Hier is een huisje gesloopt en daar achter in een andere straat ook, zodat je vanaf hier de flatjes van weer een straat verderop kan zien, maar er is natuurlijk nog veel meer te zien.
En hier hield ik de camera iets meer naar links zodat dit pand er helemaal op komt, zeker de moeite waard.
Quandy in het Sterrebos.
Tijdens een rondlleiding door De Klinker kwam ik ook in de kleedkamers, en deze Groningse groet wilde ik even vastleggen.
En gelijk deze meubels ook maar.
Die u hier dan weer in de spiegel kan zien.
En helemaal achter in het pand, waar nooit publiek komt, hangen deze letters, die ooit de buitengevel sierden van de toenmalige De Klinker, de letters aan de voorzijde gingen in vlammen op, die aan de achterzijde zijn dus op vrijwel dezelfde plek teruggekeerd, nu dus binnen en uit het zicht.
Ik kwam niet voor de trekkenwandsh- ow maar kwam wel dit briefje tegen.
Dit deel van een pand uit 1742 in de Langestraat is de brand nog het beste doorgekomen, de rest is niet meer.
Onlangs is het asbest verwijderd, door mannen in witte pakken, terwijl het flink waaide en er toch winkelend publiek langs liep, en inmiddels is de verdere sloop in volle gang.
Het team van het Winschoter Stadsjournaal ziet geen enkele reden de vertrouwde en alom bejubelde formule te wijzigen. Dus ook nu weer worden verrassende en vertrouwde filmbeelden gekoppeld aan verfrissende en vernieuw(en)de projecties. Verleden, heden en toekomst worden andermaal op veelal verbluffende wijze getransformeerd tot pakkende items die van het witte doek afspatten.
Een aantal onderwerpen zal reacties als ‘heb ‘k nooit waiten’ tot ‘wat ja ‘n boudel toun’ en ‘wat is er veul aans worden’ oproepen.
Dit was dus hedenavond in de grote zaal van De Klinker, met op het podium een groot scherm met daarop filmbeelden van Winschoten door de jaren heen.
Ze doen dit al sinds 1966 en elk jaar in maart organiseren ze twee avonden in het theater, omdat er zeer veel belangstelling is en er 1100 kaartjes verkocht zijn.
We zagen het hoe het Marktplein veranderd is, waar de schaatsbanen zich in het verleden allemaal bevonden hebben, ander ijspret en ongemakken in zeer strenge winters en tenslotte de opkomst en ondergang van het Sint Lucasziekenhuis. En er kwamen ook nog wat bijzondere Winschoters voorbij.
Ik heb vorig jaar even overgeslagen ( niet goed opgelet) en we zullen zien of ik er volgend jaar weer bij ben, vanavond was zeer geslaagd in elk geval, veel leuke en interesante en soms ook melancholische beelden gezien.
We mogen woensdag gaan stemmen voor de provincie, en voor de waterschappen.
De provincie vind ik geen nut hebben, dat is een totaal overbodig instituut ingeklemd tussen rijk en gemeente.
Ten noorden van Winschoten bevindt zich de rotonde met de naam BLauwe Roos, en dat loopt zo regelmatig vast dat er wat gebeuren moet, maar de gemeente kan niks anders doen dan het aankaarten bij de provincie die vervolgens niks doet. De gemeente wil graag dat de rondweg van Winschoten ook toegankelijk wordt voor landbouwverkeer, maar de provincie houdt dat tegen.
En dan nog het gedonder met het ziekenhuis, dat van de provincie geen nieuwbouw mocht plegen in Zuidbroek, maar mocht dat wel in Scheemda.
Kortom, ik krijg hiervan de indruk dat we meer last dan vreugde hebben van de provincie.
Nou ja, dan stem ik maar op dezelfde partij als waar ik op gestemd heb voor de tweedekamerverkieziningen, want ik ben er zeer tevreden over en kan dat op deze manier belonen.
Dan heb je ook nog de waterschapsverkiezingen.
Ik heb het even opgezocht, en mijn gebied heet Hunze en Aa`s, en dat is een behoorlijk gebied rond Winschoten, helemaal van de zee langs de Duitse grens tot helemaal voorbij Emmen, en dan via Assen en de stad Groningen naar Delfzijl. En ik doe de stemwijzer en word daar ook niet echt wijs uit, want iedereen wil droge voeten en een gezonde leefomgeving, waarom moet daar over gestemd worden?
Toen bekeek ik de kanidatenlijsten eens, en zocht of ik iemand kon vinden uit Winschoten, en dat is zo en dat wordt hem dan.
