Rechters oordelen hard over zichzelf en knellend toeslagensysteem, aldus het 81 pagina's tellende rapport dat de titel Recht vinden bij de Rechtbank heeft,en is opgesteld door het overlegorgaan van bestuursrechters: het LOVB. Een commissie van rechters bekeek voor het onderzoek alle bijna 17.000 toeslagzaken die tussen 2010 en 2019 bij bestuursrechters binnenkwamen. Verder spraken ze met meer dan honderd rechters, juridisch medewerkers, gedupeerde ouders, advocaten en de Belastingdienst. De conclusie is dat de meeste rechters de aanpak van de Belastingdienst blind volgden, terwijl ze zich daar niet prettig bij voelden.
Dat is dus allemaal gelul, de Nederlandse rechtspraak is dood.
We weten immers allemaal, en vergeten nooit, dat er eens een rechter was die de avondklok onwettig vond en af wilde schaffen. Nog voor de avond viel regelde Mark Rutte een rechter die dat even weerlegde. Oke, voor de vorm deed die zijn uitspraak drie dagen later maar die drie dagen gold nog wel die avondklok.
Kom dan niet nu met een rapport waaruit blijkt dat ze verkeerd bezig waren, dat was vroeger ook al, er hebben onschuldigen opgesloten gezeten, en dat kan alleen in een falend systheem.
En dan was het ook nog mistig en dat leidt al de hele dag tot problemen op luchthavens. Op Eindhoven Airport en Rottterdam The Haque Airport en Schipol.
Want de aarde moet en zal kapot, mensen moeten vliegen, de lucht moet vervuild, ook tijdens die rotmist. En dat dan op een gewone werkdag.
Karin Bloemen treedt op 7 oktober 2021 op in De Klinker in Winschoten en ik ben er niet bij. Niet omdat ik niet wil, maar omdat ik geen QR code heb.
Ik vertrouw namelijk op mijn lichaam en ben bewust niet gevaccineerd. Dat is mijn keuze.
Dat willen Rutte en De Jonge en het volk dat op hun gestemd heeft niet hebben, ze willen dat ik me toch laat prikken. Dat is dwang en drang, mijn vrijwillige keuze wordt niet gerespecteerd.
Er is niets op de wereld wat ik meer vertrouw dan mijn eigen lichaam. En ik ga het zeker niet laten testen als ik me goed voel. En als ik me niet goed voel zou ik sowieso thuis blijven.
Dus ik mag niet naar Karin Bloemen.
En de mensen die zeggen dat een polsbandje toch zo makkelijk en handig is: denk toch na, dat is niet makkelijk en handig, dat is ronduit schandalig en dient verworpen te worden.
Nederland is een kutland, en ik laat me niet wegjagen. En niet prikken, ook niet met een stokje in mijn neus.
Gisteren zijn er maar liefst drie aardbevingen geweest in de provincie Groningen. En hedenmorgen hoorde ik op de radio iemand zeggen dat hij dacht dat het opgelost was.
Hmm, dus ik vermeld het nog maar een keer, dan weet u het tenminste wel.
De aarbevingen gaan door, die stoppen niet. Die stoppen pas als de rust is wedergekeerd nadat er jaren niet meer gepompt is. En ze pompen door, nog steeds, elke dag.
Ze gaan wel stoppen, ooit, eerst minderen. Naar mijn gevoel kappen ze pas als het veld leeg is, ik geloof er niks van dat ze ook maar één gasbelletje laten zitten.
Sinds 1986 zijn er al 1528 aardbevingen geweest, waarvan 358 zwaarder dan 1.5 op de schaal van Righter, daarvoor werd dat niet gemeten.
De schadevergoedingen komen ook niet goed op gang, er gebeurt wel wat, maar halfgebakken. Het is hetzelfde als de toeslagenaffaire, allemaal woorden, geen daden.
En de aarde schudt voort, en nu willen ze ook nog gaan boren onder de Waddenzee. Er komen steeds meer scheurtjes in eeuwenoude muren van middeleeuwse kerkjes.
Rutte is ondertussen per vliegtuig naar een ander Europees land, om te babbelen, want ook per telefoon zou kunnen. En ondanks beloftes over nadenken over de jaarlijkse salarisverhoging van de oranjes komt ook daar weer niks van.
