Hallo wereld :) ... Rond 17:00 is vandaag geboren Sven Davy Rozema
Dan leg ik hier even uit wie Sven Davy Rozema is. Dat is de pasgeboren zoon van Mark en Belinda.
Ik leerde Mark kennen in 2003. Toen zette ik mijn eerste stapjes op internet en Mark ( en zijn broertje ) hielpen me met van alles. Mark had toenderijd een weblog, ging op schoolkamp en vroeg mij of ik zijn weblog voor een paar dagen wilde overnemen. En zo kreeg ik de smaak te pakken.
Iemand anders maakte toen een gratis blogspotsite voor me klaar en binnen een half jaar had ik mijn eigen domein.
En dat begon allemaal met Mark ( en zijn broertje ) De laatste keer dat ik Mark zag was in Kroatie, we hadden afgesproken om op dezelfde camping te bivakeren. Toen wist ik al dat zijn vriendin zwanger was, en nu is de spruit dus ter wereld gekomen.
En dat leg ik graag ook even vast op eigen log, met toestemming. En op deze dag heeft Vivian haar zwemdiploma B gehaald, en trad Kira op bij voorheen TROS Muziekcafe op radio 2.
De Winschoter operettevereniging Amicitia heeft woensdagavond voor de laatste keer opgetreden in een volle theaterzaal van de nieuwe Klinker. Amicitia heeft te weinig leden om het hoofd boven water te houden. Daarom heeft het bestuur vorig jaar besloten na 92 jaar de stekker uit de vereniging te trekken.
Ik heb niets met operette. En ik ben ook nog niet in De Klinker geweest. Maar het is toch leuk dat ze op deze manier afsluiten, met succes.
Het goot en het plensde, lang leve de zoab, dacht ik toen ik van Hoogkerk onderweg naar huis was. Aldaar aangekomen, ouderlijk huis welliswaar, daar waar ik mijn auto parkeer, en daar waar Quandy op me wachte. En blij dat hij was! Ik liet hem lekker even buiten lopen en ging de kranten eens doornemen. En ik verzorgde de gordijnen en het gevogelte.
Toen het me droog genoeg leek wandelden we via het Sterrebos naar mijn stek en zijn logeerstek. Ditmaal niet via de Stationsweg en ook niet via de Stationstaat, dat deed ik gisteren en eergisteren, vandaag ging ik via de Burgemeester Venemastraat.
Thuisgekomen kreeg ik Quandy aan het eten middels wat meelkoekjes. En om half tien, na de natuurdocumentaire, gingen we op pad voor de avondwandeling.
Weer verbaas ik me dat er auto`s bij de MCDrive staan, en via de Tramwerkplaats en Halte Democratie achter de Wilhelminaflat langs om het monumentale hoekpand nog eens koesterend te bewonderen.
Na het voorbijwandelen van het voormalige busmuseum steken we het spoor over. Campus Winschoten, schoolgebouw is daar, en een woonwinkel met bedden en zo. Erg buiten het centrum geleden en dat zal te maken hebben met meer ruimte. Wellicht een idee om in het centrum dan een depandance te beginnen of zo, tegen de leegstand.
Evengoed, Zuiderslot in Plan Zuid, wat is die wijk veranderd zeg. Ooit spendeerde ik hier mijn eerste levensdagen en vrijwel niks herinnerd meer. Modern en netjes is het nu.
Als we bijna bij de tunnel onder het spoor zijn besluit Quandy dat hij naar boven wil, via een paadje dat hij kent. Ik zeg hem dat hij mij moet volgen, en als hij dat netjes doet besluit ik zijn keus te respecteren en we gaan saampjes omhoog.
Er vertekken net twee treinen op het station, in beide richtingen. Het gebouw staat er prachtig bij. Weinig mensen, bijna geen mensen. Ook weinig verkeer.
Als ik weer het spoor over wil steken zie ik dat een jongeman bezig is een lekke band te plakken. Fiets op de kop en zo.
Later zie ik hem opstappen en wegfietsen.
We wandelen langs het station, en dan wil ik via de Paul Krugerstaat, langs Rawi`s huis via de Blijhamsterstaat richting Marktplein.
Dit is hoe het Quandy en mij verging in de uren dat we samen waren op maandag 24 en dinsdag 25 februari, waar het verhaaltje van gisteren tussen gesmurfd zou kunnen worden.
Na mijn werkdag ben ik tegen een uur of vijf bij mijn ouderlijk huis alwaar ik mijn auto in hun garage parkeer. Meteen begroet ik Quandy en laat hem buiten, en ik verzorg de gordijnen en het gevogelte. En ik geef Quandy zijn druppels, dat mix ik door wat vla en onder bevel likt hij het op.
Gisteren ging ik via het Sterrebos naar huis. Ik at wat en vermaakte me wat en rond acht uur vond ik het tijd voor de avondwandeling. Ik liep langs het voormalige Winschoterdiep, langs de Zusterflat het Stadspark in.
Het regende, het miezerde dat overging in regen. Ik kwam nog een groepje hardlopers tegen en een aantal fietsers. Via het Politieburo en de Marktstraat ben ik weer naar huis gegaan. Lichtelijk doorweekt.