Uitgewoond is een nieuwe VPRO-serie over een groep hoogbejaarden die in de laatste fase van hun leven gedwongen wordt te verhuizen.
online te zien vanaf 11 maart, acht afleveringen van 15 minuten.
Ik keek er naar, want ik ben geaboneerd op de Youtube van de VPRO, en werd er zeer door gegrepen. Niet te vatten dat dit gebeurd, welke debielen zijn hier verantwoordelijk voor en waarom?
Ondanks dat de Drie Hoven nog geen 50 jaar oud is voldoet het niet meer aan de steeds strenger wordende moderne eisen en moet het dicht. Het verhaal van tehuis de Drie Hoven staat niet op zichzelf. In Nederland moeten voor het eind van 2020 maar liefst 800 verzorgingshuizen hun deuren sluiten.
Wie gaat kijken maakt kennis met deze bewoners, en merkt hoe onmenselijk dit besluit is, en we zijn zelfs getuige van een euthenasiegeval. Wie mijn praatje niet duidelijk genoeg vindt kan hier de betere versie lezen.
Ik vind dat het verboden moet worden om mensen te dwingen om te verhuizen, en ik snap niet helemaal waarom dit eerst op internet komt en later pas op tv, maar goed, als de boodschap maar overkomt, dat is ernstig genoeg.
De komende weken zal worden begonnen met de sloop van de voormalige bibliotheek en ik zal er zo veel mogelijk verslag van doen vanaf mijn balkon.
Het is natuurlijk niet zomaar dat ze dat gebouw gaan slopen, op de gemeentelijke website staat alles nog eens duidelijk uitgelegd. Overigens, even een tip, het is leuk om aldaar de boel te laten voorlezen, dat is mogelijk middels een knopje op de pagina.
Toch ben ik het er niet mee eens, maar dat hoeft natuurlijk ook niet.
Om toch, ook later over vele jaren, nog eens terug te kunnen lezen waarom en hoe ook alweer neem ik de tekst even over en plaats het alhier.
Ik ben geboren in 1974 en heb dus de jaren 80 en 90 bewust meegemaakt. Ik herinner me de kleurentelevisie en op een dag kwam daar de videorecorder! Eerst alleen in de huiskamer, maar al snel eentje voor mezelf op mijn eigen kamer.
De videorecorder deed de wereld veranderen, vanaf heden hoefde je nooit meer een televisieprogramma te missen! Je hoefde ineens nooit meer ergens voor thuis te blijven, of dat je op moest schieten om op tijd thuis te zijn.
Met een videorecorder kon je zelfs programma`s opnemen als je zelf niet thuis was, of je keek naar het ene net en nam de andere op.
De jaren verstreken, we belanden in een nieuw millenium en een nieuwe eeuw.
Toen ik hier kwam wonen kocht ik een LG televisie, en daar zat op: ,,Uitzending Gemist" Alle reeds uitgezonden televisie programma`s van de publieke omroepen van de afgelopen weken.
Tot ineens:
Een tijd geleden deed youtube het al ineens niet meer op mijn televisie, en dat is nu dus het geval met uitzending gemist, dat tegenwoordig NPO Start heet.
En ik ga geen ding kopen voor iets wat het eerder gewoon deed zonder dat ding.
Ten tijde van de gemeenteraadsverkiezingen was er in de gemeente Oldambt, waar Winschoten de hoofdstad van is, een stemwijzer online, waarin met geen letter gesproken werd over het al of niet slopen van de voormalige bibliotheek, maar wel deze stelling, met onder de streep mijn mening daar op:
Mensen in de bijstand moeten tijdelijk aan de slag kunnen bij het Werkbedrijf.
Mensen moeten betaald krijgen voor werk dus niet werk gaan doen met behoud van uitkering. En zeker mensen nergens toe dwingen.
Mensen zitten niet voor niks in de bijstand, en werken moet wel een beetje aangenaam zijn. Anders doen ze het zelf maar.
U hoort ,,Vergeven en vergeten", door Wilhelmina Kuttje junior, en u ziet beelden van de kermis op het Marktplein, mits u de boel aanklikt natuurlijk.
`t Was op een dag, of een nacht of allebei. Dat joe tegen me zei: zeg ga jij eens opzij! Ik wist niet wat ik hoorde, ik begreep het niet goed. Nu weet ik wat je bedoelde, ik lag op je nieuwe hoed Ik wou van geen wijken weten.
De tekst staat ook afgedrukt in het boekje Gevoelige Plekjes, verdeeld over drie pagina`s.
