Omdat ik theater De Klinker reeds 20 keer bezocht heb boden ze mij twee gratis kaartjes aan. Ik mocht kiezen uit drie door hun geselecteerde voorstelling, en mijn eerste keus viel op The Beatles, maar dat ging niet door. Mijn tweede keus viel op het volgende dat ik afgelopen zondagmiddag beleefd heb:
De langst bestaande big band ter wereld – ruim 90 jaar – gaat in het seizoen 2017 – 2018 het theater in met niemand minder dan Joke Bruijs. In december 2016 gaven Joke en the Ramblers samen een concert in Aalsmeer. Het werd een enorm succes, de klik tussen Joke en het orkest was duidelijk aanwezig en dat was voelbaar in de zaal. Joke is naast actrice een voortreffelijke zangeres met een warme stem en een uitgebreid repertoire. Met liedjes van “Diep in Mijn Hart” tot “Hit the Road Jack” van Ray Charles brengt zij - samen met de sympathieke zanger Dick Rienstra – een scala aan bekende melodieën. Voeg daar de oude hits – zoals bv. Wie is Loesje – van The Ramblers aan toe en een heerlijke voorstelling is geboren.
Het was prachtig, het was niet heel druk, als de zaal halfvol was schat ik dat ruim. De oudste big band ter wereld, dat is toch wel bijzonder. En dat Joke Bruijs zo goed kan zingen wist ik niet.
In de pauze nam ik twee gratis kopjes koffie, in die zin dat het bij de prijs inbegrepen was, maar omdat ik gratis kaartjes had had ik dit keer dus ook gratis koffie. En ik nam twee kopjes omdat ik mijn moeder mee had genomen, en zij heeft ook genoten.
En of hij nou hoge ogen scoort of niet dat doet er niet toe, het is gewoon een leuk liedje, en dat is het enige wat telt!
Als hij nou net als de vorige keer een pak aan doet van de alhier in Winschoten werkzaam zijnde kledingontwerper Jan Boelo kan het daar in elk geval niet aan liggen. Toen werd hij tweedes en verloor net van een man in een jurk.
Ik ga nog even door op mijn praatje van gisteren, want net als ik denk dat het niet erger kan gaan ze er weer over heen.
Ik werd wakker en de publieke omroep had groot nieuws: de RTL dumpt zijn late avond neger! Nou ja zeg, alsof dat nieuws is. RTL, en ook SBS, zijn commerciele zenders, dus oninterressant en ze dienen geboycot te worden. RTL = Luxemburg en SBS = Zweden en de publieke omroep zou Nederland moeten zijn. Maar nee, de publieke omroep is er vol fan van.
De RTL neger gaat weg, want negers trekken geen kijkers, en hij wordt vervangen door een blanke man. Een blanke man die de grootste crimineel van Nederland, overigens ook een blanke man, heel slijmerig en met fluwelen handschoenen een podium gaf. Op de publieke omroep. Daarvoor had die meteen al de laan uit gestuurd moeten worden.
Zijn we eindelijk verlost van die Olympische terreur, gaan ze er op deze wijze gewoon mee door. Het zal heus lente worden, maar ik vrees dat deze glijdende schaal niet meer ophoudt.
Het wordt -4 graden met een gevoelstemperatuur van -10.
WTF. Ja, echt waar, dat is tegenwoordig de afsluiter van het nieuws op Radio 3FM.
Ooit straalde de publieke omroep standvastigheid en betrouwbaarheid uit, maar het wordt steeds weerzinwekkender.
Het nieuws hoort door een persoon te worden gelezen zonder opsmuk en muziekjes en haastigheid en al helemaal zonder gevoelstemperatuur.
De temperatuur wordt gemeten in celcius. Nul graden is het smeltpunt, daaronder gaat het vriezen, en honderd graden is het kookpunt, daarboven gaat het verdampen. Daar tussen zitten de overige getallen en met behulp van het kwik, of een andere substantie, in de thermometer kan men precies zien hoeveel graden het is.
Gevoel is niet te meten. Hoe weet iemand nou hoe ik me voel? En misschien ervaart een ander het wel weer heel anders.
Gevoelstemperatuur is flauwekul, dat valt niet te meten. Maar ja, Radio 3FM wordt steeds voorspelbaarder, maar toch als ik denk dat het niet erger kan verzinnen ze weer wat ergers.
