Maintebos Winschoten
Gravediggers op bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten.
Het was een fantastische avond, een geweldige sfeer en ik heb zeer genoten.
En zo smurfen wij voort.
Gravediggers op bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten.
Het was een fantastische avond, een geweldige sfeer en ik heb zeer genoten.
En zo smurfen wij voort.
Hiep hier hoera, vandaag is er eindelijk weer eens een Nederlander heilig verklaard.
En wel Titus Brandsma en dat is dan voor het eerst sinds 2007 dus het werd wel weer eens tijd.
Hij stierf in 1942 en werd pas halverwege de jaren 80 zalig verklaard, daarna was het wachten op een wonder voor die heilig verklaard mocht worden en dat was dus nu het geval.
Ook op RTVNoord staat wie de man was:
Titus Brandsma was een Nederlandse katholieke monnik en geleerde. Hij kwam uit Friesland, studeerde in Rome en woonde een groot deel van zijn leven in Den Bosch. Ook kwam hij regelmatig in Groningen en Winschoten.
Kijk, en dat laatste vind ik dan weer het alhier vermelden waard.
En dat is ook wat ik er van onthoud, er is een Nederlander heilig verklaard die wel eens in Winschoten kwam.
In het Maintebos in Winschoten op het bevrijdingsfestival Oldambt nam ik in de avond een kijkje en genoot meteen van het optreden van Gravediggers.
En als ik geniet leg ik één minuut vast.
Onderweg terug van de dodenherdenking bij het monument aan het Zuiderveen in Winschoten en dan over de Garst, voor de Grachtstraat langs, door de Garsterstaat en via Liefkensstaat en Liefkenshoek en dan stoppen bin het monument op de Venne en dan op naar Marktpleinkerk.
Bewegend beeld met geluid.
Muziek en beelden na de twee minuten stilte bij het monument aan het Zuiderveen in Winschoten en alvorens de stoet terugloopt naar de Marktpleinkerk.
Defile, een ieder loopt even langs de bloemstukken en sluit zich aan in de rij.
Ik hoorde op de radio dat Jeroen Brouwers is overleden.
En die naam kwam me heel bekend voor, want hij was een schrijver en daarom wel eens op de radio en televisie.
Boeken lezen doe ik niet, luisteren wat mensen te zeggen hebben soms wel.
Jeroen Brouwers vond Wim T.Schippers de pies- en poep- en onankunstenaar van de VPRO.
En in de televisieserie ,,We zijn weer thuis" van Wim.T.Schippers, in de aflevering ,,In het schip." zegt Simon terwijl hij met zijn broer Govert voor de douche wacht: ,,Ik heb ondertussen al drie keer de nieuwe roman van Jeroen Brouwers gelezen". Waarop Govert zegt: ,,Oh daarom zie je d'r zo beroerd uit".
In de volgende scene is vervolgens duidelijk te zien hoe de roman De zondvloed van Brouwers in de vuilnisbak gedeponeerd wordt.
En tussendoor ook nog even een poedelnaakte meid.
Daar moest ik dus aan denken bij het horen van zijn dood, vandaar dit verhaaltje vandaag.
Voor en na de twee minuten stilte om acht uur, op 4 mei, stonden er nog andere dingen op het programma, zoals twee gedichten door twee kinderen.
Dit was de daadwerkelijke dodenherdenking bij het monument aan het Zuiderveen in Winschoten.
Ik ging op een plek staan waar ik niemand in de weg stond en begon met filmen toen het geluid van de klokken verstomd was. De padvinders gingen de vlag hijsen, eerst naar de top en dan laten zakken tot halverwege.
De taptoe, de stilte, het Wilhelmus, welkomswoord, muziek, eerste kranslegging.
Daarna ben ik gestopt met filmen, er volgden nog wat kransleggingen, onder andere van Duitse burgemeesters, en kinderen droegen gedichten voor, dat heb ik wel weer gefilmd.