Quandy was een weekje logeren en ik heb daar alleen dit korte filmpje van gemaakt. Want als ik in bad zat, die grenst aan mijn slaapkamer, liet ik de deuren open zodat Quandy zich niet alleen waande. En zo af en toe kwam Quandy even kijken door de deuropening, hij dorste niet naar binnen.
Maar de smaak van wat meelkoekjes is groter dan de angst voor de tegelvloer, en toen hij ze op had keerde hij ook niet meer terug.
Links ziet u een deel van winkelcentrum Trond, dat er al een jaar of tien staat, rechts een heel oud kerkje dat er al heel lang staat. En dat grijze blok in het midden gaat er af, om ruimte te maken voor groen.
De Zusterflat, gaat er af, de grond er onder is vervuild.
En ik kwam er langs op weg naar de open dag van het ziekenhuis.
Bij binnenkomst kreeg iedereen die kwam voor de open dag een tasje met een plattegrond en zo wandelde ik het hele ziekenhuis door.
Het is een oud gebouw, en het ziekenhuis gaat het verlaten en nieuwbouw plegen in Scheemda.
Dus vandaar dat ik het een beetje merkwaardig vind dat ze een open dag houden.
Het was best erg druk, ook veel kinderen, maar tijdens het afdalen was ik toch alleen.
Naastgelegen Zusterflat, achter de parkeerplaats.
Je vergeet in Winschoten nooit waar je bent.
De voortuinen links hebben er helemaal uitgelegen, afgegraven wegens vervuild grond, alleen onder de flat zit nu nog wat.
Hier was eens brand en zo ver is het inmiddels opgeknapt.
Deze foto heb ik gemaakt op donderdag 25 juli 2013, te Polen.
En op welke datum ik de nu volgende foto`s gemaakt heb weet ik niet, maar ik weet wel dat ik toen nog in het ouderlijk huis woonde. En aldaar mijn collectie toen eens vastgelegd, alvorens het geheel te verhuizen.
En dit heeft de verhuizing goed overleefd, want hangt nu alhier precies net zo, maar nu met spijker in plaats van schroef.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet, en het is blauw.
Deze foto nam ik toen het half drie was.
En deze ook.
Ik moest even kijken waar die nu hangt, en dat doet ie.
Hoe een mens zichzelf bezig kan houden.
Toen was dat nog heel gewoon.
En lekker afkoelen met waar nu vast allemaal weer bloemetjes bloeien, maar toen ik deze nam niet. Te Winschoten.
Update: inderdaad wat stoffig, maar het was de laatste kans om vast te leggen voor de verhuizing. Ik had beter foto`s kunnen maken na een afstofbeurt, maar daar kwam het nooit van, en foto`s van alhier had ik al eens getoond.
Vanavond is de laatste avond, gevolgd door de laatste nacht dat ik Quandy onder mijn hoede heb. Hij logeert een weekje bij me en dat moet kunnen voor een keertje.
Tegen vijf uur regende het, om half zes niet meer en toen togen we via het Sterrebos en Israelplein naar mijn eigen stek.
Rond acht uur werd hij onrustig en we gingen wandelen. Ik besloot dat ik ditmaal over het Van Goghbruggetje wilde en via het wandelpad langs het voormalige Winschoterdiep weer terug.
Weer verbaasde ik me over het succes van de MC Drive. Ik besloot om achter de Jysk en Leenbakker langs te lopen, en voor de AH en Praxis langs, om eens te kijken of daar een wandelpad was.
En die is er! Helemaal rondom ligt een voetpad, maar bij de sloot is het wel uiterst gevaarlijk gelibberig. Slecht plan.
Ik kwam uit op een industriegebied. En hoe herkent men een industriegebied? Er zijn geen stoepen.
Beetje over en langs het gras lopen dan maar. Ik kom zowaar een bedrijf tegen waar men oldtimers restaureert, en waar men ze tevens kan kopen of huren. En er is een schoonheidsalon of zoiets.
En Kringloop Winschoten en een bewegingscentrum. Autodealers, maar niet mijn merk en daar hebben we de Welkoop al. Via het politiburo ( dat alhier behouden blijft ) en de Van Goghstate langs het Groene Kruisgebouw, dat ooit aan een weiland gebouwd is, en nu mijn tandarts gevestigd is. Toevallig zie ik hem net naar buiten gaan, en even later rijdt hij weg.
Toen we vlak bij mijn huis waren maakte Quandy aanstalten tot doorlopen... Doorlopen naar zijn eigen huis.
Nee, Quandy, morgenochtend breng ik je weer naar huis, en dan blijf je daar, je moet nog één nachtje mee.
