T-ShiRt 2
Zo ben ik ook al eens in Kopenhagen geweest, en daar kocht ik dit t-shirt.
Zo ben ik ook al eens in Kopenhagen geweest, en daar kocht ik dit t-shirt.
Het is vandaag 10 oktober 2014, en vandaag precies 30 jaar geleden was de allereerste uitzending van Ronflonflon met Jacques Plafond op Hilversum 3.
En dat zou onafgebroken doorgaan tot woensdag 9 januari 1991.
Elke week een uurtje.
En alle afleveringen staan online, en ik beluister er telkens ééntje als ik in bad zit.
En tot op heden krijg ik er nog geen genoeg van, sterker nog, ik begin het allemaal steeds beter te begrijpen, en nog meer te waarderen.
Toendertijd begreep ik niet goed waar zoiets als Jaap Knasterhuis op sloeg.
En nu weet ik dat het vanaf het begin af aan gewoon ontregelen en aftasten was, en dat ook bleef.
Hoe iets vanuit het niets kan ontstaan en kan uitgroeien tot daadwerkelijk iets, al is en blijft het maar een radioprogramma.
Geluid.
Domino, door Etna Vesuvia, heel mooi gezongen op fijne muziek van Jan Vos.
Het enige lied dat Koning Zzakk in Muzykland haalde, de opvolger van Ronflonflon, dat doorliep tot heel radio 3 op schop ging ergens verderop in de jaren 90.
Waarmee dat woensdagmiddaguurtje werd opgeslokt door een groter geheel en waar dan Rinkeldekinkel met Jeroen van Inkel klonk, en Somertijd met Rob van Someren, en Ruud de Wild.nl en Wouter en Koen en Sander.
Radio blijft maar een gek medium, maar daarover een andere keer.
Ik vind het leuk dat er nu alweer eindejaarsverlichting brandt in de straten van het centrum van Winschoten.
Vroeger hingen er verlichte mijters, en als Sinterklaas weer vertrokken was werd dat omgewisseld met kerstmeuk.
En tegenwoordig zie ik dat ze begin oktober de palen en stroomdraden weer aanleggen, en later dat er lampen op staan, en nu branden ze dus.
Ik had verwacht dat EO ARENA zou gaan over het veel te dure koningshuis, of over de demonstrerende Koerden.
Konden ze meteen even goed uitleggen hoe dat allemaal zit.
Maar nee, de kijkcijfers tellen, het pak werd aangetrokken en het onderwerp van vandaag ging echt over iets dat heel Nederland flink bezighoudt op het moment, zeer actueel en hoognodig dat het eens ter sprake komt:
RIMPELS EN GRIJS HAAR MOET JE ACCEPTEREN.
Mja.
Tuurlijk moet je dat accepteren.
Net zoals je de herfst moet accepteren, en het weer en wat de politiek allemaal doet.
En de mensen die hun haren graag verven, ik vind het prima.
Het kan, het mag, ik heb er geen hinder van.
En het is goed voor de economie en wellicht wat minder voor het mileu.
Rimpels, die horen gewoon.
Hele diepe, en wallen onder de ogen, en wat er her en der nog meer gaat blubberen en groeien, wat mij betreft laat ik alles lekker zijn gang gaan.
En mensen die zich medisch laten helpen, terwijl ze gewoon gezond zijn, ik begrijp ze niet.
En ik vind ze dom.
Wie ouder wordt, iedereen dus, moet vooral genieten van het leven en geen problemen gaan zoeken.
Problemen zijn er genoeg, en er komen ook vanzelf almaar meer bij, en tegen die tijd moet de gang naar de dokter maar gezet worden, niet voor wat volkomen natuurlijk gerimpel.
Dit soort dingen lees je alleen in het Streekblad, en op Renesmurf.nl natuurlijk:
WINSCHOTEN – Zwemgroep Iks-el heeft weer plaats voor een paar nieuwe leden.
Iks-el is een zwemclub voor dames met een maatje meer uit Oost-Groningen.
De groep bestaat uit maximaal 15 leden.
Iedere vrijdagavond heeft de groep een uurtje het zwembad De Watertoren in Winschoten tot haar beschikking.
Tussen 20.00 en 21.00 uur kunnen de dikke(re) dames ongestoord baantjes trekken, dobberen of spartelen.
De dames komen alleen bij elkaar om te zwemmen.
Het is dus geen praatgroep om over diëten te praten.
Gestart wordt op vrijdag 5 september
Ja, schitterend, dat boven de streep leest als een gedicht.
En alleen de naam al van het gezelschap, leuk gevonden.
En dat mensen elkaar zoeken en vinden, om ongestoord en zonder je bekeken en beoordeeld te voelen, is alleen maar fijn, en dat in alle openheid.
En ons zwembad heet De Watertoren omdat op die plek eens een watertoren heeft gestaan, aan de watertorenstraat.
Dat vertel ik er dan nog even bij.
Ik sterm.
Jij stermt.
Hij stermt.
Wij stermen.
Jullie stermen.
Zij stermen.
En ze zijn in Winschoten flink met de wegen bezig, soms vanwege bodemsanering, of vanwege zomaar de boel eens weghalen en terugleggen, en daarbij wordt flink gestermd.
En het stoomgemaal van de andere kant.
Ja, op zich mislukt want toch niet goed te zien.
Een foto die ik al een tijdje wilde maken en nu eens deed.
Een uitvaartverzorging gevestigd aan Oostereinde, en dan de beide bordjes in beeld.