De magere brug, die mag er zijn.
Zaterdag 16 mei.
De dag begon met wat regen, dat trok weg en heb ik gelukkig het hele weekeinde niet meer gezien.
We namen de metro naar het Waterlooplein, zwalkten wat over die markt en namen toen tram 14 tot bijna het einde.
Onderweg was er nog wat oponthoudt door een Marrokaans bruidspaar, en zoiets is altijd erg leuk.
Toen we uitstapten stond Micheal al klaar en liet ons zijn nieuwe piepkleine woning zien.
En na een kopje koffie de wijk.
Waaronder een schitterende carrilon, dat daar zomaar buiten staat te staan.
Hij zette ons op de bus naar het Centraal Station, alwaar we overstapten op de bus die ons bracht naar Amsterdam Theater, waar de voorstelling van Anne Frank plaatsvindt.
We waren lekker op tijd, en zagen daar het REM eiland!
Eventjes kijken dan maar.
Wat zag dat er afgestorven uit, nergens een mens te bekenen maar het toegangspoortje stond toch wel open.
We voglden de bordjes naar het restaurant en we bleken welkom.
Ondanks dat we niet gereserveerd hadden was er plek genoeg.
Er zaten al meer mensen en gedurende het eten kwam er al meer volk binnen dat het REM eiland gevonden heeft.
Daarna naar Anne.
Ik had online kaartjes gekocht want ik verkeerde in de veronderstelling dat de goedkoopste kaartjes al waren uitverkocht.
Maar dat bleek niet zo, die goedkoopste plekken bleken leeg, men wil waarschijnlijk dus eerst de duurdere verkopen voor je daar mag zitten.
Joodse streken.
Toch is het een prachtige voorstelling met uitstekende acteurs die spelen in een indrukwekkend decor.
Zowel de huisvesting op het Merwedeplein alsmede het complete achterhuis zijn nagebouwd.
De voorstelling was zo indrukwekkend dat er bij aanvang van de pauze niet eens een applaus klonk.
We kennen het verhaal, en nu zit het weer fris in het geheugen.
En omdat de dromen van Anne ook een rol spelen houdt dat de voorstelling toch wel spannend.
Na afloop wel applaus en toen met de bus naar de metro en per voet naar de camping.
Zo werd het donderdagavond 23 uur, vrijdag middernacht en zaterdag zelfs 01 uur.
En zondags weer naar huis.
De volgende tien foto`s heb ik allemaal gemaakt in Amsterdam, te beginnen met wat kunst in het Stedelijk.
Daar heb ik nog veel meer gezien, ga zelf maar kijken, ik laat het bij wat mij opviel en voor de rest keek ik gewoon.
Ik heb weer een filmpje gemaakt van de vogeltjes van mijn vader.
Ik vergeet telkens of het nou kanarie`s zijn of parkieten, dus bij deze noem ik ze maar vogeltjes.
Etna Vesuva met Eruit, afgetrokken van de Ronflonflonsongs cd Geen Touw.
D`r uit, eruit, d`r uit, eruit,
Ik zeg d`r uit, eruit, d`r uit.
Eruit!
Lang geleden waren wij een fijn gezin, mijn vader en mijn moeder en ik.
We hadden het niet breed maar desalniettemin was ik gelukkig en hadden wij veel schik.
Ik was de uitgekomen droom van een liefdespaar, we hoorden met zijn drietjes bij elkaar.
Mijn moeder hield thuis in een gezellige troep, mijn vader voelde niks voor een vast beroep.
En stond er weer zo`n deurwaarder op de stoep, dan kreeg die van mijn moeder een koppie soep.
Maar dan d`r uit, dat riep mijn vader dan.
Eruit, en hij nam de koekepan.
D`r uit, of ik sla je op je snuit.
Eruit!
Ik werd een vlotte bakvis, ik deed het goed op school, alles waaide mij aan.
Met mij kon je lachen, altijd pret en jool, waarom is het zo niet blijven gaan?
Een grote nozem uit de hoogste klas, die greep me op een woensdagmiddag bij mij jas.
Hij vroeg me in het fietsenhok of ik misschien mijn broekje uit wou doen dan mocht ik zijn piemel zien.
Dat leek me helemaal nog niet zo`n gek idee, maar toen ie verder ging toen zei ik :"Neej!"
Ik riep d`r uit, maar hij snoerde me de mond.
Eruit, en we rolden over de grond.
D`r uit, jij vieze vuile schavuit.
Eruit!
Huilend kwam ik thuis, mijn jurk was gescheurd, in onze kamer zat een agent.
Die zei:" kleine meid, er is wat erg gebeurd, maar wees blij dat jij er nog bent.
Je ouders zijn vredig heengegaan, ze liepen elkaar kussend tegen een autobus aan.
Je hebt verder geen familie, dus ik breng je naar het gesticht."
Ik zei :" Donder ons huis uit, ik ken mijn plicht!
Vooruit d`r ruit, ik wil hier mijn leven slijten.
Eruit, of moet ik jullie er uit smijten.
Eruit, vast als dit huis staat mijn besluit.
Eruit!
Die nozem die mij zo bruusk had ontmaagd wou het ongewenste vaderschap wel aan.
Hij heeft me keurig netjes ten huwelijk gevraagd en zo zijn we samen verder gegaan.
Het bleef niet bij dat ene ongeluk, we kregen nog drie zonen en stuk voor stuk groeiden ze op voor galg en rad, maar nu heb ik er genoeg van, ik ben het zat!
Vooruit d`r uit, ik laat niet meer met me sollen.
Eruit, ik heb er genoeg van om achter jullie aan te hollen.
D`r uit, jullie hebben het verbruid, rot op eruit!
Eruit, ik ga mezelf bevrijden.
Ik ga nu mijn eigen leven lijden.
Voortaan maak ik zelf alles uit.
Eruit.
Het is nu uit, mijn leven gaat beginnen.
Nikt te verliezen, alles winnen.
Eruit, ik wil eruit.
Voortaan maak ik zelf alles uit.
Dan laat ik nu nog even wat kunstwerken zien die ik zag in het Stedelijk Museum te Amsterdam.
Deze bijvoorbeeld, die moest er even op.
Nou, het is toch leuk dat ik uitgerekend dit lied hoorde schallen door het Stedelijk Musuem te Amsterdam.
VPRO televisie, maar dat kan ook niet anders, dit soort meuk.
Ik vind het een schitterend liedje.
Goede muziek, goed zang, mooi koor, heel wat anders dan dat geway van het songfestival.
Uw mening is van harte welkom.
Als we savonds terug kwamen op de camping zagen we dit al van ver.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014