Toen ik thuis kwam van vakantie leefde er ineens een zwermpje fruitvliegjes in mijn keuken.
Beetje vreemd, want ik had al mijn fruit al op voor ik vertrok.
En beetje vreemd, want ik had alle ramen en deuren dicht.
Maar toch, ze waren daar.
En ik duld geen beestjes in mijn woning.
En ondanks mijn gehorde balkondeur vliegt er wel eens een mug naar binnen.
En die gaat dan vanzelf een keer ergens op zitten, en dan vang ik hem.
Ik zet een glas over hem heen en sluit die af met een papiertje, en op het balkon laat ik hem weer vrij.
En zo vaak komt dat gedoe gelukkig ook niet voor.
Maar nu, fruitvliegjes, geen beginnen aan.
Het waren er teveel en ze gingen nauwelijks zitten, en ik bleef aan de gang.
De aanhouder wint, maar toch lukte het niet om ze voor mijn verjaardag allemaal weg te krijgen.
En toen kreeg ik een tip.
Zuig ze op met de stofzuiger!
En dat deed ik, en elke keer als ik weer wat zag zoog ik ze weg.
Wel een beetje luguber natuurlijk, en vast en zeker helemaal niet fijn voor die beestjes, die er zelf ook niks aan kunnen doen, maar ik ben ze wel mooi kwijt nu.
Ja, mag ik ook even.
In een treintje in een grot, waar al miljoenen mensen me voorgingen en me minstens evenveel nog zullen volgen.
Zittend in een treintje in een grot, tijdens de vakantie, na het uitzoeken van de vakantie en al de voorpret, en de reis er naar toe, het uitzien naar deze dag, naar dit moment.
En daar gaat het treintje dan.
Vol toeristen.
En de helft maakt allemaal foto`s, en daar weer ongeveer de helft van is, net als ik, aan het filmen.
En vooral aan het genieten.
En dan staat het al heel veel keer op youtube, daar kan de mijne dan ook nog wel even bij.
Voor om in te sluiten op mijn weblog.
Even voor de beeldvorming.
Ik zat daar in mijn zomerkleding, dat wil zeggen, korte broek en t-shirt, en naast mij zat een negerjongeman met een dikke gehuurde stoffen jas aan.
En ik zat rechtop, te genieten, en hij bukte voor elke rotsuitstulping die ook maar zichtbaar was.
Maar evengoed, tot zover dan mijn vakantie.
Ik was op een boot.
En dat moet ik dus eigenlijk ook niet doen, want ik vind er niks aan op een boot.
En telkens als ik eenmaal vaar komt dat nare gevoel weer, van het niks aan vinden.
Het vervelen.
En hoewel je mensen kan kijken, en dan ook nog even deze leuke vogels, was het uiteindelijk toch nog een hele erg leuke dag.
Een erg leuk stadje in geweest, lekker gegeten, veel pinkie winkie`s gezien en gelachen en genoten en gezellig.
Volgende keer gewoon weer, bij een vakantie hoort een boot.
Soms.
Meestal.
En de titel van dit logje is mijn clifhanger, want daarover morgen meer!
Mijn moeder houdt er erg van, de treintjes op luchtbanden.
En gelijk heeft ze, het is lekker zitten en je komt langs allerlei interesante plekjes.
En ik ben toch een kind van haar.
En de meest zinloze tochten, die treintjes die eigenlijk meer fungeren als taxi, en dan na tien minuten pauze op het eindpunt een nieuw kaartje kopen voor de gelijk weer terugreis, vind ik de allerleukste.
En hoor die kinderen toch eens fijn jengelen.
Ik ging naar de warme bakker, naast de toren, en bestelde tien gebakjes, doe maar allemaal verschillende.
Ik vind toch alles even lekker.
En ik vroeg het bonnetje mee, want ik zag al op de kassa dat ze ze allemaal aantikte en ze allemaal een eigen naam hadden.
In mijn doos zaten:
Hazelnoot gebak.
Caramel gebak.
Doublet.
Kirsch gebak.
Cointreu gebak.
Schuim gebak.
Mergpijp.
Slagroom schuim.
Chipolatagebak.
Boerenjongens gebak.
Prachtig, dacht ik, toen ik dat lijstje zag, daar zit wel een logje in.
En ik kon geen enkele naam aan een gebakje koppelen.
Toch smaakten ze allemaal heerlijk, en die over zijn staan nog voor me klaar.
Hiep hiep hoera, van harte gefeliciteerd met mezelf, ik ben jarig!
En dan niet dit weblog of zo, maar degene die deze stukjes allemaal plaatst en tikt.
En ik ben maar liefst veertig jaar geworden, vanaf heden geen dertiger meer.
Veertig, dat is oud.
Van alle oud is veertig dan wel het jongst, net zoals dat negenendertig het alleroudste is onder de jongeren.
Veertig is het keerpunt, daarvoor ben je jong, daarna ben je oud.
Maar voor onder de nog ouderen natuurlijk nog hartstikke piepjong.
En we zullen wel zien wat de toekomst allemaal brengt.
Tot op heden ging het vrijwel allemaal prima op zich.
Alweer jarig, en wel leuk om dan te kijken hoeveel mensen, en wie, me tien jaar geleden allemaal feliciteerden, en wie dat nu allemaal gaan doen.
Ik was op vakantie, naar KROatie, en daarna nog een tijdje in Slovenie.
En dat was vroeger allemaal Yougoslavie en toen kwam er oorlog en opdeling in allemaal landjes.
En Nederland bemoeide zich ook met die oorlog en de soldaten gingen in korte broek dansen en er werden een heleboel mensen vermoord.
En nu ging ik in die landen op vakantie en stapte op een gegeven moment ergens in een stad in een kabelbaan naar boven, naar een kasteeltje die we weer met een treintje op luchtbanden verlieten.
Maar in die kabelbaan filmde ik het geheel eens.
En wel hier: KLIKKERDEKLIK!
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3377-3384 van 8725 |
Volgende Pagina »
