We hebben Pinksteren inmiddels gehad en op mijn weblog ben ik nog met Pasen bezig, maar nu maak ik even een sprongtje naar afgelopen vrijdag, mijn bezoek aan Mark en zijn gezin op de camping in Drenthe.
Mark is mijn weblogvader. Ik leerde Mark kennen in 2003, we raakten online bevriend en hebben wel eens samen een radioprogramma gemaakt en gingen met radiouitjes mee. Hij vroeg mij om te loggen op zijn weblog, tijdens zijn afwezigheid wegens een reis, en daardoor is mijn weblog ontstaan.
Toen Mark ging samenwonen nam ik een kijkje, toen hij verhuisde naar een huisje nam ik ook een kijkje, en hij is hier ook wel eens op bezoek geweest. Zowel alleen als met zijn gezin.
Als ik bij hem in de buurt aan het werk ben, hij woont 50 kilometer verderop, geef ik dat even door en kan dan langkomen voor een kop koffie. Nou ja, dat is in al die jaren slechts één keer voorgekomen en toen kwam het niet zo goed uit en daar is het dan ook bij gebleven. Ik zit sowieso meestal ook met carpoolen en dan staat mijn auto alsnog dichter bij mijn huis dan de zijne. Op zich is het natuurlijk ook niet erg om gewoon eens een afspraak te maken, maar och, voor mij hoeft dat nou ook weer niet per se.
Maar nu wilde het toeval dat mijn werkzaamheden zich momenteel in Drenthe bevinden en dat hij in de weekeinden op de camping in Drenthe staat. Nu zat ik dan wel steeds met carpoolen maar dat was afgelopen vrijdag even niet het geval, dus leek me dat een buitenkansje.
Toen ik de camping opkwam herkende ik er niks van. Ik scheen er als kind wel eens te zijn geweest, maar dat ben ik vergeten. Wat een leuke drukke en gezellige camping, ik kon er heerlijk over dwalen dus kwam ik ook helemaal aan de andere kant bij de caravan van Mark aan. Belinda zag me al. Mark maakte pannenkoeken. De kinderen Sven en Sofie zijn inmiddels ook alweer een jaar of 7 en 4 en er was ook nog een vriendje bij.
Het was prachtig weer, en ik waande me in een heel andere wereld. Allemaal tussen mensen die lekker vakantie hadden en niks hoefden te doen, terwijl ik gewoon de hele dag gewerkt had en ook nog een uurtje rijden voor de boeg.
Toen Belinda met de kinderen naar de voorstelling op de camping gingen deden Mark en ik de afwas. Daarna nog even zitten en drinken en kletsen, en ik dacht, als de kinderen op bed gaan ga ik naar huis. Maar ze gingen nog even met kikkervisjes aan de wandel en bij de buren nog spekjes warm maken boven een vuurtje.
Sven merkte nog op dat mijn horloge heel mooi was, en handig dan kon ik zien hoe laat het is! En toen de tanden gepoetst werden nam ik afscheid.
Ik ben er niet zo van, maar ik ben dan ook weer niet zo dat ik weiger deel te nemen. Even sociaal doen, me er even overheen zetten en gaan.
Het bedrijfsuitje. Het was op een zaterdagavond en betrof barbecuen op een boot die voer door de grachten van Groningen. Toen ik uitstapte in de parkeergarage zag ik meteen iemand van kantoor en daarmee liep ik naar de ontmoetingsplek bij de boot.
Het was leuk, het was gezellig en het was lekker. Drinken was ook pirma in orde.
Op een bepaald punt legde de boot aan voor een plaspauze en daarna weer naar het beginpunt. Ondertussen bingo. Ik lette niet zo heel erg goed op dus ik heb dan ook niks gewonnen.
Het weer was uitstekend, ik deed nog wel mijn trui aan, maar mijn meegenomen jas kon in de tas blijven. Niet iedereen was mee, maar ik wel, en het leverde me toch een leuke avond en alleraardigt filmpje op.
Muziekvereniging ,,De Harmonie" uit Winschoten hield op zaterdag 14 mei een voorjaarsconcert op het Israëlplein in Winschoten tussen 14.00 en 15.30 uur. En dat is dus een andere muziekvereniging dan Nieuw Leven.
Ik was een keer op Texel en passeerde een meneer die Willibrord Frequin leek te zijn. Eerst kon ik hem niet thuisbrengen, pas toen mijn moeder het zei tegen mijn vader viel het kwartje. Ik keek nog eens om en herkende hem, verhip.
Ik was al nooit een liefhebber van de commerciele televisie dus zijn programma`s heb ik dus ook niet gezien. En vandaag werd bekend dat hij is overleden en 80 jaar oud is geworden.
