U wilt natuurlijk weten hoe het na de vorige aflevering verder gaat, daar hoeft u alhier gelukkig geen week op te wachten. Deze aflevering werd overigens uitgezonden op koninginnedag, want in die tijd ging de televisie gewoon altijd maar door, en de radio overigens net zo.
De Lachende Scheerkwast was ook een geniale serie, 1981, 1982, dus dat heb ik nooit op televisie gezien, maar ik heb de DVD`s inmiddels wel. Opmerkelijk was dat deze serie stopte op televisie en toen nog een tijdje doorging op de radio.
In 1984 kwam Opzoek naar Yolanda, en daarin speelde Jacques Plafond al een radiopresentator, en toen hebben ze hem ook meteen maar een uur zendtijd op radio 3 gegeven, waarin hij geheel zijn gang kon gaan, en ook ging.
Ronflonflon werd een groot succes, het was eerst op woensdagmiddag van 15 tot 16 uur, maar vanaf december 1985 werd het van 17 tot 18 uur en toen schoten de luistercijfers omhoog tot ongekende hoogte, zeker voor VPRO begrippen.
Wellicht dat Plafond over de vloer daartoe bijgedragen heeft, die serie werd in het voorjaar van 1986 op de woensdagmiddag om half vier op de televisie uitgezonden, terwijl daarna op de radio Ronflonflon verder ging.
Nog weer later kwam We zijn weer thuis, daar zong Jacques Plafond alleen de titelsong van, en Wim T.Schippers vertolkte zelf de rol van Simon Raaspit.
Deel 1 tot en met 5 heb ik niet kunnen vinden, deel 7 echter wel:
Ik heb de afleveringen toentertijd nimmer op televisie gezien, ik had Ronflonflon nog niet ontdekt, dat kwam later pas en toen kwam het nimmer meer op tv, want wat gedaan was was gedaan en Ronflonflon viel nimmer in de herhaling.
Een televisieprogramma ter promotie van een radioprogramma, nimmer vertoond, uniek in de wereld.
Toegegeven, Radio Bergeijk kwam na hun radiosucces ook met een televisieivariant, maar dat was na afloop, toen het op de radio al niet meer bestond, maar evengoed ook schitterend en uniek.
Ik sluit deze afleveringen van Plafond over de vloer toch in op mijn weblog, ondanks dat er niet één kijker op zit te wachten, maar daar heb ik dan weer geen boodschap aan.
Ik hoef niet te zeggen hoe gewelig knap het allemaal in mekaar zit, dat valt niet uit te leggen, alleen te ervaren. Het is net als met voetval, als je het niet snapt vind je er geen reet aan, en dat heb ik met alle sport.
Plafond over de vloer was een negendelige televisieserie van de VPRO geschreven door Wim T. Schippers die werd uitgezonden op woensdagmiddag om 15.30 uur van 12 maart 1986 tot en met 7 mei 1986. De afleveringen waren 19 tot 22 minuten lang. De televisieserie was een afgeleide van het al sinds 10 oktober 1984 bestaand radioprogramma Ronflonflon avec Jacques Plafond dat dezelfde middag om 17.00 uur werd uitgezonden. Dit is deel 6: "de verloren dochter" Met o.a. Wim T Schippers, Clous van Mechelen, Henk Pal, Truus Dekker, Mimi Kok, Kenneth Herdigein, Rob van Houten, Mies de Heer, Lex de Regt, Sjoerd Pleysier, Onno Molenkamp, Janine van Elzakker en Don Duys. Deze aflevering is uitgezonden op woensdag 16 april 1986.
Het is toch grappig wat ik soms zo tegenkom op youtube. Ik tikte Wim T.Schippers in en kwam zomaar wat afleveringen van Plafond over de vloer tegen, een televisieprogramma dat gemaakt wordt ter promotie van een radioprogramma, uniek in Nederland, en misschien wel op de hele wereld.
Het is op zich natuurlijk ook al uniek dat alle afleveringen van het radioprogramma Ronflonflon online staan, des te leuker dat het afgeleide televisieprogramma daarvan ook online beschikbaar is. Helaas niet alles, maar wel een groot gedeelte, waaronder deel 6 die hier boven staat.
Tikkeltje wazig, ook mistig, en daardoor is het groene licht dat op de overgebleven schoorsteen van de afgebroken melkfabriek goed zichtbaar, alsmede een huis in aanbouw.
