Ik was op een boot.
En dat moet ik dus eigenlijk ook niet doen, want ik vind er niks aan op een boot.
En telkens als ik eenmaal vaar komt dat nare gevoel weer, van het niks aan vinden.
Het vervelen.
En hoewel je mensen kan kijken, en dan ook nog even deze leuke vogels, was het uiteindelijk toch nog een hele erg leuke dag.
Een erg leuk stadje in geweest, lekker gegeten, veel pinkie winkie`s gezien en gelachen en genoten en gezellig.
Volgende keer gewoon weer, bij een vakantie hoort een boot.
Soms.
Meestal.
En de titel van dit logje is mijn clifhanger, want daarover morgen meer!
Mijn moeder houdt er erg van, de treintjes op luchtbanden.
En gelijk heeft ze, het is lekker zitten en je komt langs allerlei interesante plekjes.
En ik ben toch een kind van haar.
En de meest zinloze tochten, die treintjes die eigenlijk meer fungeren als taxi, en dan na tien minuten pauze op het eindpunt een nieuw kaartje kopen voor de gelijk weer terugreis, vind ik de allerleukste.
En hoor die kinderen toch eens fijn jengelen.
Ik ging naar de warme bakker, naast de toren, en bestelde tien gebakjes, doe maar allemaal verschillende.
Ik vind toch alles even lekker.
En ik vroeg het bonnetje mee, want ik zag al op de kassa dat ze ze allemaal aantikte en ze allemaal een eigen naam hadden.
In mijn doos zaten:
Hazelnoot gebak.
Caramel gebak.
Doublet.
Kirsch gebak.
Cointreu gebak.
Schuim gebak.
Mergpijp.
Slagroom schuim.
Chipolatagebak.
Boerenjongens gebak.
Prachtig, dacht ik, toen ik dat lijstje zag, daar zit wel een logje in.
En ik kon geen enkele naam aan een gebakje koppelen.
Toch smaakten ze allemaal heerlijk, en die over zijn staan nog voor me klaar.
Hiep hiep hoera, van harte gefeliciteerd met mezelf, ik ben jarig!
En dan niet dit weblog of zo, maar degene die deze stukjes allemaal plaatst en tikt.
En ik ben maar liefst veertig jaar geworden, vanaf heden geen dertiger meer.
Veertig, dat is oud.
Van alle oud is veertig dan wel het jongst, net zoals dat negenendertig het alleroudste is onder de jongeren.
Veertig is het keerpunt, daarvoor ben je jong, daarna ben je oud.
Maar voor onder de nog ouderen natuurlijk nog hartstikke piepjong.
En we zullen wel zien wat de toekomst allemaal brengt.
Tot op heden ging het vrijwel allemaal prima op zich.
Alweer jarig, en wel leuk om dan te kijken hoeveel mensen, en wie, me tien jaar geleden allemaal feliciteerden, en wie dat nu allemaal gaan doen.
Ik was op vakantie, naar KROatie, en daarna nog een tijdje in Slovenie.
En dat was vroeger allemaal Yougoslavie en toen kwam er oorlog en opdeling in allemaal landjes.
En Nederland bemoeide zich ook met die oorlog en de soldaten gingen in korte broek dansen en er werden een heleboel mensen vermoord.
En nu ging ik in die landen op vakantie en stapte op een gegeven moment ergens in een stad in een kabelbaan naar boven, naar een kasteeltje die we weer met een treintje op luchtbanden verlieten.
Maar in die kabelbaan filmde ik het geheel eens.
En wel hier: KLIKKERDEKLIK!
Vandaag togen we eens naar het noorden, tot pal aan de Oostenrijkse grens.
Daar bevindt zich namelijk een kloof, die, tegen betaling, prima te bewandelen is.
Veelal over planken, en een paar keer zelfs de steeds woester wordende rivier over, middels bruggen.
Tussen de grootste rotsen door en eindigend bij een waterval.
En toen weer terug.
In de avond nog fijn even rondgevouwfietst, boel leegstand en verval hierzo, en daarna op het terras van de campingrestaurant gegeten.
Vandaag ben ik naar de beroemdste grotten op aarde geweest, waar je eerst met een electrisch aangedreven treintje over twee kilometer spoor door de grotten raast.
De neger naast me had een dikke jas gehuurd, want bang voor de steenkoude van tien graden plus, en hij bukte voor elke rotsblok die we tegenkwamen.
Een groter verschil met mij in onmogelijk.
Daarna volgde een fikse wandeltocht achter een gids aan.
Het vervelende van gidsen is dat ze altijd zo lang stil blijven staan om zoveel te lullen.
Met mij waren er nog vele anderen die foto’s maakten, dus ik neem aan dat facebook en Twitter er vol mee staan.
Via allerlei in mens grote zalen en gangen kwamen we weer bij de trein die ons naar een onderaardse rivier nabij de uitgang vervoer.
Toch merkwaardig, je mag nergens aankomen vanwege de oudheid en ze zijn er zo zuinig op, maar wel allemaal superstrakke paden aangelegd voor de massa toeristen.
Buiten aangekomen gingen we na een kop koffie meteen weer ergens naar binnen om in een grot de visjes te bekijken die nergens anders ter wereld voorkomen en die ik in Kroatië ook al gezien heb.
Bij de prijs inbegrepen was ook een vlindertentoontelling, maar na een onbegrijpelijke film zijn we daar maar tussenuit gepiept.
Beestjes dood op een stokje hoef ik niet zo.
Omdat de laatste gratis shuttlebus al reeds vertrokken was reden we zelf maar naar het kasteel toe dat helemaal in een berg grot was gebouwd.
Wat een schitterend bouwwerk.
En waar ik ook was vandaag, overal landgenoten, behalve in het eetcafé in het dal, waar we lekker gegeten hebben.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3449-3456 van 8795 |
Volgende Pagina »
