Vandaag ben ik voor het eerst in mijn leven in Dordrecht geweest.
Waar sommige panden wel aan een onderhoudsbeurt toe zijn.
Er is ook een stripwinkel met allemaal stipfiguren op de gevel en natuurlijk zit daar ook een smurf tussen.
Dat moet ik dan toch even dichterbij halen, anders ziet men het niet.
Er bevinden zich wel 1000 monumenten in Dordecht en op heel veel panden zijn bordjes met teksten en op den duur is het zoveel dan geloof ik het wel.
We zijn er naar toe gefietst en hebben de fietsen geparkeerd bij de grote kerk en aldaar een rondwandeling gemaakt door de bordjes met rondje Dordt te volgen.
Ik vind het erg lui om Dordrecht Dordt te noemen, afkortingen staan me tegen. Gelukkig was men vroeger ook te lui om alle stadspoorten af te breken, dus twee bestaan er nog.
Het oude centrum van Dordrecht is prachtig en dit is het uitzicht.
De toren is tijdens de bouw al scheef gezakt, twee meter uit het lood, dus de top hebben ze er nooit opgezet en dit is dus waar ze het mee doen.
Het is niet zo dat ik alles wat ik mooi vind op de foto zet, maar zo af en toe iets opvallends.
En dit kwam ik onderweg ook tegen en daar ben ik het volgens mij ook wel mee eens.
Morgen weer naar een andere stad, of dorp, of andersinds.
Vandaag ben ik op de fiets van Barendrecht naar Kinderdijk geweest, en ook weer terug.
Een prachtige route, deels langs de snelweg en over een rivier en ik kwam ongemerkt door Alblasserdam.
Ik volgde trouw de route die mijn telefoon aangaf, maar toen ik ineens een flink aantal molens zag staan boog ik af en korte de route in, ik was waar ik wezen wilde.
Negentien molens op een rij met fiets en wandelpaden er tussendoor en ook water maar ook bruggen.
Later kwam ik er achter dat mijn telefoon me naar de hoofdingang bracht maar ik was er opzij binnengekomen.
En dit alles helemaal gratis, want als men een molen van binnen niet bezoekt hoeft men ook niks te betalen.
Nadien het dorp Kinderdijk nog even bekeken en het nabijgelegen Alblasserdam, en aldaar in een restaurant heerlijk gegeten.
Niet dit restaurant want ik had geen sokken aan.
Voor morgen nog geen plannen, dat komt vast nog wel.
De naam van Zwijndrecht is mooier dan de plaats zelf, geen oud historisch centrum tegengekomen en ongemerkt Hendrik Ido Ambacht binnengereden.
Alles zit hier aan elkaar vastgebouwd en het is overal keurig netjes en schoon. Het is erg leuk om te fietsen zonder te weten wat ik om de hoek tegenkom, zo kwam ik langs allerlei wijken en woningtypen. Van rijtjeshuizen met mooie of onkruidtuinen tot de villa`s en kasten voor de rijke stinkerds. En best veel flatgebouwen ook, met hier en daar een kerk.
De camping zelf is ook al zo netjes en keurig verdeeld in velden voor caravans, kampers, tenten, een veld voor vakantiehuisjes (chalets) en een veld voor stacaravans (woonwagens) Het doet denken aan de aangeharktheid en gesnoei van een begraafplaats. De douches en wc`s zijn ook keurig, en alleen binnen te komen middels een pincode.
Gisteren ben naar Barendrecht geweest om wat rond te kijken en een nieuw oplaadkabeltje te halen.
En later op de dag heb ik op de vouwfiets het zeer nabij de camping gelegen Heerjansdam bekeken. Heerjansdam valt onder Zwijndrecht maar zit vastgekoekt aan Barendrecht.
Hiep hiep hoera, ik ben nog niet jarig, dat is de volgende week, maar ik ben wel op vakantie, en wel nu en wel hier:
Alles ging voorspoedig tot dat ik mijn telefoon op wilde laten, het kabeltje begaf het. Rotzooi is het ook, dingen zouden niet stuk moeten mogen gaan! Evengoed, het is niet anders, tot zover dus mijn verslag.
Links is de werkplaats van de broers, rechts en ook bovenin de tentoonstelling met de van hout gemaakte producten.
Ze hielden een open dag op de tweede Pinksterdag, toen er ook allemaal historische motoren rondreden op het industrieterrein.
Ze vinden het zonde als hier in de regio oude bomen worden gekapt en dan worden afgevoerd naar elders, ze houden het hout liever hier om er wat moois van te maken.
En dit is dan weer op een heel andere plek in de stad, wat helemaal niks met bovenstaande te maken heeft. Of het moet zijn dat het zou kunnen dat bomen van hier aldaar in iets anders veranderd zijn.
Op zaterdag 21 mei 2022 was er het Shantikoren festival in Winschoten.
Tien koren, vijf Duitse en vijf Nederlandse, waaronder die van Winschoten Maritiem, verdeeld over vijf podiums verspreid door het centrum van de stad. Ik durfde het nog niet aan me te begeven in de menigte maar kon de klanken wel horen vanaf mijn balkon.
