Ik heb weer van alles en nog wat gefilmd, daar een montage van gemaakt, geupload en nu toon ik het op mijn weblog.
U ziet vooraleerst Quandy aan het ploeteren in de Midwolderplas. Vervolgens kloutert hij uit een sloot en langs een belevingsrouteobect te Westerlee. Daarna is hij aan het drinken, weer de belvingsroute, nu een ander object. Dan een mislukt stukje in de auto, omdat mijn camera niet bleef zitten.
Herten! Nabij de Tjamme, dat wilde ik toch even vastleggen, even zoomeren naar Quandy en ze nogmaals vastleggen. Hoe Quandy over een omgevallen boom springt. En toen ik moest wachten op een trein, ziet hoe Arriva hier tegenwoordig rijdt.
Ik hoorde muziek vanaf mijn balkon en kon niet plaatsen waar het vandaag kwam. Quandy aan de wandel in natuurgebied Reiderwolde.
Vervolgens hoe een cafe de stoep als parkeerplaats gebruikt. En daarna wat racende motoren zoals dat hier wel vaker met Pasen is. Nog meer racende motoren, nu van de overkant van de kade, dat is iets minder kabaal. En later die dag na het boodschappen doen reden ze er nog steeds, nu keek ik vanaf deze afstand en toon mijn fiets.
De molen draaide, te zien vanaf mijn balkon. En daarna filmde ik de livestream van de wielrenwedstrijd te Winschoten, en u ziet de kindertekeningen van mijn nichtjes.
Joh, ik heb er 20 JAAR gezeten! Ga nou niet zeggen dat ik niet loyaal ben geweest? Op een gegeven moment stopt een huwelijk. Ik kies voor mezelf, niet voor een ander. Had jij ook gedaan. Bovendien ben ik niemand verantwoording schuldig over mijn keuzes. Dit is de mijne! punt.
Ik kies ook zeker voor mezelf, en luister al 43 jaar naar de publieke omroep, en daar komen nog 43 jaar bij ook. Dat huwelijk stopt nooit! En ik zal je later nog wel eens terughoren als je over tijd bent geraakt en teruggekeerd en binnengelaten.
Er zijn ook nog beelden van, Samenvatting Etappe 3A, en u kunt aldaar natuurlijk ook doorklikken naar andere etappes van andere dagen in andere plaatsen, of juist helemaal niet kijken en genoegen nemen met deze foto:
Dat is een afbeelding die ik maakte van het filmpje. Want de molens draaiden ook.
Ik dacht dat ze alleen in de ochtend fietsten. Maar toen ik smiddags met Quandy achterin naar Kromme Elleboog reed, om aldaar in het bos te gaan wandelen, kwam ik onderweg nog allemaal verkeersregelaars tegen.
Toen we uitgewandeld waren bleek het verkeer aan de kant te staan, en ze wachten op een stoet wielrenners. Dus we hebben even staan kijken tot ze voorbij waren, en er achteraan kwamen nog een heleboel auto`s met fietsen op het dak. Jeetje zeg, ik meende dat fietsen goed was voor het milieu, maar dat is een fietswedstrijd dus zeer zeker niet.
Ik dook nog maar even de bossen in en toen ik het verkeer weer hoorde razen zocht ik ook mijn auto maar weer en ik toog huiswaards.
Kom ik onderweg een vooruitrijdende motoragent tegen die me gebaard een andere weg te nemen, dat doe ik uiteraard. Want achter hem zal de volgende stoet wielrenners wel weer komen.
Wat een gek geregel toch allemaal, dat ze de wegen niet eens even afsluiten voor zoiets.
Gezin in Gevaar stuurde een petitieflyer mee met het Reformatorisch Dagblad waarop stond dat Suitsupply moest stoppen met hun ‘onsmakelijke reclames‘ met zoenende mannen.
Daarop maakten de mannen van De Kwis het volgende lied:
Het is toch jammer dat ze dit progamma van de buis halen. Want er zullen er altijd mesnen blijven die voor zwarte piet en tegen homo`s zijn, dan is het toch leuk dat er op gereageerd kan worden.
