En dit is dan een hoogspanningsmast midden in de stad.
Dat kan allemaal in Warschau, de hoofdstad van Polen.
Ik vind het toch altijd ware kunstwerkjes.
Het avondeten van deze dag.
Leuke architectuur, ik hou erg van kleine verschillen, en ook wel van grote.
En dat is een spandoek, die zou ik nergens kunnen bergen.
Er is ook een hoop lelijkheid, en dit is daar een voorbeeld van, mijns inziens dan.
Loerende reclamezuilen met een fijn Pools achtergrond, met verschillende kleurtjes.
En mijn onderkomen deze weken.
Wat mij opviel heb ik medegedeeld, hoewel er soms nog wel meer opviel, maar er moet voor u natuurlijk ook nog iets te kijken zijn!
Het was vandaag een mooie dag om een nader kennis te maken met Warschau.
Vooraleerst echter vroeg ik aan iemand van de receptie alwaar we kaartjes voor het openbaar vervoer konden bemachtigen.
En na even zoeken vonden we een kiosk waar een uiterst vriendelijke maar alleen Pools sprekende dame ons wat kaartjes verkocht.
Oke, welke kant we op moesten en welke bus we moesten nemen, geen idee.
Eerst maar even aan de wandel, en we kwamen zomaar opeens bij een supergrote overdekt winkelcentrum.
En we moesten toch nog koffiefilterzakjes en twee blikopeners hebben.
Eentje voor in de caravan en ik moet er zelf ook nog eentje hebben voor thuis.
Daar staat nog een blik soep zonder openingslipje te wachten in mijn koelkast.
We kochten ook nog een gezellige kaars en twee onderzetters voor de pannen, de pollepel kregen we niet mee omdat het prijskaartje daar aan ontbrak.
Alles ging mee in een plastic zakje dat later die dag nog zou knappen op een zebrapad.
Evengoed, na de boodschappen spongen we zomaar een bus in en we zouden dan wel zien waar we uit zouden stappen.
Dat werd het eindstation, en ook hier leek nog niks op het centrum.
Er hing wel een stadsplattegrond, en de metro was slechts 3 kilometer van hier.
Met behulp van mijn navigatieding wandelden we er naar toe.
En onder de grond kon ik ook nergens wijs uit worden.
Er was totaal geen sprake van logica of duidelijkheid, en we gokten maar en we belanden ergens waar de metro niet verder ging wegens werkzaamheden.
Maar waar we boven de grond kwamen was het wel centrum!
Whoehoe, gevonden!
We namen ergens een kop koffie.
Eerst naar binnen, bestellen en betalen, dan brengen ze het even later.
Warschau is best lelijk, wat een hoge gebouwen zeg, en ze zetten er almaar meer bij.
En het is druk, er rijden trams en heel veel auto`s en reclamezuilen zijn ze ook niet vies van.
Hoe de stad in elkaar zit is me nog altijd niet duidelijk, wegbewijzering is zeer slecht, en de woorden lijken allemaal op elkaar.
En na heerlijk gegeten te hebben maar weer op zoek naar de camping, met gebruik van mijn navigatieding, ook nog ergens even op een bus gestapt, dat scheelde weer wat wandelen.
En toen weer lekker in de voortent genieten van wat koffie.
Dat was dan weer een vakantiedag in Polen, foto`s volgen, en daarna vast ook wel weer wat nieuwe geleuter.
En voor men in Polen is moet men er eerst naar toe.
tenminste, zo gaat dat bij mij.
Kijk, en ontdek een Duitse eekhoorn.
Wegens omstandigheden zijn de foto`s even per ongeluk in omgekeerde volgorde, maar och, ik zeg het er wel bij dat het dus allemaal Duits is, om misverstanden te voorkomen.
Duitsland, het land van de regeltjes, gelijk Nederland.
En wie goed kijkt kan mijn auto op zijn plekje zien staan.
Met zonder voortent, vanwege dat het maar één overnachting betrof.
En even pauze langs de snelweg, soms op de gekste plekken.
En dit is dan de laatste foto van vandaag, wat eigenlijk dus mijn eerste vakantiefoto van 2013 betreft.
Als alles mee zit spoedig weer wat praatjes en plaatjes, en als het tegen zit niet.
Moi, ik groet u vanaf een zonovergoten camping in de Poolse hoofdstad Warschau!
Gisteren bevond ik me op een Oost Duitse internetloze camping.
Na Berlijn vonden we het welletjes, zochten we het adres van een camping en mijn navigatieding wees de weg.
Niet helemaal, maar waar de navigatie ophield stond welgeteld één bordje dat de richting uitwees.
Bij de ingang van de camping was in geen velden of wegen een receptie te bekennen.
Een toevallige aanwezige vakantieganger vertelde dat we maar door moesten lopen, het pad volgen.
En inderdaad, daar doemde een receptie op, met niemand aanwezig.
Een aldaar toevallige aanwege vakantieganger vertelde desgevraagd dat de receptionist zich bevond in het even verderop gelegen biergardengebouwtje.
Hehe, gevonden.
We kregen een sleutel voor het sanitaire gebouw, in ruil voor tien euro borg.
Elke camping is weer anders, dat maakt het leuk.
Veel muggen aldaar, dus veel antimuggenspul opgesmeert, en na een hapje eten een beetje afwassen, een warme douche op tijd gaan slapen.
De volgende dag, maandag dus, verder.
Meteen over de Poolse grens wordt het een stuk rustiger op de weg.
Allemaal spiksplinternieuwe nette snelwegen, zo nieuw dat mijn onlangs geupdate navigatieding soms kilomters lang de weg kwijt was.
Maar tegen Warschau pikte die alles weer op en we belanden midden in de drukke avondspits.
En toen we uiteindelijk bij de camping waren bleek deze nokvol.
Gelukkig had ik thuis al meerdere campings ingeprogrameerd en we gingen naar keus twee.
Daar was nog wel plek.
Een camping van niks, maar ach, we redden ons er mee, en het heeft ook wel zijn charme, en dat het netjes en schoon is vind ik nog het meest van belang.
Voortent er voor, dus geen last van muggen, en morgen maar eens zien waar het centrum van de stad is.
En dan ben ik nu toegekomen aan het allerlaatste Nacht van Winschoten filmpje van de afgelopen Nacht van Winschoten.
Er was meer dan alleen de muziek, ik ging echter voor de muziek.
Volgend jaar: komt allen!
In het kader van dat ik werkelijk de hele dag op mijn balkonnetje heb gezeten, en lekker bandjes afluister en van het uitzicht geniet, dwalen mijn gedachten soms af naar die ene nacht waarbij het een groot feest werd.
Niet zo lang geleden, en al helemaal niet ver van hier.
We gaan een zwoele zomernacht in, op weg naar nog meer zomersheid.
En dan nu De Kraaien, rond de klok van vieren op de zeer vroege zaterdagochtend van het nu inmiddels vorige weekeinde.
In het kader van een daverend succes, en geen genoeg van krijgen.
En hoewel het is middels alweer een week geleden is, de dertigste nacht van Winschoten bevond zich onder mijn neus.
Ja, nee, ik kan het wel uitsmeren over heel het jaar natuurlijk.
Maar ik heb en ben al zoveel gestart om daarmee het hele jaar te vullen, en soms komt het er dan niet van, maar uiteindelijk dan wel.
En bovendien gebeurde er eindelijk eens wat, dus waarvan acte.
En dat Mooi Wark dit nummer zou spelen, en volgend jaar weer, en vast en zeker over tien jaar nog steeds, heeft ook wel weer iets.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3825-3832 van 8723 |
Volgende Pagina »
