Marktplein Winschoten.
‘In Vertrouwen’ is een bijzondere college-voorstelling, waarin Mr. Gerard Spong vertelt over zijn leven en carrière als een van Nederlands meest vooraanstaande strafrechtadvocaten. Hij zit veertig jaar in het vak en werd tot nu toe zeven keer uitgeroepen tot Nederlands beste advocaat. Op intrigerende wijze geeft Spong een inkijk in het functioneren van een pleitbezorger in strafzaken; zijn taakopvatting, dilemma’s waar hij mee te maken krijgt en natuurlijk de bewijsperikelen. Spong bespreekt deze facetten mede aan de hand een aantal geruchtmakende moord-, zeden- en fraudezaken.
Mr. Gerard Spong treedt regelmatig op in de media. Zo was hij onder meer te gast in ‘College Tour’, was hij een van de geïnterviewde topadvocaten in de tv-serie ‘Kijken in de ziel’ en geeft hij geregeld zijn visie op actuele gebeurtenissen in tv-programma’s als ‘Pauw’ en ‘De Wereld Draait Door’. Daarnaast bracht hij meerdere (misdaad)romans uit.
Interessante man, die heeft vast wel wat interessants te melden, dacht ik zo, en mijn gedachten bleken de juiste.
Het was lang niet uitverkocht, maar volgend mij was wel meer dan de helft van de zaal bezet.
Hij ging ook flink tekeer tegen de huidige regering, die de rechtstaat ook al aan het afbreken is.
Helaas kan ik niet alles onthouden, maar veel flarden wel, het was een leuke leerzame onderhoudende avond.
Het duurde ook flink lang, en iedereen mocht aan het eind vragen wat men waar wilde.
Ik zat tussen twee vrouwen in.
De vrouw aan mijn linkerkant zat er met nog een vrouw, en ze maakte steeds opmerkingen tussendoor.
De vrouw aan mijn rechterkant was er met een man, en ze hadden beide hun jassen nog aan.
Tijdens de voorstelling wurmde de vrouw haar jas uit en frummelde die achter zich.
Achter me zaten ook drie vrouwen, die fluisterden zo af en toe.
En dan sluit ik nu weer een aflevering in van De Snijtafel van de VPRO.
En ik vertel eerst even over het Glazen Huis van Radio 3FM.
Het glazen huis begon ooit als een idee om een leuk radioprogramma te maken.
Ergens in een drukke binnenstad een glazen huis neerzetten waar drie disc jockeys een paar dagen achtereen gezamelijk één radioprogramma maken gasten uitnodigen en muziek en geklets.
Daar dan nog even een goed doel aankoppelen, zodat het ook nog nut lijkt te hebben, en een evenement is ontstaan.
En de gezamelijke omroepen lieten zien dat ze zeer goed kunnen samenwerken er alle verschillen opzij kunnen zetten.
Het werd een groot succes.
Helaas lieten de disc jockeys zich kopen door andere zenders, en zoiets maakt het evenement natuurlijk zwakker.
En dan Domien Verschuuren.
Domien was ooit de eerste die reageerde op dit weblog. (op wat testberichtjes na)
Lang hield ik hem overigens niet vast als lezer.
En een jaar of 14 later heeft hij gezorgd voor het allerberoerdste mediafragment aller tijden, hij deed het meest walgelijke wat er maar mogelijk is.
Domien zat in het glazen huis en er kwam een vader met een doodziek kind langs.
En Domien haalde hem binnen en ging hem gebruiken.
Misselijkmakend.
De ziekte van dat kind had totaal niks met de actie te maken.
En kinderen gebruiken doe je gewoon niet.
Ik heb er toen niks over gelogt.
Maar nu ik deze aflevering van De Snijtafel zag besloot ik dat ik het toch maar eens moest zeggen.
De snijtafel bespreekt het gesprek van Eva Jinek met Domien Verschuuren en Frank van der Lende over de nagellakactie van Tijn. Vorig jaar was het meest besproken onderwerp op Facebook eens niet de wereldproblematiek, maar het collectieve verdriet vol ‘intense saamhorigheid’ rondom het overlijden van de 6-jarige ‘nagellakheld’ Tijn Kolsteren. Deze maand in De snijtafel bespreken Ewout Jansen en Kasper C. Jansen de twee 3FM-dj’s Domien Verschuuren en Frank van der Lende die bij Jinek hun ‘gedachtegoed’ mochten plakken op de nagellakkende Tijn; geheel vastberaden als ze waren om zijn goede werken voort te zetten. Hun antwoorden bij Jinek zijn tekenend voor de overdaad aan ego, marketing en oneerlijkheid waarmee bekend en minder bekend Nederland zich over Tijn heeft uitgelaten en laten de irrationaliteit zien van spontane empathie en ‘campagnes’ voor ‘het goede doel’.
Dit filmpje hoort nog bij mijn verhaaltje van gisteren.
En ook bij het filmpje van gisteren.
Ik vond het filmpje van gisteren wel een mooi geheel met al die mooie muziek, dat ik hier een deel twee heb van de rest van de stille tocht en de voordrachten tussendoor en tot slot.
Toen we langs de stadstuin liepen zag ik de kermis op het Marktplein.
Daarna werd er een verhaal verteld bij het gymzaaltje waar de joden toentertijd bijeengedreven werden, vanaf daar liepen ze gezamelijk naar het station.
Op weg naar het station kwamen we langs de letters van WINSCHOTEN.
We staan bij de gedenkzuil en er komt een trein aan.
