Ik hou van de zomer, en van Quandy.
Daarom vandaag, als tegenhanger van al die kattenlogs, alhier en nu een hondenfotolog!
Tijdens het maken van dit logjes drukte ik een verkeerde knop in, en na herstelwerkzaamheden kwam alles weer tevoorschijn.
Hoewel ik me meen te herinneren iets anders te hebben geupload, maar dit ziet er ook wel lief uit.
Waar die naar keek vond die vast interesant, zie zijn neus bewegen!
Hier ligt hij in zijn huiskamer.
Het puntje van zijn staart raakt meestal de grond.
Het Groninger land.
Hunnebed.
Kunst in Winschoten.
Dorst.
Tessa kan lezen.
Ik wandelde met Tessa, en Vivian en Quandy van het bos weer naar huis en opeens:
"Te Koop" Leest Tessa voor.
Dat staat op een bord dat voor het raam staat.
"Hier woonde een oude mevrouw, en die is doodgegaan, en daarom is dit huis te koop, al best wel een lange tijd inmiddels."
Toch worden de heg en het gazon goed onderhouden.
"Dood?" Vraagt Tessa, "Is die mevrouw daar nog in dan?"
"Nee" leg ik uit: "Die is netjes weggehaald, of wellicht elders overleden, maar toen ze eenmaal dood was hebben ze haar vast en zeker ook begraven of gecremeerd"
"Wat is gecremeerd"
"Verbranden" er raast een auto voorbij " In de brand steken, opbranden"
"Dat doet toch hartstikke zeer!"
"Nee, als je dood bent voel je daar niks meer van"
En dan wil ik gaan uitleggen dat je bij begraven een plek krijgt waar je komt te liggen en dat je bij cremeren kan kiezen voor ook begraven, of bijzetten, of verstrooien en dat laaste kies ik want weg er mee, tegen de wind in en dan woei.
Maar we moeten oversteken dus ik moet opletten en Quandy moet netjes zitten en dat gaat dan verder allemaal prima.
Klikt u eerst maar even op het filmpje en lees daarna wat vooraf ging:
Ik zat op mijn balkon en zag een feestende menigte.
En in die menigte zag ik dat ze ruimte maakten en iets uitrolden.
Ik haalde mijn fototoestel even van binnen en ging het eens filmen.
Beetje wazig, vanwege het inzoomen, de volgende keer zal ik het inzoomen nalaten, eens kijken wat dat dan weer oplevert.
Hoewel dit wel fijn is tegen de gezichtsherkenning.
Toen ik het pand van de voormalige Winschoter Courant naderde zag ik al twee dames zitten, op het stoepje aan de overkant.
Ik keek naar binnen, ging een aanplakbiljet lezen en besloot om naar binnen te gaan.
Even kijken of de deur ook opengaat, en dat ging die.
Naar binnen, daar is een meneer.
Moi.
Hallo.
We stelden ons voor en hij is Peter.
Ik mocht gaan zitten.
Toen kwamen de twee dames ook binnen, en er was nog een dame al reeds aanwezig en die gaf ons koffie.
En niet veel later kwamen er nog een aantal mensen binnen, ook mannen en ik bleek eens een keer niet de jongste.
We kregen allemaal een van papier gevouwen schrifje met zelfgemaakte omslag en geen nietje.
Wel een pen.
We mochten allemaal geluiden noteren en wat ademhalingsoefeningen en uitleg en toen op pad.
Met z`n elfen liepen we naar de Garsterstraat naast het Sterrebos en we deden onze blinddoek om.
En dat is best een beetje eng.
Ik kreeg nadrukkelijk van de mevrouw toestemming om mijn hand op haar schouder te leggen en de wandeltocht begon.
Ik sloot de rij en achter mij liep de begeleidster meekijkend op te letten mee.
Na een klein stukje, maar vanwege langzaam toch lang stukje, mochten de blinddoeken weer af en we mochten geluiden noteren.
Daar liet Peter een apparaat zien met koptelefoon, en daarmee ging hij geluiden opnemen.
En we mochten om beurten dat wonderlijke ding eens opzetten!
Het was de bedoeling dat we hem allemaal even opkregen, en we gingen via het tunneltje het bos weer uit, naar het Station, daar weer noteren en werd de koptelefoon doorgeruild en uiteindelijk kreeg ik hem op mijn kop.
Wow, ik kon alle zachte geluiden luid en duidelijk horen, wat een wonderlijk ding zeg, echt genieten dit.
De dame met de fietspomp moest eens weten hoe ik het hoorde, en de fietsers en brommers en de regen.
De regen klinkt gaaf, we gingen schuilen.
Ik kreeg een paraplu om daar opname van te maken.
En toen gingen we weer terug naar het pand van de Winschoter Courant en we babbelden nog wat na.
Een bijzondere ervaring, dat kan ik wel zeggen.
Daarna nog even langs de boekhandel geweest voor wat reisgidsen en toen naar huis.
En het is juni dus kreeg ik gratis wat extra`s er bij in. (thriller)
Kunt u Winschoten herkennen met uw ogen dicht?
Puur door goed te luisteren?
Wij allen kennen en herkennen plekken, straten en steden door te kijken naar hun naamborden, bijzondere gebouwen en straten.
Maar kan men een stad ook alleen aan het geluid herkennen?
Peter O’Doherty gaat geïntereseerden meenemen op een ontdekkingstocht naar het geluid van Winschoten.
Op de geluidswandeling komt men langs een aantal alledaagse en bijzondere plekken waar de deelnemer alleen door te luisteren de plek verkent.
De geluidswandeling is op zaterdag 28 juni, aanvang 14.00 uur.
Gestart wordt bij de NieuwAmbtster (het oude pand van de Winschoter Courant) aan de Liefkensstraat 67.
De tocht duurt twee uur en deelname is gratis.
Er is maximaal plaats voor 15 deelnemers.
Aanmelden voor 25 juni.
Dat heb ik gedaan en het zal mij benieuwen.
Ik liep met Quandy in het stadspark, op de dag van het park.
En op de dag van het park presenteren allerlei verenigingen zich, voor een ieder die maar een kijkje wil nemen.
En toen ik langs de fietscrossers liep filmde ik ze even, tussen het doorwandelen door.
Vandaag tien oude foto`s die eigenlijk nieuw zijn.
Oud omdat ze al enige tijd geleden gemaakt zijn, nieuw omdat ze nog maar kort online staan.
Ik was een keer naar Enschede, in de week voor kerst, om eens een kijkje te nemen in en rond het glazen huis van 3FM.
Dat doe ik elk jaar, naar de stad gaan waar ze zitten en wat geld in de brievenbus deponeren.
Zo kom ik nog eens in allerlei Nederlandse steden waar ik anders nimmer een voet zou hebben gezet,
En elke maand op de 25e besef ik weer hoe snel de tijd toch gaat.
Toendertijd heb ik er heus over gelogt en foto`s gemaakt.
En deze zaten nog in de map, waar ze nu dus uitgehaald zijn.
Wat een sfeer, wat een mensen.
En of ik dit jaar ook ga of niet, daar heb ik het niet over.
Een fotorubriek draait immers om de foto`s.
Welgelukt allemaal, al zeg ik het zelf.
Ik was even met Quandy aan de wandel in het stadspark.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3433-3440 van 8725 |
Volgende Pagina »
