Het was warm, zo warm, we hadden een hele warme lange hete droge zomer. En op de camping was het warm, en in de ochtend tijdens het luisteren naar de Arbeidsvitaminen verhuisde ik mijn stoel steeds mee met de schaduw, maar na de middag gingen we fijn fietsen. Een week lang.
Want na die week heb je ontzettend last van je kont en hebben de billen zadelrust nodig. Wandelen was ook niet echt een optie, met die hitte, en hadden we bovendien al gedaan op de dag voordat ik de fietsen huurde. Met de auto ergens naar toe, daar even rondkijken, wellicht wat boodschapjes halen.
Deze dag kozen we voor de Markthal in Rotterdam, dat idee leek me koeler dan het uiteindelijk bleek, maar ik kon mooi parkeren in de onderliggende parkeergarage en verder in de buurt Rotterdam wat verkennen, zoals de kubuswoningen.
Op dit moment zaten we voor de Markthal wat cola te drinken, en met een mevrouw te praten over het geloof, toen het me opviel dat de prullenbak geluid maakte als men er iets in stopte. Een regenachtig applausje of een gesproken tekst.
Toen ik mijn blikjes er in wierp filmde ik dat even, ik was verrast dat ze in Rotterdam ook een Marktplein hebben, net als in Winschoten, en ik filmde wat in het rond, zodat ik niet vergeet hoe dat er daar uit ziet.
Als je daar een kwartier zit komt dat geluid je neus uit, dan wil je wel weer vertrekken, dus het werkt zeer effectief.
Hedenmiddag om 16.00 uur speelde het Nederlands voetbalelftal een hele belangrijke voetbalwedstrijd in Qatar en dat werd rechtsreeks uitgezonden op de televisie, dus mijn collega`s namen allemaal een uurtje eerder vrij. En aangezien ik carpool, en ook geen spelbreker wil zijn, reed ik het laatste stuk naar huis wat vroeger dan op andere dagen. Ik besloot om maar eens bij Bob Autowas, voorheen Max, langs te gaan, dat werd wel weer eens tijd, en nu had ik eens de tijd. De auto voor me had een wit nummerbord, een Duitser dus. Bij het stofzuigen zag ik dat er nog twee anderen waren, lekker rustig dus.
En het lukte me ook nog om tijdens de tweede helft met het hondje Mellow in het Sterrebos te wandelen, we kwamen helemaal niemand tegen.
Wim T. Schippers kennen we o.a. als Sesamstraats Ernie (van Bert), Jacques Plafond en dichteres Wilhelmina Kuttje. Hij maakte programma’s voor radio en tv, is acteur, stemacteur, toneelschrijver, presentator en beeldend kunstenaar (denk aan de pindakaasvloer!). Momenteel houdt hij zich weer voornamelijk bezig met de beeldende kunst. De geboren Groninger werd onlangs tachtig (‘Jong zijn vind ik meer iets voor de jeugd.’) maar weet naar eigen zeggen nog steeds niet wat hij later echt wil worden.
Op zondagmiddag 13 november 2022 was hij te gast in Grand Theatre aan de Grote Markt in Groningen bij het praatprogramma Onder de Vulkaan, daar heb ik bovenstaande tekst vandaan en daar staat ook deze luisterlink.
Af en toe zoek ik op youtube of er nog iets nieuws op staat van Wim T. Schippers, en als het leuk is sluit ik het in op mijn weblog, bij deze:
Wim T. Schippers staat bekend als programmamaker, beeldend kunstenaar, acteur en schrijver. Ooit ontwierp hij zijn eigen trouwzaal in de Stopera van Amsterdam. Daar is nu nog weinig van over en Wim is er niet blij mee. Verder wordt er teruggeblikt op zijn tijd als tv-maker.
Tijdens de afgelopen zomervakantie vond ik het erg prettig om in de ochtend fijn op de camping te blijven onder het genot van de Arbeidsvitaminen en ontbijt. In de middag fietsen naar een bepaalde plaats en daar de fietsen parkeren en eens rondslenteren.
Mocht het zo zijn dat ik een niet al te drukke roltrap tegenkom dan doe ik een rondje. Ik geniet de hele dag door, maar deze minuut hoort daar zeker ook bij.
Als ik me niet vergis zou zit zomaar in Ridderkerk kunnen zijn.
Het Sinterklaasfeest bestaat uit verschillende onderdelen. Het begint met de intocht, hij wordt officieel welkom geheten door de burgemeester, de schoenen mogen gezet en het geheel wordt afgesloten op pakjesavond.
Wij hadden lootje getrokken en we schrijven op het lootje naast onze eigen naam ook een aantal kadosuggesties. Aangezien ik grote mensenmassa`s wil ontlopen en het liefst toch in de winkelstraat iets koop, besloot ik om te gaan op het moment dat het Nederlands voetbalelftal aan het spelen was. Ik had van te voren wel even op internet gekeken in welke winkel ik moest zijn, en deze vrijdagavond ging ik daar naar toe. Ik had ook precies uitgerekend hoeveel alles koste zodat ik voldeed aan de van te voren afgesproken prijs.
Nou, ik in de winkel even kijken en ik begroet een medewerkster. Ze helpt me, ik maak mijn keuze, bij de kassa even wachten op een meneer die veel te vertellen heeft. Toen ik moest betalen bleek het veel goedkoper te zijn, vanwege ZWARTE VRIJDAG, nou ja zeg.
Kan ik later alsnog opzoek gaan naar iets, maar ik bedenk wel wat. Daarna deed ik de groeteman nog even aan, en terwijl ik daar met mijn kaasbestelling bezig ben hoor ik de ene groeteboer aan de andere vragen of het nog steeds 1-1 is, en dat blijkt zo te zijn.
Dus zelfs als je tijdens een wedstrijd op boodschap gaat ontkom je er niet aan.
Op mijn 48ste verjaardag zat ik aan boord van een rondvaartboot te Rotterdam.
Heerlijk genieten. Na een enerverende fietstocht even lekker zitten, in de zon en wind, boordevol informatie over het uitzicht. Daarna ging ik de Euromast op, dat is in omgekeerde volgorde op mijn telefoon gekomen, en ook op mijn weblog.
