zag viel ik er meteen middenin. Een groep mensen was bezig met een opdracht en ze waren aan het klimmen tegen de berg op aan de rivier. Kortom, spannend en avontuurlijk. Nu eens niet de toeristische trekpleisters of de eeuwenoude cultuur, maar zwoegende mensen.
En op het eind van het programma viel er één kanidaat af. Op wonderbaarlijke wijze, met een rood scherm.
Ik begreep er niks van maar keek een week later toch weer. Ik leerde de kanidaten een beetje kennen, en die ene was een toffe en die ander een idioot, en alles wat daar tussen zit.
En nu blijkt, en dat is het geniale van dit programma, tussen al die kanidaten zit één zogenaamde MOL. En die Mol moet de boel mollen. Die Mol is geen kanidaat, hij is van de AVRO, hij weet alle opdrachten en moet ze verstieren. Maar dusdanig verstieren dat de andere kanidaten het niet door hebben. Zij weten wel dat er een Mol mee doet, maar ze weten niet wie die Mol is! Iedereen kan de Mol zijn!
He, maakt die persoon nou echt zo`n fout, of is dat een Mollenactie? Wekelijk iedereen is verdacht, of kan verdacht zijn, of doet verdachte dingen.
En aan het eind van de aflevering krijgen alle kanidaten een vragenlijst over de Mol. En die het minst goed heeft moet naar huis! En dat krijgen we dan te zien middels de rode of groene schermen. Ze noemen dat dan ook de executie, en echt, thuis op de bank voel ik de spanning!
De opdrachten overigens, begrijp ik nooit. Het wordt even uitgelegd en de kanidaten weten vast wat ze doen, mij is het altijd een raadsel! Ha, ik denk dan altijd, blij dat ik hier lekker thuis zit en niet met hun mee hoef te doen.
Het programma is prachtig gemonteerd, schitterend gefilmd, met oog voor details. En reuze spannend en avontuurlijk.
Zo zien we nog wat van de wereld, en we krijgen wat mensenkennig. En dat het met bekende Nederlanders is, ach ja, toch wel een minpuntje.