Henk Schiffmacher Schiffmacher vertelt Tattoo-goeroe kijkt terug op veelbewogen leven. Henk Schiffmacher is een van de bekendste tatoeëerders ter wereld. Hij voorzag artiesten als Herman Brood, Willy DeVille, Barry Hay, Ben Saunders, Kurt Cobain, de Red Hot Chili Peppers en vele anderen van huidversieringen. Zelf omschrijft hij zich als ‘the poor man’s Rembrandt’. In maart behaalde Schiffmacher de pensioengerechtigde leeftijd en in 2018 zit hij veertig jaar in het vak. Een mooi moment dus om terug te kijken op zijn veelbewogen leven en zijn ontmoetingen met mensen van diverse pluimage, van de lokale visboer tot de Maori’s in Nieuw-Zeeland, van Lady Gaga tot de laatste koppensnellers in de bush van Borneo. Schiffmacher vertelt over zijn bizarre, vaak hilarische levensreis. Of: hoe een zoon van een katholieke slager uit Harderwijk uitgroeide tot internationaal erkend tattoo-goeroe.
De voorstellling zou eerst vorige maand plaatsvinden, maar vanwege een tussentijdse ziekenhuisopname werd het uitgesteld tot nu. Dit keer was ik niet alleen, ik was samen met Patrick, een min of meer ex-collega, die zelf nogal onder de tatouages zit. We zouden aanvankelijk in de Rabobankzaal zitten, waar 160 man in kunnen, maar we werden neergezet op een tribune op het hoofdpodium zodat Henk vlak voor ons zou zitten, lekker knus.
Het was een andersoortige voorstelling dan normaal het geval zou zijn, Henk had geen vaste lijn, hij vertelde zijn verhalen naar aanleiding van muziek. Er zat een gitarist bij, wij moesten de nummers raden en hij ging er dan over vertellen. Hij droeg voor de pauze een hoed, en een tuinbroekpak, en na de pauze een soort van muts die hij later af deed.
Hij maakte ook tussendoor nog even een schilderij, die geveild werd, voor het goede doel. Hij begon bij 250 euro en zakte steeds met de prijs tot iemand toehapte, en ik was dat niet.
Hij vroeg wie van de aanwezigen nog geen tatouage had, ik stak mijn hand op, samen met nog enkele andere, en daarna vroeg hij wie er graag een tatouage wou, toen daalde mijn hand weer neer. Iemand uit het publiek werd op het podium gehaald en kreeg er eentje, ik was dat dus niet.
En wat een verhalen had die man, wat een leven! Vast en zeker wat aangedikt, maar dat hoort zo. Verhalen vol met geluids en lichteffecten en de tijd vloog voorbij.
Na afloop was er nog alle gelegenheid om met hem op de foto te gaan of een babbeltje te maken. Daar ben ik dan weer niet zo van, ik ben meer van de verhalen.
Ik schrok me een hoedje toen ik vernam dat er mensen zijn die alleen al het idee hebben om op 4 mei de winkels open te doen. Kom op zeg. Wat mij betreft is alles op 4 mei de gehele dag dicht.
Maar alles is aan verandering onderhevig, zo ook de vierde mei.
Update: er wordt niks in stand gehouden, 4 mei is nooit een vrije dag geweest.
In het kader van de gemeenteraadsverkiezingen was er in mijn gemeente een stemwijzer, de stellingen daarvan gebruik ik door ze te herplaatsen en dan mijn eigen mening er over te geven.
Woningen die op de lijst staan om gesloopt te worden, moeten worden omgebouwd tot starterswoningen.
Jazeker. Ik ben altijd tegen sloop. Elke muur die is gebouwd kan voor altijd meegaan, hoewel en soms wel wat onderhoud nodig natuurlijk. Sloop is altijd alleen om de boel op te ruimen om ruimte te maken voor iets anders. Of soms om ruimte te maken voor een groot grasveld, midden in de stad.
Ik weet wel dat sommige woningen jarenlang bewoond zijn geweest en toch wel erg klein blijken te zijn, dus niet meer helemaal van deze tijd, maar maak er dan starterswoningen van, sloop is altijd zonde. En hier is wat gesloopt hoor, hele woningblokken van de kaart geveegd.
Wapatoe was één van de laatste liedjes van Ronflonflon.
Heel vaak werd een nieuw liedje nog een keer gedraaid, maar soms bleef het ook bij slechts één keertje. Sommige nummers kwamen wat vaker langs, maar geen enkele zo vaak als Wapatoe, in de nadagen van Ronflonflon kwam het bijna wekelijks voorbij. Net alsof men het einde al voelde naderen.
Het is me niet gelukt de tekst er bij te tikken, wie zich geroepen voelt, ga joe gang.
De beelden die u ziet zijn van een kermis op het Marktplein te Winschoten.
