Hartje Winschoten, een zijstraat van het Marktplein, de Rozenstraat. Daar zitten, sinds jaar en dag, de dames van plezier. En buiten branden de rode lampen. Binnen ben ik echter nog nooit geweest.
En nu staat er op youtube een filmpje die de binnenkant laat zien, gaat u met me mee?
Vroeger was het een club, nu massage. En dankzij bovenstaand filmpje weet hoe de naam Angel Massage dient te worden uitgesproken. Schitterend mooi daarbinnen.
Naar het Sterrebos wil hij nog wel, drie maal daags.
Toen ik dit uitzicht zag pakte ik snel mijn fototoestel en leg het vast om het met u te delen.
Als dit bord bij een Gronings bos staat blijven er zeer weinig bomen overeind staan, de kaalslagen zijn enorm.
Wandelend door de winkelstraten van Winschoten kwam ik zowaar de zak van Sinterklaas ergens tegen.
En ik smurfde echte zwarte Pietjes in de etalages.
In het centrum van Winschoten is onlangs een onbewoonbare krot weggehaald.
Dat ruimt lekker op.
Verderop in Winschoten nog meer zwarte Pieten.
Bij Quandy thuis, en u ziet op de achtergrond, waar een huis afgebroken is wordt alweer een nieuwe gebouwd.
En ik sluit af met Quandy achterin de auto, genomen door de voorruit, dus er weerspiegelt net een vierkant met puntig afgeronde hoeken voor zijn snuit.
Tot zover dan datgeen wat ik u vandaag wil laten zien.
Ik ben erg benieuwd wat jij van het artikel vindt! Heb je een plekje op jouw website waar je naar mijn artikel kan verwijzen?
Ik hoor het graag.
Met vriendelijke groet
Nou, ik doe nu de naam er niet bij, dat deed ik vorige keer echter wel, en toen kreeg ik nadien nog een mail dat de persoon graag wilde dat zijn naam verwijderd zou worden want ik had daar geen toestemming voor gegeven of zo. Beetje vaag. Ik heb de naam weggesmurfd en klaar.
En nu kreeg ik dus weer zo`n soortgelijke mail. Deze gooide ik weg, ik blijf niet aan de gang. En, net als de vorige keer, ontving ik nog een mail van de afzender, of ik de vorige mail ook gelezen had.
Dus ik publiceer het maar, en dan maar zien wat er dan weer voor mail binnenkomt. Ik hou u op de hoogte.
“Van der Laan & Woe oergeestig in show vol fantastische vondsten.” (de Volkskrant ★★★★★)
Van der Laan & Woe brengen met ‘Pesetas’ een avond totaalcabaret die bol staat van de grappen, scènes en muzikale acts. Wie Niels en Jeroen alleen kent van het satirische tv-programma ‘De Kwis’: stop met lezen en koop zo snel mogelijk een kaartje! Want ‘Pesetas’ is een virtuoze tijdreis die je alleen gelooft als je erbij bent geweest. Ben je niet gestopt met lezen, dan nog even dit: “Van der Laan & Woe zijn oergeestig in show vol fantastische vondsten. (…) Je mond valt open van zo veel vindingrijkheid en theatraal vernuft. (de Volkskrant ★★★★★)
Hier boven de streep staat datgene wat er op de website van De Klinker stond en de fout op hun eigen website is dat ze meerdere jaren te zien waren, vermoed ik.
Nou, daar was ik dus vanavond, en het was prachtig. Veel grappen en grollen natuurlijk, een bijna geheel gevulde zaal en geen pauze.
Ze wisten dat ze in Winschoten waren want :,, een eind rijden, maar dan ben je er ook" En op deze koude dag vonden ze het wel leuk om naar Winschoten te komen, er is daar altijd wel een brandje waar je je lekker aan kan warmen.
Het ging over een ringtoon, Nokia, het leven van een blinde Spaanse muzikant en het einde is heel abrubt.
En de gekregen metworst gaf de nieuwe hoofdpiet aan de man op de eerste rij die mee heeft gespeeld.)