Tenslotte de voorstelling voor de voormalige synagoge.
En daarna als toegift nog de kermis vanaf mijn balkon.
Winschoten
De 21e Holocaust/Shoahherdenking in Winschoten werd gehouden op woensdagavond 31 oktober.
In de jaren 1942–1945 zijn 91 procent van de circa 500 Joodse burgers (in totaal 452) van de huidige gemeente Oldambt vermoord.
De herdenking begon die dag om 18.45 uur met een lezing in Zalencentrum Lamain aan de Bosstraat 25.
Het overige programma zag er als volgt uit:
19.00 uur: Stille tocht (kort traject) vanaf Zalencentrum Lamain naar het Joods monument aan de Venne. Circa 19.10 uur: Herdenking Joods monument. Jiddische muziek door muziekgroep Nieuw Leven. Er waren toespraken van burgemeester Rika Pot van de gemeente Oldambt, van de heer Groote van Landrat Landkreis Leer en van Eli de Leeuwe uit Bedum. Ook werden de 98 namen van de vermoorde burgers van de Joodse Gemeenschap met familienamen beginnend met J, K en L genoemd door leerlingen van het Dollard College en Ubbo Emmius. Vervolgens werden er bloemstukken gelegd, waarna een minuut stilte volgde.
Defilé
Daarna was het defilé langs het monument opgaand in een Stille Tocht (lange traject), via de Venne naar kruising Hema/De Nederlanden (eerste stop), Torenstraat, Carolieweg, Blijhamsterstraat, Engelsestraat, Engelselaan (tweede stop), vertelling door F. Walters, Engelselaan, Wilhelminasingel, Stationsweg (linker zijde) naar station en bij plaquette en gedenkzuil (derde stop), vertelling F. Walters, Emmastraat, Liefkenshoek, Vissersdijk, voetpad naar Bosstraat, monument Kleine Klaagmuur.
Daar was een vertelling en werden er bloemen gelegd. Ook was er een performance door Mannah22. Vanaf circa 20.45 uur was er een samenzijn in Zalencentrum Lamain, met koffie of thee en mededelingen.
Het filmpje begint op het moment dat ik aansloot.
De waarnemend burgemeester was bezig met haar toespraak, en meer toespraken volgden.
De muziek klonk prachtig, zeer indrukwekkend, met het feestelijk kabaal van de kermis op de achtergrond.
De rilligen lopen me over de rug, als ik de namen hoor, en de leeftijden en hun sterfplek.
Allemaal mensen die deze straten kenden, zijn hier weggehaald, in die bange jaren.
En weer een mooi muziekstuk klonk.
Lief dagboek.
Mijn CV ketel was stuk.
Er stond niets op het display, dat schermpje.
Stekker er uit en er weer in gedaan, hielp niks.
Even googlen hoe ik dat ding kan resetten, niet te vinden of niet te doen.
Dan maar het telefoonnummer gebeld dat op de sticker op de ketel staat.
Ik krijg er een heel menu voor en kies uiteindelijk 1
Een mevrouw noemt keurig haar naam en vraagt waarmee ze mij van dienst kan zijn.
Ik vertel dat de ketel stuk is, niks te zien op het displayplaatje en zo, en stekker er uit gehaald en weer ingedaan heb ik ook al gedaan.
Staat er wel stroom op dat stopcontakt? (wandcontaktdoos)
Ja, geen idee, even testen met een lampje uit de woonkamer.
Het lampje doet het, dus er komt stroom uit.
De mevrouw vraagt vervolgens mijn postcode en huisnummer en zegt dat ze niet weet hoe laat, maar dat er vanavond nog iemand langskomt.
En voor ze ophing noemde ze nog mijn telefoonnummer en vroeg of dat klopte, en dat deed het.
Later die avond ging de bel.
Ik pak dan de daarvoor bestemde telefoon op en groet, beneden staat een man die zich meldt, ik zeg, komt u maar en druk op de zoomer zodat de deur beneden opgedaan kan worden door de man.
Ik zet mijn voordeur vast wagenwijd open en wacht de man op.
Hij komt via de trap.
Ik zeg dat hij de lift ook mag gebruiken en vraag meteen of hij koffie wil.
Nee, hij wil geen koffie, eerst kijken.
De printer blijkt stuk, hij gaat even naar de auto om een nieuwe te halen, en zet die er vervolgens in.
Dat gaat 180 euro kosten en het kan inderdaad door de stroomstoring van afgelopen zaterdag komen.
Hij wilde nog steeds geen koffie, maar snel weer naar huis.
En ik zit er weer warmpjes bij.
En de rekening die sturen ze wel.
De volgende ochtend sta ik op, heeft mijn koffiezetapparaat het begeven.
Dat is weer een verhaal apart, voor een ander keertje.
Marktplein Winschoten, daar bevindt zich op dit moment de Adrillenkermis, maar toen ik deze foto nam was daar nog geen sprake van.
Ik hou altijd nauwlettend de lokale omroep in de gaten, ik ben nu eenmaal graag goed op de hoogte.
En wat ik dan echt van belang vind deel ik met de wereld.
Er gaat weer van alles mis bij het inladen van de pakjes die Sinterklaas moet meenemen naar Nederland. Twee pieten die aan het inladen zijn verliezen een HEEL BELANGRIJK pakje. Er wordt van alles aan gedaan om het terug te vinden. Hopelijk komt het allemaal goed bij de intocht op 17 November
Er is natuurlijk van alles fout aan dit filmpje, en juist dat maakt het goed.
In de fantasie kan namelijk alles.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014