Om elf uur kwam die naast me zitten, en toen deden we nog maar een rondje om de kerk. In de regen.
Gemeentes en het Rijk hebben afspraken gemaakt met de detailhandel om de leegstand onder winkels in de binnenstad terug te dringen. Onder meer door de regels voor ondernemers te versoepelen, moeten binnensteden weer aantrekkelijke winkelcentra worden. In Groningen en Winschoten zijn ze hier al druk mee bezig.
Dat is dus het positieve, en de ontwikkeling gaat door.
Hier verderop is dus allemaal leegstand, en wat daar nog wel zat is verhuist naar tussen de andere winkels. Zo worden dus gaten gedicht, maar onstaat op het uiteinde een spookwijk.
En één al jaren leegstaand pand schijnt in elk geval te worden opgeknapt en omgebouwd tot appartementen. En elders zijn al panden gesloopt en hele mooie ( de voorgevel tenminste) nieuwbouwappartementencomplexen gebouwd. En de rest, dat zal vast ook ooit wel eens een invulling krijgen.
Maar het mooiste van alles is, ze gaan stadstuinen aanleggen. Daar waar een braakliggend terrein ligt te wachten tot er toch nooit meer nieuwbouw gepleegd gaat worden, wordt binnenkort begonnen met de aanleg van de eerste tuin, vlakbij het Marktplein.
En elders willen ze zowaar een Liekensplein gaan aanleggen, waarover ik nog geen informatie vind op www.werkenaanwinschoten.nl Maar op dat bord ziet het er allemaal veelbelovend uit, ik hou u op de hoogte.
Voor wie het nog echt niet weet, maar ook voor wie het wel weet kan het leuk zijn, de Stemtinder. Een beetje wegzwiepen wie er niet uit ziet en dan maar zien wat er uit rolt.
En voor wie wel zelf na kan denken, en Groninger is, RTVNoord heeft twee vragen gesteld aan alle partijen en de antwoorden netjes bij elkaar gezet.
En wat natuurlijk ook telt, degene die u kiest kiest weer voor de eerste kamer en dat zijn de jaknikkers van partijgenoten in de tweede kamer, en daar zit Rutte en die moet uitgeschakeld.
En de waterschappen. Ehm.
Geen enkele partij wil de dijken doorprikken, lijkt me, dus we zijn vast en zeker goed beschermd. Waar men nog wel op kan letten is de sportvisserij. Wie houdt van dat gedierenbeul zou eventueel kunnen stemmen op een liefhebber daarvan, en wie houdt van natuur kan dan juist een dierenliefhebber kiezen.
Niet stemmen vind ik persoonlijk geen optie. Maar ik heb ook niet echt het gevoel dat het heel erg helpt, maar een beetje is tenminste iets.
Als ik op mijn lift sta te wachten is dit mijn uitzicht.
Helemaal links achteraan, De Klinker, rechtsvoor de voormalige bibliotheek, rechts daarvan zijn voorganger en nu een rijksmonument waar Het Leger Des Heils huist, en daar tussenin steekt De Zusterflat er bovenuit, die wordt eens afgebroken.
Voor in het midden een leegstaande supermarktpand en op het grasveldje op het plein bloeien de voorjaarsbloemetjes.
In de tijd van Napoleon werden grenspaaltjes geplaatst, en die staan er nog steeds.
En meestal nemen we dan een noordelijke route, dit keer besloot ik om eens de andere kant langs te wandelen.
Via een pad tot daar waar ik een sloot over kan steken, en aldaar over een dijk, die de grens aangeeft, terug.
500 jaar geleden was hier moeras en waren hier verdedigingswerken, de zee heeft dat toen allemaal weggespoeld, maar vandaar dus wat knikjes in de grens, keurig aangeveven met paaltjes.
De hoogspanningsmastenrij gaat gewoon de grens over, en dit is de eerste Duitste mast.
En dit is de laatste Nederlandse. Zie de verschillen.
Hier staan twee paaltjes, de grens zal zich dan in het midden bevinden.
En ik sluit af met deze pond Pasendaler, best lekker.
Kira Dekker, die tegenwoordig Kira wil heten, trad zaterdagmiddag nog live op bij voormalig TROS Muziekcafe op Radio 2, en zondagmiddag in Brasserie Lijn 3 van de Tramwerkplaats te Winschoten. Daar is tegenwoordig elke zondag live muziek, gratis, en zo af en toe zit ik tussen het publiek.
Deze middag had ik mijn moeder en mijn nichtjes meegenomen, en we hebben er allemaal van genoten. Het was aardig gevuld en Kira zong weer geweldig, en af en toe speelde Jasper op piano of gitaar.
Een mooie gelegenheid om haar nieuwste clip te laten zien:
