Toen ik twee weken lang op de fiets naar mijn werk ging, en weer terug, kwam ik onder een provinciale weg door, dat Nieuwe Pekela doorsnijdt, en daar staat dan dit kunstwerk.
Omdat de lintbebouwing daar moest worden onderbroken, silhlouettekunst.
De voetgangerstrap om de Amsterdamse Brug te kunnen gebruiken om over het AmsterdamRijnkanaal over te steken.
En weer terug.
Ondergrondse.
Kijk, als het mag dan doe ik het, en als het niet mag zal ik het laten.
Er was veel van lego te zien, ik toon slechts een zeer kleine scherpe keuze.
Omdat daarom.
En dit is dan de weerspiegeling van een glasinloodnaboots of wellicht bebrandschilderde ramennaboots, van de lego.
Ik struikel soms over mijn eigen zinnnen, en dit is een pisbak.
Want de maker ging allemaal echte kunstwerken namaken van lego, en deze pispot is dan weer ergens anders in het echt tentoongesteld als zijnde kunst.
De politie heeft dinsdagmiddag in Winschoten een hennepkwekerij met duizend wietplanten opgerold.
De kwekerij werd ontdekt in een woning op de hoek van de Markstraat en de Beertsterstraat.
Het pand wordt niet bewoond.
Er zijn nog geen verdachten aangehouden.
Dat is vlakbij.
En er staat nog wel meer leeg vlakbij.
Het is niet zo vlakbij als het pand hiernaast, waar ze ook eens wat oprolden.
En ook daar heb ik verder niks van vernomen.
Volgens mij worden er nooit mensen aangehouden en is dit alles wat ze doen.
Opruimen en zich dan weer met belangrijkere zaken bezighouden.
Dat is het spel.
Zonder regels.
Het is toch heel makkelijk achterhalen wie de sleutels heeft!
Maar ja, doe liever iets aan de leegstand.
Maar ja, wat doe je daar aan he?
Niks aan te doen.
We zien het allemaal wel en ik houd u op de hoogte.
Als ik het raampje in mijn portier wil openen moet ik draaien.
In mijn vorige auto ging dat automatisch met een knopje.
Ik had het nu ook wel automatisch met een knopje kunnen krijgen maar dan had ik een zwarte moeten nemen.
En ik koos voor de groene.
Ik snap dus niet waarom er twee versie`s zijn voor het openen van het raampje.
De meeste auto`s worden tweedehands verkocht en de keus staat of valt niet over hoe het raampje open moet.
En de mensen die nieuw kopen maakt het ook niet zo uit, die nemen wat snel voor handen is.
De zaterdag begon in het bed waar ik het ook weer eindigde, en wat er tussenin allemaal gebeurde zal ik nu vertellen.
Het bed is dan overigens het bed in mijn caravan, die op de camping in Amsterdam stond.
Hoe dan ook, na het douchen en ontbijten maar getramd naar de Dam.
Daar wandelend naar Singel en dan doorlopen tot nummer 295 en dan een kaartje kopen.
De voordeur ging open en we werden verwelkomd in Yabyum.
Het wereldberoemde en wereldberuchte Yabyum, en wat binnen Yabyum is blijft binnen Yabyum, of zoiets.
Nou ja, ik was er binnen en kwam ook weer buiten.
We werden rondgeleid door een man die er twintig jaar gewerkt heeft en nu rondleidingen verzorgd.
Hij wacht eigenlijk op een groep mensen die hem besteld hebben, maar ze zijn er nog niet.
Hij begeleidt ons wel even, mits het klikt hoor, anders gaat die zo weer naar beneden.
Maar voor we naar boven gaan mogen we eerst plaatsnemen aan de bar en foto`s maken.
Huh, zo vraag ik me af, op de buitengevel staat NO FOTO.
Tja, zegt de man, als we ons allemaal aan de regeltjes moeten houden....
We horen wat alles kost en hoe de dames te werk gingen, en allerlei spannende verhalen.
In de kamers zelfs zijn filmpjes te zien en interviews te horen, en de medegasten stellen interesante vragen.
En we zien alle kamertjes en de zijingang voor de bekende Nederlanders.
Als hij vraagt waar we vandaan komen antwoord moeder: "Groningen", waarop vader zegt: "de provincie."
En voor ik als kwak deze inkopper af kan maken zegt de rondleider: "In Groningen ken ik alleen Winschoten.
En Klein Ulsda", zegt hij er achteraan.
Ik vermoed dat hij Nieuw Beerta dan vast ook wel zal kennen.
Na Yabyum gingen we nog even naar Ramses Shaffy, maar we namen zoveel tijd onderweg dat het een half uur voor sluitingstijd van die tentoonstelling was dat we dat maar lieten voor wat het was.
In een wereldstad een tentoonstelling sluiten om vijf uur op zaterdagmiddag.
Ach, fijn wandelen naar het Rembrandtplein en aldaar meegoten met de feestende menigite dat zich alvast indrinkt voor de Toppers in de Arena die avond.
