Ik werd op zaterdagnacht wakker, deed even een plas en wierp een blik door mijn raam over het Marktplein. Ik zag uitgaansvolk, dat is normaal in de weekeindnachten, en ik zag een ziekenwagen en politie. Ik dacht meteen aan overmatig drank of drugsgebruik en ging verder slapen.
En in de ochtend zag ik het staan op de app van de NOS:
Niet te best, een 21 jarige uit Nieuwe Pekela is zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis en iemand uit Midwolda is verwond geraakt aan zijn hand. Pas later die ochtend werd bekend dat er een 27 jarige verdachte uit de stad Groningen is opgepakt.
Terwijl er nota bene borden met regels hangen op het Marktplein waar op staat: geen geweld/geen wapens. Ik verwacht en hoop toch echt dat iedereen komt voor een gezellige leuke tijd, en daar hoort dit niet bij.
De toespraak bij het Joods Monument op de Venne is geweest, en de stille tocht is op weg naar het Canadees monument aan de rand van de stad, en voor de voormalige synagoge is er een performance.
Het is zo triest en zo keihard als je die woorden hoort, namen en datums en leeftijden, en dan ineens Iedereen is van de wereld, en de stoet zet zich voort. En als tegenliggers duikt er jeugd op met de kleuren van de vlag van Oekranine.
Om op anderhalve meter afstand te blijven begaf ik me niet in de menigte, maar bleef staan voor de gevel van de voormalige rabinaatswoning, waar eens Ons Honk gevestigd was.
En deze 4 mei was ik op zich wel benieuwd naar de performance die in de Bosstraat voor de voormalige synagoge gehouden zou worden. Ik besloot dus om daar toch even naar te kijken. Het was al te laat om naar het voorprogramma in de Marktpleinkerk te gaan, maar de toespraak door de dominee en de kranslegging bij het monument op de Venne kon ik nog wel meepikken en daarna zou ik met de stille tocht mee gaan lopen naar de performance. Ik was zeer onder de indruk van de woorden van de dominee. Daarna legden mensen allemaal bloemstukken neer en ik legde de sfeer even vast.
En toen na de performance de stoet doorliep besloot ik om nog een stukje mee te lopen. En onderweg ben ik ook niet afgehaakt, de zon scheen heerlijk ik ben best goed in afstand bewaren. En aangezien het een stille tocht is komt er niemand doorheen praten.
Bij het monument heb ik een flink deel vastgelegd, en een flink deel ook niet. Het duurde wel even voor de stoet terug naar het centrum vertrok, maar aangezien dat toch de Marktpleinkerk is, waar ik naast woon, wachte ik daar toch even op.
Bij het eerste kruispunt bleken de handhavers verdwenen, op de heenreis hielden ze keurig het verkeer tegen, maar nu schoten twee vrijwilligers uit de stoet te hulp. Er stond dus gewoon een man in pak het verkeer te stoppen, toch leuk.
Op de terugtocht kwebbelden de mensen wel met elkaar, en klonk er ook een andere mars dan op de heenreis. Ik ben de kerk dit keer niet binnengegaan, en nam dus geen gratis kop koffie, ik ging meteen naar huis, morgen toch weer werken.
Er zijn meer voordelen dan nadelen aan het bevrijdingsfestival in Winschoten. Een voordeel is dat ze een website hebben: Bevrijdingsfestiaval Oldambt.
Een nadeel is onze regering. Onze regering geeft ons een dagje vrij om te vieren dat Jezus is geboren, en op de dag dat hij aan het kruis genageld werd krijgen we soms ook vrij. (kerstmis, goede vrijdag) De dag dat hij naar de hemel ging krijgen we ook vrij, en dat hij opstond uit de dood krijgen we ook vrij voor. (hemelvaartsdag, pasen) En het meest vage van alles, zelfs de uitstorting van de heilige geest is een vrije dag waard. (pinksteren)
Als de koning jarig is krijgen we een dagje vrij.