De Winschoter Toren, d`Olle Witte, in kerstverlichtingssfeer.
Ik weet altijd liever wat iets wel is dan wat het niet is.
Gedurende de kerstperdiode stonden er honderden kerstbomen in het centrum van Winschoten, en zie linksboven nog net het logo van de opgeheven Kijkshop.
De Tellerlikker in De Klinker in Winschoten in kerstversiering.
Of het lekker is weet ik niet, het bord is in elk geval wel prachtig mooi, het past keurig allemaal.
De kerstboom in het Tafelhuis in De Klinker in Winschoten.
Een oude brandweerauto onder de overkapping van De Klinker.
De kerstboom op het Oldambtplein met op de achtergrond de hoogste en oudste molen van de provincie Groningen en een onduidelijke fontein, en rechts nog een miniboomtje waar er honderden van door het hele centrum van de stad stonden.
Elk jaar zie ik ze wel, de kerststallen, en zo af en toe maak ik er dan ook eens een foto van.
En tenslotte de kerstverlichting van de boom achter de Marktpleinkerk.
Op Valentijnsdag denk ik altijd de hele dag aan Ischa Meijer. Hij stierf namelijk op zijn 52e verjaardag, en dat viel op deze datum.
Ik vind Ischa Meijer de beste radiointerviewer van Nederland. Hij deed eerst altijd zijn VPRO radioprogramma op dinsdag, maar toen dat verhuisde naar de zondagmiddag miste ik geen seconde meer. Hij voerde gesprekken vanuit een bovenzaaltje van een Amsterdams cafe, en Ischa was duidelijk de baas. Hij liet niemand uitspreken, schroomde niet om zijn mening te geven en bepaalde zelf hoe lang de gesprekken duurden. En zijn eigen bandje verzorgde de muziek en als hij zong zelf ook elke week een lied.
Helaas lonkte de televisie, en hij kreeg het eerste praatprogramma van Nederland dat meerdere keren in de week op de buis kwam, maar wel de commerciele buis. En in die tijd keek ik nog wel eens commerciele televisie, en hij bleef de beste interviewer, maar zo goed en overweldigend als op de radio zou het nooit meer worden. Dat komt vast ook omdat zijn radioprogramma een onderdeel van was van een totaalprogramma, van 12 tot 19 uur, en rechtsreeks.
Het VPRO radiopraatprogramma werd overgenomen door Goedele Liekens, en niet veel later verdween zefls de hele VPRO van radio 2.
Toen de VPRO van radio 2 af ging kregen ze zendtijd op de late avond op radio 5. En op de dindagdagavond van 22 tot 23 uur zou Ischa Meijer terugkeren met een rechtsreeks praatprogramma op de radio, met publiek, vanuit Amsterdam. En net op die dag, nota bene zijn verjaardag, overleed hij, hartstilstand.
Ik weet nog dat ik in die tijd ook altijd luisterde naar Rinkeldekinkel met Jeroen van Inkel en de Avondspits met Frits Spits, en Jeroen memoreerde het nog even, bij Frits heb ik dat gemist.
En in plaats van zijn terugkeerfeestje op de radio werd het een herdenkingsprogramma. Zo hard kan het leven zijn.
En daar denk ik elke valentijnsdag toch weer aan. En ik kijk even naar een stukje van Zomergasten.
Iedere zichzelfrespecterende stad heeft natuurlijk een Rembrandtlaan en een Vincent van Goghlaan, zo ook Winschoten.
En deze foto`s zijn van een kunstproject van het Van Goghmuseum te Amsterdam.
Vincent van Gogh schreef veel brieven, daarvan zijn veel bewaard, en online gezet, en bezoekers van die website konden hun favoriete citaat doorgeven en die van Tom uit Utrecht schijnt op de stoep van de Vincent van Goghlaan in Winschoten.
En van een afstandje ziet dat er zo uit.
En hier hangt een apparaat dat de citaat op de grond schijnt.
Aan de lantaarpaal een bordje met het citaat en uitleg er bij, met op de achtergrond de Van Goghstate te Winschoten.
En ik liet het nog even over mijn fiets schijnen.
Voor een duidelijker afbeelding en waar de andere citaten zich bevinden in Nederland, zie deze website.