En ik weet dat ik niet hoef te luisteren, dat doe ik dan ook niet, maar af en toe vang ik nog wel eens wat op. De NOS zou waakzaam moeten zijn, maar het zijn een stelletje mislukte populisten.
Kliefje heeft de volgende reactie geplaatst, op andermans weblog, maar het gaat over mij:
Ik ben een aantal jaar geleden al gestopt met die smurf. Hij is soms wel heel erg ongenuanceerd. Ik had er geen zin meer in. En hij is net als kinderen met een verjaardagsfeestje: als jij mij niet meer volgt, volg ik jou niet meer. Kortom: doe er je voordeel mee.
Ik weet niet of jij veel naar verjaardagen gaat en dat er dan niemand bij jou komt, of dat je zelf altijd je huis vol hebt en zelf nergens mag komen. Ik hou niet van verjaardagen en hou het zo beperkt mogelijk: alleen naaste familie.
En wat webloggen betreft: toen ik er mee begon begin deze eeuw nam ik me voor nooit arrogant te worden. Iedereen die alhier een reactie plaatst, en zelf ook een weblog heeft, krijgt van mij een reactie terug. Ik wilde niet zijn zoals ik wel van anderen zag, wel reactie`s ontvangen maar nooit eens wat geven.
Het hoeft natuurlijk ook niet allemaal op een weegschaaltje, maar een beetje over en weer respect vind ik niet verkeerd.
Daarnaast nam ik me voor om geen consessies te doen. Ik zeg wat ik wil, volg mijn hart en kan inderdaad direkt zijn, of ongenuanceert of hoe je het ook maar noemt. Ik kan gewoon geen rekening houden met de lezer, als ik een mening heb zal je die krijgen ook.
Heb je een leuk weblog dan krijg je een leuke reactie, is je weblog kut krijg je kutreactie, is het saai dan saai, enzovoort. Men merkt snel genoeg dat ik er geen reet aan vind en elkaar bezoeken houdt dan vanzelf wel op.
Zo zijn er ook weblogs waar ik eerst aan moest wennen, wellicht zal dat ook wel eens wederzijds zijn, en soms ga ik ook wel eens bloghoppen. Bloghoppen is middels de reactie`s bij anderen eens kijken naar voor mij nieuwe weblogs.
Zo komen en gaan er mensen, en zo kom ik ergens en ook wel eens ergens niet meer, of een tijdje niet meer en dan weer wel. Ook enzovoort.
De Hashcash code klopte niet, dus deze reactie kan niet worden geplaatst. Als je denkt dat dit een fout is, controleer dan of je een moderne browser gebruikt, waarin Javascript is ingeschakeld. Als het nog steeds niet werkt, neem dan contact op met de beheerder van de website.
Heeft u dat ook wel eens gelezen? Ik kom het heel af en toe ook wel eens ergens anders tegen. En nu vernam ik dat iemand het hier ook een keer tegenkwam.
Ik heb geen idee wat daar mee bedoeld wordt. Meestal wil het na meerdere popingen wel, en anders een dag later weer.
Hoewel deze eerste foto dan weer net niet in Winschoten gemaakt is, de rest echter wel.
Ik maak me al jaren ernstige zorgen om de verpaupering zo her en der, op den duur lijkt opknappen geen optie meer.
De regenboogzebrapad, wat sommige mensen heel fijn vinden juist omdat anderen zich er aan storen.
Liefkenshoek, alwaar zichtbaar is gemaakt waar de stadsmuur eens heeft gestaan.
Dit vind ik ook altijd mooi, verschillende smaken naast elkaar.
Ik stoor me hierbij wel aan die twee komma`s omhoog, want dat komt in het Nederlands niet voor, in het Nederlands zijn komma`s altijd naar beneden, ook als het twee naast elkaar zijn.
Ik vind de letter G altijd zo raar, of eigenlijk meer de g, de kleine versie dus van dit lettertype. Gelukkig doet Winschoten het met sch.
In het stadspark is sinds kort een heuse belevingsroute.
Stadspark Winschoten.
Ook stadspark Winschoten.
En nu heeft u er weer tien gezien.
Update: welke vindt u nou de meest geslaagde en waarom?
