Je ziet maaR

Een kat drinkt water uit een vijver.

Een toneelvereniging gaf een optreden in het openluchttheater en onderweg er naar toe werd de weg gewezen.



Blauwestad is een dorp ten noorden van Winschoten met verschillende wijken en hier begint Het Wold.



Nog meer bordjes.



Tot hier deze vier.

In Winschoten

Ik hobbel op mijn weblog een beetje door het leven heen van soms best alweer lang geleden tot kakelvers.
Dus na vandaag komen er nog filmpjes van voor gisteren en nu een filmpje die een etmaal geleden nog niet eens bestond, dit om er vooral geen lijn in te krijgen.

Waterbei in Winschoten, straattheater, te beginnen met een optocht vanaf de Klinker naar het Marktplein, en dit kwam dus allemaal onder mijn balkon langs.

HieR vieR

Een opvallend bord in het Sterrebos in Winschoten.

De gemeente gaat deze panden kopen en slopen.
Ik hecht meer waarde aan opknappen en onderhouden.



En dit is mijn nieuwe uitzicht, ik ben even naar beneden gelopen om het eens goed te lezen, als ik het dan boven zie weet ik wat er op staat.
Dat bovenste bord hing er al, de onderste hing elders, en nu hangen ze hier samen.



Sommige zaken bestaan lang, sommige kort, soms zijn ze al stokoud en soms hagelnieuw.

Genieten

Afgelopen weekeinde was het fantasy festival Middeleeuws Winschoten weer in het Stadspark, ik was daar niet bij want de toegang is niet gratis.  Eind mei was ik daar wel, op de Dag van het Park, want dat was wel gratis, en hier legde ik één minuut van vast. 



 


Liever gratis autootjes dan gaan betalen voor vuurspuwers.

Feestelijk

In Winschoten zijn, voor zover mij bekend, drie slagers, buiten de supermarken om.
Eén keer per jaar ga ik naar de dichtsbijzijnde slager om een hapjesschaal te bestellen.

Mijn ouders gingen vroeger altijd zelf hapjes maken met augurken en lapjes vlees, uitjes en stukjes kaas.
Ik ben wat moderner, ik laat dat voor mij doen.

Bij de slager aangekomen bleek deze gesloten, wegens personeelsproblemen, stond er aangeplakt.
Men kon wel hapjesschalen en barbecuepakketten bestellen, daarvoor moest men even contact opnemen.
Tja, als ik het online had willen bestellen had ik dat wel gedaan, dus op naar de volgende slager dan maar.

Daar binnengekomen werd ik meteen verwelkomd door een dame, en toen ik vroeg of ze ook aan hapjesschalen deden pakte ze gelijk de notitieblok en vroeg:,,Welke wilt u?" 
Waarop ik vroeg naar de mogelijkheden en toen kreeg ik een hele lap tekst te verwerken.
Dat moet eerst even doordringen voor ik een weloverwogen keuze kan maken, maar gelukkig gaat de slagers telefoon.  Ze wijst me op een bak met folders bij de ingang en beantwoord het telefoontje.

Uit de folder maak ik mijn keus en ik vraag of ik meteen moet betalen of later.
Dat mag ik zelf bepalen, dus ik doe het maar meteen.
Als ik het dienblad na afloop weer inlever krijg ik twee euro terug, zegt ze me nog.

Toen ik de bewuste dag op het bewuste tijdstip de bewuste schaal op kwam halen was niet bekend dat ik reeds betaald had, dat was niet genoteerd, gelukkig had ik het bonnetje nog, en dat mocht ze ook wel houden.

Toen ik het dienblad leeg weer inleverde vroeg ik of ze misschien ook een worst hadden voor twee euro.
Nee, die hadden ze niet, wel vanaf vier euro!

Nou ja zeg.

Een filmpje

Dit filmpje heb ik niet zelf gemaakt, ik ben het wel zelf tegengekomen.







Het betreft beelden van Winschoten vanuit de lucht, te beginnen met het Sterrebos en dan het centrum van de stad om vervolgens te zakken bij een woning aan de Bosstraat.

DRaaikado

Ik kreeg voor mijn verjaardag onder andere naast een heleboel Chinese potloden ook een doosje met een puntenslijper.

Derwent superpoint manual.

En daar haalde ik dus een dingetje uit en een stangetje zat er bij, ik had geen idee hoe dat in elkaar moest.
Op de doos stond in vijf talen vermeld wat het was, maar niet in de mijne, de QR code kreeg ik niet gescand, wellicht te weinig of te veel licht, dus ik raadpleegde de zoekmachine en kwam het volgende filmpje tegen.

Dit heb ik nu dus vastgeschroefd aan tafel.
Ik kreeg er ook nog een (eveneens made in china) schetsboekje bij, en ik ben al druk aan het tekenen om de puntenslijper te kunnen testen.

CultuuR

Ik heb tijdens mijn vakantie veelvuldig gebruikt gemaakt van de navigatie van google op mijn telefoon.
Ten eerste omdat ik mijn autonavigatie van Garmin niet meer geuopdatered krijg, en ze wel steeds de wegen blijven veranderen.  Ik gebruik hem dan ook als hulpmiddel, en als ik op onbekend terrein kom schakel ik mijn telefoon in.

Met het fietsen wilde ik dat net zo doen,  gewoon de bordjes volgen tot het te bezoeken plaatsje en pas de telefoon inschakelen als ik even wat hulp nodig had.
Maar ik bleek toch vaker hulp nodig te hebben dan ik verwachte.

De bewegwijzering laat te wensen over, en als je een keer wat mist en zet dan de navigaie aan dan weet die altijd de korste weg en dan weet ik niet of de borden dan wel de juiste kant opwijzen.
De navigatie beweegt ook steeds mee, dan denk ik dat we naar links moeten en had het toch rechts moeten zijn.
En als ik dan denk dat hij naar links wijst dus we zullen wel naar rechts moeten is dat ook fout, dan hadden we juist wel naar links gemoeten.
Maar geen probleem, gewoon doorfietsen dan herberekent hij wel en is het net of ik de juiste route gekozen heb.

Later ging ik dat ding de hele route volgen, maar dan ging mijn accu te snel leeg.

Ook in de binnensteden maakte ik wel eens gebruik van de navigatie, om te kijken waar we naar toe moesten wandelen, heel handig.  Alhoewel het natuurlijk wel altijd een verrassing is hoe het er daadwerkelijk allemaal uit ziet.


En in Delft wandelde ik terug naar de parkeergarage, en ik dacht, die maakt wel een hele grote omweg zeg, toen zag ik dat hij nog op de autoroute stond, en toen ik hem op wandelen zette bleken we al te staan voor de ingang, wat een prachtig toeval.