Naar Polen

Even twee minuten gefilmd vanuit de tram.

Mijn dinsdag 30 juli 2013

Ik begin even met wat Winschoter frisheid om daarna de grootste overgang te maken die maar denkbaar is.

Namelijk de sanitaire voorzieningen op een camping in Polen.



U ziet, zo ongeveer wel een halve eeuw oud, toch best wel schoon en fris.



En dit soort bordjes he, intrigrerend.



Het sanitairevoorzieningengebouwtje op de camping, waarvan de washokken gesloten waren.



De achterkant, als men aanneemt de men de andere kant, waar de toegang van de camping is, de voorkant noemt.
En als dat andersom is dan is dat andersom.



Dit zijn dus even wat details in zomaar een Pools stadje.



En zie deze teksten als begeleiding, het gaat om de foto`s.



Architectuur mensen, is meer dan een moeilijk woord.



En wat zag ik daar verscholen vanachter een bosje?



Inderdaad, een smerfy!



En op de dinsdag de 30ste juli 2013 logte ik vrij lastig, weet ik nog, maar het lukte!
Er stond tenminste iets.:  http://renesmurf.nl/archive/2013/07/30/h-3

LammeRen en schapen

Soms lees ik nieuwsberichtjes als een gedicht, en dit is daar een voorbeeld van.
Een heel mooi gedicht:

 De schaapskudde die al één jaar het openbaar groen in Winschoten kort houdt, krijgt versterking.

De kudde bestaat uit 250 dieren en zij moeten drie keer per jaar een ronde door de stad maken.

"Maar daar slagen ze niet in, ze hebben te veel tijd nodig om alle plekken te begrazen", zegt wethouder Ricky van den Aker van de gemeente Oldambt.

Het bedrijf dat de schapen in eigendom heeft, heeft daarom nog eens twee kuddes gekocht, bestaande uit 280 schapen.

Die lopen nu ook door Winschoten.

Kijkje oveR de gRens

De verkeersdrukte aldaar, door mezelf gesmurft.

Joe ziet maaR

Vandaag neem ik u mee in een reis door de tijd waarbij we beginnen in  de afgelopen winter in Winschoten Zuid.

Om u vervolgens mee te nemen naar een blik op wat eens het schoolplein was van mijn lagere school.



En de voorzijgevel van mijn lagere school, met nieuwe dakgoten, de rest is onveranderd.



Een raam, waar ik vast aan de andere kant wel eens mijmerend voor heb gestaan.
Het ultieme maandagochtendgevoel.



Mijn vrijwel dagelijkse kookkunsten, en vooralsnog volstaat dat prima.



Ik ben nu wel even klaar met de calorakaas en nam de volgende op de lijst:

30 + jong belegen, het smaakt heerlijk en voortreffelijk, kan niet anders dan een tien.



En zo belanden we bij vandaag, en hoe ik langs de bouwput van De Klinker fietste.



En men werkt gestaag voort.



Zoals wij allen doen.



Waarna het tijd is voor vermaak, en dat is waar dit om te doen is.



Ik lees mijn weblog altijd even hardop voor, alvorens ik tot publiceren overga.

InteRieuR

Mijn magnetron is minder interesant, en wellicht komt dat dan nog wel een keer,  eerst toon ik even wat er soms zoal op ligt.
Ter linkerzijde mijn broodtrommel, waar elke werkdag één banaan meegaat onder het rekkertje.

Mijn oven is minder interesant, maar wellicht ziet u dat in de toekomst nog eens, ik toon nu even mijn afwas.



Mijn werktas, heel oud, en mijn prullenbak, nog steeds best wel spiksplinternieuw.



Tot zover dan een kleine blik in mijn keuken.

Hoop doet leven

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.

We pakken het dit jaar nou eens anders aan.
Om tenslotte weer te zeggen had ik dat maar niet gedaan.
We gooien het dit keer over een andere boeg.
Om ons twaalf maanden later af te vragen waar dat nou weer op sloeg.

We kijken vooruit, we kijken niet meer terug.
We bouwen zonder blikken over de volgende brug.
Het leven blijft toch een raadsel voor mij.
En voor dat je het weet is er weer een jaar voorbij.

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.

Ik weet nooit goed hoe ik moet beginnen.
Wie zal ik dit jaar nu weer eens beminnen?
Je kan je nou wel zorgen maken maar wat schiet je daarmee op?
Ik vind het wel gezellig, van de regen in de drop.

Geen woorden maar daden, we gaan er tegen an.
Maar ik vraag me steeds maar af of het ergens op zal slaan.
Gelukkig hoef ik niet zo lang meer mee.
Dus zingen we nog een keer, en wie zingt er met ons mee?

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.
Als dat nou eens kon.
als dat nou eens kon.

Genieten

Met een toeristische bus meegaan die door de stad langs alle bezienswaardheden rijdt vind ik altijd wel genieten.
En op drukke punten, waar het een beetje vastloopt allemaal, vind ik het wel prima dat ik niet hoef te rijden en me gewoon kan verwonderen hoe het allemaal gaat.