Maar zoiets belangrijks als de dodenherdenking en bevrijdingsdag, ja, dat laten ze over aan de CAO. Dat is dus de uitkomst van geleuter tussen de bonden van de werknemers en de werkgevers.
Dus ik zal eerst deze bevrijdingsdag gaan werken en zal pas in de avonduren van het festival kunnen genieten.(en ook dat is natuurlijk een keus) Een ander nadeel vind ik dat dit festival niet op het Marktplein plaats vindt, maar in het Maintebos in het zuiden van Winschoten.
Maar het is gratis en het is goed en het is gezellig.
Zoals altijd ben ik op 4 mei om 8 uur in de avond twee minuten stil. Waar ik ook ben, wat ik ook doe, en ik vind dat zo vanzelfsprekend.
Ik herinner me dat ik eens op de hondenclub was en dat ik om precies acht uur de beurt kreeg. Ik wachtte de volle twee minuten en ging verder.
Daarna, maar ook daarvoor al, wandelde ik elke avond met Quandy in het Sterrebos. Ik wilde best eens met de stille toch meelopen, maar vond dat daar geen honden bij horen dus ik ook niet.
Toen Quandy er niet meer was heb ik wel een paar keer meegelopen met de stille tocht. De tocht begint vlak bij mijn woning en stopt daar ook weer.
De afgelopen twee jaar werden Winschoters niet opgeroepen om mee te lopen, en nu weet ik het nog niet. Ik denk dat ik nog maar een jaartje oversla.
Maar hoe dan ook, om acht uur ben ik twee minuten stil.
Als ik moet gaan tanken geeft mijn auto dat aan middels een lampje. In mijn vorige auto zat dat niet, in deze wel, dus wil ik dat ook elke keer meemaken, ik tank niet voordat het lampje brandt.
Hedenmorgen ging mijn lampje branden, ik reed het tankstation voorbij omdat ik onderweg was naar de carpool om aldaar opgepikt te worden en aan het eind van de dag zou ik wel gaan tanken.
Toen mijn collega aangekomen was op de carpool vertelde hij dat ik vandaag maar even met eigen vervoer achter hem aan moest rijden, hij moest eerder weg vandaag.
En weer reed ik een tankstation voorbij, want ik vertrouwde er op dat er nog wel genoeg in zat en achter iemand aanrijden voorkomt misrijden, en in Groningen ben ik niet zo heel bekend.
Men kan tot negen uur gratis parkeren, daarna is het vijf euro per twee uur, of voor de gehele dag en 12 euro in de parkeergarage, ik starte opnieuw de auto want ik koos voor dat laatste. En dan hoef ik ook niet elke keer op de meter te letten.
Werken gedaan, weer op weg naar huis, en ik besluit op de snelweg om toch maar daar te gaan tanken, in plaats van de onbemande goedkope pomp te Winschoten.
Nadat ik het klepje al geopend heb en de stang er in wil steken zie ik dat er een wikkel omheen zit met de mededeling dat deze pomp buiten gebruik is. Hmm, bij de pomp er naast zit ook zo`n wikkel.
Ik stap toch even de winkel in om te informeren of de benzine die juist ik nodig ben op is, en dat blijkt inderdaad zo te zijn.
Dus doorrijden maar weer, naar mijn oude vertouwde onbemande pomp te Winschoten. Dat haalde ik nog, met samengeknepen billen, maar toch.
Ik klikte er eens op en jawel, het betreft de flats die ik ooit eens geschilderd heb. Ik niet alleen hoor, maar met een hele groep, maanden heeft het geduurd en het was een leuk project. De vier flats kregen allemaal een andere kleur. En ik heb ze sindsdien nog niet weer gezien, en wellicht ga ik ze ook nooit meer zien, hoewel sloop misschien wel helemaal niet meer doorgaat, misschien moeten ze dan nog wel een keer geschilderd worden.