Drescode Rood Wit en Blauw waren duidelijk herkenbaar en menig toerist schoot er een plaatje van.
Daarna wandelend richting Leidscheplein ergens onderweg lekker buiten op een hoekje aan de grachten op het terrassje van een restaurantje plaatsnemen.
De kaart niet helemaal begrijpen en dan zomaar wat aanwijzen.
En dan op het eind eerst in het Engels en daarna in het Duits worden aangesproken door de ober, wat is het toch ook een prachtige stad.
Vlakbij het plein zag ik nog een meneer een deur uitkomen met duizenden euros in zijn handen!
Wat een gek om daar zo mee te spiegelen, en dan bergt hij het op, en ik snel door.
We zijn ruim op tijd in de La Mar theater voor de voorstelling Hij Gelooft In Mij, over Andre Hazes.
Dat is ook werkelijk schitterend.
En wat wordt er opvallend vaak godverdomme gezegt en toch zit de zaal avond aan avond vol, en deze musical is al meerdere malen verlengt en loopt nu tot december.
Daarna kwam de tram niet waar die zou moeten komen.
Toen zagen we de mededeling dat er een omleiding was en gingen we goed staan.
Ik hielp nog wat toeristen die de bus naar Schiphol moesten hebben.
En meer zinnetjes schieten me zo niet te binnen.
Op vrijdag besloten we ineens dat we eerst naar de Expo wilden.
Aldaar is een tentoonstelling van kunstwerken gemaakt van lego.
Dus met de tram naar het Waterlooplein, aldaar met de metro naar Station Zuid zien te komen, en met een overstapje lukte dat.
Erg mooi, al die lego.
Ik ben ook ooit al eens naar Legoland geweest in Denemarken, een soort Madurodam, waar ik overigens ook al eens geweest ben, maar dan van lego.
En dat was in beide gevallen wel interesant en leuk.
En nu dus ook.
Ik kreeg een apparaat omgehangen en een koptelefoon op mijn oren en bij vrijwel elk kunstwerk stond een nummertje.
Als ik dat indrukte kreeg ik uitleg over datgeen wat ik zag, en er stond nog een nummer naast voor de kinderversie.
Dat laatste sprak me meer aan.
En wat is er toch veel kunst waarvan ik het orgineel nooit heb gezien, en nooit zal zien.
Ik vind het wel best zo.
Daarna tramden we naar het Centraal Station en daarna wandelend naar de Rollende Keukens.
Daar was het druk, warm, gezellig, druk.
Uitstekende muziek, een prima ontspannen sfeer, maar man man wat druk.
Beetje te druk.
Heel veel eten, heel veel soorten, maar nergens plek en overal wachten.
En wat is dat, en warm en druk en mensen.
Dus we besloten om het centrum maar weer in te gaan en dan ergens waar wel plek is een hapje te gaan eten.
Wat mij opviel is dat er steeds meer zaken komen waar men KAAS verkoopt.
Soms kaas en brood, en soms alleen kaas, maar best meer voorkomend dan voorgaande jaren.
En het was lekker weer en savonds nog gezellig op de camping.
Afgelopen donderdag vertrok ik naar camping Zeeburg in Amsterdam.
Het was ontzettend druk op de weg, hoe dichter we bij Amsterdam kwamen hoe drukker het werd, en warmer ook.
Op de camping ook.
De receptioniste drukte op de toeter toen ze hoorde dat we daar reeds voor de veertiende keer waren, en we kregen gratis twee douchemuntjes!
Niet dat we dat per se wilden vertellen, ze vroeg immers of we daar al vaker geweest waren.
Mijn ouders bleven op de camping en ik tramde nog even naar Leidscheplein.
Om aldaar met Micheal een gezellige avondwandeling te maken, en wat te eten en te kletsen en wat u verder allemaal niks aan gaat.
En zowel op de camping als tijdens de tramrit merk ik alweer een hele hoop veranderingen op ten opzichte van vorig jaar.
De brug over het kanaal stond vorig jaar in de steigers, en nu zijn de fiets en voetgangerstrappen nieuw en buitenom.
De oude trappen, die binnenom gingen, zijn verwijderd.
Ik vind het niet echt een verbetering, alhoewel het wel minder steil is allemaal.
heeft.
Ik was er even niet.
Dat wil zeggen, ik was er wel, maar ik was in Amsterdam.
Even een weekendje slapen op camping Zeeburg en dan genieten van Amsterdam.
Wat en hoe, daar maak ik nu allemaal fijn logjes van, om de komende week mee te vullen.
En voor nu is dit dan deze mededeling.
Hier kan ik dus uren naar kijken he, al duurt het maar vier minuten.
Dit is het uitzicht vanaf de Winschoter Toren, waarbij ik dus goed kon kijken naar mijn eigen balkon.
En het schitterende uitzicht over dit stadje waar ik alle gebouwen en plekken zo goed ken.
Ik vraag me af, hoe komt dit over op de voorbijkomende Renesmurfsurfer?
Niet dat ik me er iets van aan ga trekken overigens, het is pure interesse.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3457-3464 van 8725 |
Volgende Pagina »