Dat was gisteren, nu vandaag. ( wat dus eigenlijk niet echt vandaag is )
Ik ging eerst een compleet rondje Sterrebos doen, en toen op de fiets even brood halen. Maar eerst ging ik even langs de dierenwinkel om een zelfmeegebrachte plastic zak vol met hondenlekkers te halen.
Toen ik op het ouderlijk huis aanreed stond Quandy daar gewoon op me te wachten. Na de verzorgingsrituelen weer op huis aan.
En om acht uur vond ik het tijd voor een avondwandeling. In het Stadspark waren best wel fietsers dus ik besloot om daar uit te stappen en eens via De Klinker de langestraat eens door te lopen en via de Biblioheek op huis aan te gaan.
En het is best leuk om zo eens door Winschoten te wandelen. Genietend van mooie gebouwen en straten en de gezellige verlichte woningen overal. Huizen, appartementencomplexen.
En best wat leegstand in de winkelstraat. En als afsluitende opmerking voeg ik er even aan toe: Quandy heeft, gelukkig, niet één keer geblaft! Dat mag ook niet, maar hij deed het dus ook niet. Braaf.
Als ik na middernacht op bed lig is Quandy nog altijd onrustig. Hij gaat zelfs naast me staan, en wil geaaid worden. Ik denk toch dat hij moet poepen en denk, vooruit, ik pak de riem en we gaan even op het grasveldje voor. Plastic zakje mee te nemen.
Snel broek aan, sokken toch maar aan, jas aan. Dit alles over mijn pyjama en riem om en lift in en naar het grasveldje dan maar. Quandy plast wat, snuffelt wat, maar nee, geen aanstalten tot poepen.
Een paar uur geleden had ie dat nog wel gedaan, stukken verderop, maar je weet maar nooit.
En komt een groepje jongeren aan. Lawaai makend en niet echt haastmakend om naar een auto te geraken. Daar smijt iemand glaswerk kapot waarop een ander iemand zegt dat daar auto`s rijden man.
Ze dragen oranje hoedjes, niet allen. En eentje maakte aanstalten om te gaan wildplassen.
En daar hoor ik een auto toeteren en die komt aanscheuren. Op een daarvoor bestemd lijkende parkeerplek worden twee jongemannen uitgelaten die te voet verder gaan en de auto keert om.
Een ander groepje jongeren komt aangelopen, vast en zeker ook op weg naar hun auto. Stukken minder oranje en stukken minder kabaal.
Thuisgekomen tikte ik dit logje, en Quandy wil volgens mij nu even lekker genuffeld worden, en daarna ga ik slapen.
Winschoten - Omstreeks 06:00 zondagmorgen hebben nog onbekenden schade aangericht bij Lubbers Groente & Fruit aan de Burgemeester Schönfeldplein te Winschoten.
Vervolgens hebben de verdachten waarschijnlijk elkaar zitten bekogelen met de meloenen die zich in de winkel bevonden.
De politie is een zoektocht gestart naar de daders en zoeken naar getuigen die iets gehoord of gezien hebben, zij kunnen zich melden bij de politie van Winschoten via 0900-8844
Ik las bovenstaande vanavond pas. En ik ben tegen tussen de middag nog voor de gevel langs geweest. Niks van gemerkt. Vannacht ook niet.
En ik moest lachten om dat tweede zinnetje, daar kan ik ook niks aan doen. Toch vind ik het asociaal.
Dan neem ik u nu even mee op een merkwaardige fotoreis, maar daar komen we samen wel uit.
Kijk, hierboven is Drente, waar in Nooitgedacht het Hof van Saksen gevestigd is. En daar was ik een middagje op visite.
Hieronder een Winschoter pandje dat ik tegenkwam tijdens een fijne wandeling met Quandy.
Hetzelfde pandje.
En tadaa, het plaatsnaambord van Nooitgedacht:
Wie goed kijkt ziet hier Quandy in mijn appartement. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit nog foto`s zijn van zijn eerste bezoek ooit eens, en in plaats van nieuwe te maken besloot ik dat de oude nog prima voldeden.
Qyandy, Duitse Herder, woonachtig te Winschoten.
Waar die nu staat lag vorige week een badhandoek dat dienst deed als mand, maar hij mocht ook elders liggen en dat deed hij dan ook veelvuldig.
En weer terug naar Drente.
En weer naar Winschoten: De Zusterflat bij nacht. Ze wordt eerdaags afgebroken want de vervuilde grond er onder moet verschoond, zoals ze afgelopen jaar al met die hele omgeving hebben gedaan.
Winschoten in de schemering, met dat oude kerkje dat alles overleeft heeft. En hiervoor zal vast een stadstuin komen, maar dat komt later.
Ik vond het grappig dat ik vorige keer GROENE PESTO had genomen en iemand in de reageerdoos zei dat er geen andere kleur was. Vandaar dus dit keer, mijn homp: RODE PESTO.
En dat is dus kaas.
Dan keren we nog even terug naar dat vervallen Winschoter pandje, dat tegenover keurige nieuwbouw staat.
En dit is het huisje in Hof van Saksen, Nooitgedacht. Dat wil zeggen, er kunnen vier gezinnen in, want het is vier onder één dak.
En mocht u denken, komt er nou nooit een einde aan, welnu, dus toch, want dit is het.