En die lul wil aan het roer staan om ons uit crisis te halen waar hij ons zelf in gebracht heeft...
Dit filmpje eindigd bij Cafe Eik en Linde te Amsterdam, de plek waar altijd het radioprogramma van Ischa Meijer vandaan kwam en waar ik op dinsdagmiddag soms en later op de zondagmiddag altijd naar luisterde, en van genoot.
Nu was ik onderweg naar het Rembrandtplein om aldaar uit deze tram te stappen en dan te voet verder te gaan naar het huis waar Ischa Meijer tot zijn dood op zijn 52ste verjaardag gewoond heeft. Daar was ik nog nooit wezen kijken omdat ik er pas onlangs achter kwam dat er een bordje aan de gevel hangt.
Ik moest helaas wel verplicht een mondkapje dragen, terwijl niet bewezen is dat ze werken, dat is absurd. Dus ik heb niet zo genoten in de tram als anders, desondanks was het toch nog een schitterende dag.
Winschoten haalde vandaag weer eens het landelijk nieuws op de site van de NOS, als voorbeeld.
Een hoop geleuter over polsbandjes die mensen krijgen als ze hun coronapaspoortvinkje hebben laten zien, dan kunnen ze daarna ongestoord op kroegentocht. En natuurlijk behoort Winschoten tot de eerste steden die zoiets hebben, dus een foto van gele keet waar het uitgaanspubliek het polsbandje kan halen is snel geplaatst op de site van de gemeente en daarna beland op de site van de NOS.
Minpuntje van de NOS is dat ze Marktplein niet beginnen met een hoofdletter, dat hoort wel zo bij namen.
Ik kan de keet net niet zien vanuit mijn woning, maar de roodwitte paal wel. De kerk op de achtergrond is overigens de ongeveer 751 jaar oude Marktpleinkerk.
Hoera, de Nederlandse televiesie bestaat 70 jaar en ik heb gisteren kunnen zien hoe het er tegenwoordig voor staat.
De TROSAVRO zond een fragmentenprogramma uit waarbij allerlei bekende Nederlanders op reageerden. Het beste van muziek, over muziek op de Nederlandse televie, ik heb er naar gekeken en vind dat de VPRO er maar bekaaid vanaf kwam.
Het bekende fragment van Donna Summers doorbraak in Van Oekels Discohoek kwam er nog wel in voor. Helaas deden ze slechts kleine stukjes fragment, wat heel onbevredigend is. Nare televisie.
Maar 20 jaar zondagochtendmuziektelevisie door de VPRO zoals Reiziger in Muziek en Vrije Geluiden. En Lolapaloeza, muziekdocumentaires en de verslagen van Pinkpop, dat alles ontbrak!
Wat nou een overzicht van 70 jaar Nederlandse muziektelevisie?
Nou ja, vanavond mag de VPRO het zelf proberen met het programma 70 jaar tv: Satire van A tot Z. Ik hou mijn hart vast.
Al heel vaak was ik over de welbekende Afsluitdijk gekomen, maar nog nimmer over de Houtribdijk, u weet wel, de Markerwaarddijk tussen Enkhuizen en Lelystad.
Dat komt vanwege de ligging van Winschoten dat ik daar nooit over heen hoefde. Maar aangezien ik op vakantie was in Almere en wel eens een kijkje wilde nemen in Enkhuizen was dit een buitenkansje, en op het eind van de dag weer terug.
Het verschil met de afsluitdijk is dat je hier aan beide kanten het water ziet, en daar tegen het hogergelegen gedeelte van de dijk aankijkt, en alhier zitten er ook bochten in.
En over beide dijken geen treinen, zo belangrijk vndt Nederland het treinvervoer. Beide dijken zijn wel te befietsen.
Afgelopen zomer heb ik geheel coronaproof meegevaren op een rondvaartboot door de grachten van Utrecht, ik heb diverse minuten gefilmd en dit is mijns inziens de meest geslaagde.
Bij het kopen van een kaartje kreeg iedereen zijn nummer, en in die volgorde stapten we de boot op, en na afloop weer af. Toen bestond er nog geen verschil tussen de mensen, iedereen werd gelijk behandeld.
Misschien was dit wel de laatste keer dat ik gevaren heb, want ik weiger om deel te nemen aan een maatschappij die mijn vrije keuze uitsluit.