Ik kreeg post van de bank, met daarin een begeleidend schrijven en een nieuw bankpasje. Mij werd verzocht mijn huidige pas, waar ik altijd zo zuinig op ben, doormidden te knippen en weg te werpen, en voortaan met mijn nieuwe pas te betalen. Met deze nieuwe pas kan ik pinloos betalen, mits het bedrag daarvoor klein genoeg is.
Elke keer als ik boodschappen doe haal ik meteen alles voor de hele week in huis, plus wat er zoal aangevuld moet worden voor langere tijd, en dan blijft het nodig om te pinnen.
Brood koop ik echter vaker, want als ik toch een nieuwe brood aan moet spreken, dan ook een verse. Zo kwam het dat ik vandaag voor het eerst in mijn leven iets betaald heb zonder daarvoor te hoeven pinnen!
Het Graaf Adolfmonument toont een stervende Adolf, die wordt ondersteund door een wraakzuchtige Nederlandse Maagd en een krijgszuchtige Nederlandse leeuw, die naar het zuiden kijkt; de richting waarvandaan de vijand komt. En toen ik daar was met mijn nichtjes vroeg ik of ze me ook konden vertellen of de Leeuw een mannetje of een vrouwtje is, en dat konden ze!
Er is nu geen kermis op het Marktplein in Winschoten, dat is er alleen in hartje zomer en de week voor en op de eerste maandag van november, maar ik was er nog niet aan toegekomen u deze foto te tonen, want ik spotte zowaar de smurfen!
Een nog naamloze Winschoter steeg met dit uitzicht gedurende de kermis.
Brengen, best een gek woord.
En zo ziet dat er van een afstandje uit.
Natuurlijk kom ik niet alleen op de kermis, ik kom ook nog wel eens in het theater.
Omdat 11 november vorig jaar op een zondag viel werd Sint Maarten in Winschoten op de zaterdag gevierd, en ik liep mee.
Tijd voor ,,Het Stoepje van de week" En deze week is ,,Het Stoepje van de week" deze stoep:
Niet mijn stoep overigens. Sluit ik afkoelend af in het Sterrebos te Winschoten.
Quandy is aan zijn laatste levensfase begonnen. Quandy is 11 jaar en begint last te krijgen van zijn ouderdom. Hij loopt al jaren slecht, maar nu begint hij echt te zwalken. Dat is ouderdom, niks aan te doen.
Vroeger, in zijn glorietijd, ging ik wel eens fietsen en rende hij, vast aan de springer, met me mee. Dan gingen we naar het stadspark, het Babybos of Tusschenwegen. Later ging het rennen niet meer, en namen we de auto. De eerste keer dat hij achterin sprong stootte hij zijn kop, dus de volgende keren spong hij alleen met zijn voorpoten er in en ik gaf hem een kontje. En dat is altijd zo gebleven.
En met de auto togen we natuurlijk verder, naar alle bossen en natuurgebieden in de regio. Iedere zondag, en vrijwel iedere andere voor mij vrije dag.
En ik liep natuurlijk vrijwel elke avond in het Sterrebos, en hij ook elke ochtend.
Maar de rondjes werden kleiner en kleiner, en hij kreeg steeds meer weerstand tegen de auto. En afgelopen kerstvakantie wilde hij echt niet meer. Ik kan hem er ook wel in tillen, maar dat heeft hij niet graag, en dan houdt het op.
We zijn nog wel naar de dierenarts geweest, begin dit jaar, voor zijn jaarlijkse nakijkbeurt en inentingen. En daar zagen ze al dat het met de achterkant niet helemaal goed ging. Ik kreeg wat pillen mee, en als hij daar niet beter van ging lopen had hij geen last en hoefden we dus ook geen nieuwe.
De pillen zijn op, hij loopt niks beter, een rondje naar het Sterrebos gaat nog wel. Zijn prostaat is goed, zijn oren zijn goed, zijn huid is goed en zijn eetlust en poep zijn goed.