Vandaag een zeer opgewekt hoopvol lied. Ooit uitgezonden op een woensdagmiddag, maar nu dus gelogt op den zondag. En de reageerdoos onderaan is om u de mogelijkheid te geven uw ongezouten mening te verkondigen, met daaraan vastgekoppelt mijn aanbeveling daar van gebruik te maken.
Onze wereld staat bol van de grote problemen die niet één, twee, drie op te lossen zijn. Maar dat wil nog niet zeggen dat je alles moet nemen, begin dicht bij huis, begin in het klein. Neem ze te pakken, die kleine ongemakken, laat de moed niet zakken, maar neem het heft in handen en zing dit refrein.
O,o,o, wat een karwei, kom je te kort dan spijker je wat bij. En wordt het je teveel dan zaag je d`r wat af. Moet je kijken wat je kan, je staat gewoonweg paf. Het is weer fraai in een handomdraai, het is weer fraai in een handomdraai.
Je hoeft in het leven niet alles te nemen, zoals het zich voordoet, zoals het gaat. Doe d`r wat aan, los op die problemen, verzin eens wat leuks, stel eens een daad. Ga d`r maar in boren, blaas van de toren, schijdt het kaf van het koren en denk niet meteen dat het toch nergens op slaat.
Joe luistert naar een gezongen gratis advies van Jan Vos, elke week ben ik in het radioprogramma Ronflonflon met Jacques Plafond, met een handigheidje, een foefje of een tip, uit eigen ervaring, of van horen zeggen. Je moet het groot zien, zeggen ze wel eens, alles goed en wel, maar ga daarbij het kleine niet uit de weg. Gooi maar op de grote hoop, zeggen ze wel eens, daarom heet mijn rubriek De Grote Hoop, want hoop doet leven, waar of niet?
O, o, o, wat een karwei, kom je te kort dan spijker je wat bij. En wordt het je teveel dan zaag je d`r wat af. Moet je kijken wat je kan, je staat gewoonweg paf! Het is weer fraai in een handomdraai, het is weer fraai in een handomdraai.
Onlangs vertokken er oldtimers vanaf het Marktplein, en daar waren ook wat oude brandweerwagens te bewonderen, waarbij ik deze vastlegde toen die vertrok.
Wij organiseren een jaarlijks terugkerend toernooi op het marktplein in Winschoten. In het 3e weekend van augustus gaat er voetvolley, beachhandbal en beachvolleybal gespeeld worden. Het marktplein wordt omgetoverd tot een sportstrand met palmbomen, partytenten, spandoeken en terrassen. Kom dus gezellig kijken of meedoen met dit sportieve spektakel!
Bovenstaande las ik op de daar weer onder maar alhier weer bovenstaande zeer enthausiaste website. Ik bekeek de foto`s eens van vorig jaar, en dat ziet er wel gezellig uit.
Ik heb toen niet gekeken en dit is wat ik afgelopen avond zag. Ik hoorde wel de hele avond gezellige muziek.
Wellicht neem ik aankomende dagen even een kijkje aan de andere kant van de kerk, maar dan moet het wat aangenamer weer zijn.
DE reden dat ik nooit of te nummer lid ga worden van de VARA is omdat ze Carola Hamer ooit eens ontslagen hebben. Oke, dat moeten ze zelf weten, zoals ze haar ook eens aangenomen hebben, en ze is bovendien al vele malen langer geleden vertokken dan ze ooit binnenkwam.
Maar toch, toen al besloot ik om dat te onthouden.
Een omroep mag een dj aannemen, en ontslaan, en er moet zeker eens vernieuwing zijn en soms is er eenvoudigweg geen plaats meer.
Maar Carola was goed! Carola was een vrouw die de popmuziek begreep. Carola was iemand die, op de radio, helemaal leefde voor de muziek, met een zeer eigenwijze smaak en met beide benen op de grond. En bovenal iemand die de muziek voor liet gaan en zichzelf wat meer op de tweede plaats zette.
Carola zat al op de VARA radio toen de verrukkelijke dinsdag nog bestond, en ze ontwaakte Nederland altijd tussen zeven en negen. Toen radio 3 in 1992 horizontaal geprogrameerd werd kreeg ze elke werkdag het uur van twee tot drie.
En ineens moest ze weg. Van de VARA zelf. De VARA had iemand anders gevonden voor dat uurtje, en dat was een meneer en diens programma kwam maar nooit echt van de grond.
Een achteruitgang dus. Een minder sprankelende dj en lopende band meneer die we heden ten dage al helemaal vergeten zijn.
En dat de VARA liever met BNN samengaat dan met de VPRO is ook een misstap. Maar welke stap ze ooit ook nog zouden gaan zetten, ik wordt nooit lid van die club door die ene fout die in mijn geheugen zit gesmurfd.
En dan rommel ik nu even wat rubriekjes door elkaar in het kader van wat er door jassen omdat het anders niet opschiet. En tempo maken en diepgang.
Anders blijven sommige foto`s die zo lang blijven liggen zo liggen bovenop foto`s die al heel erg lang liggen. Nou ja, behalve onderstaande dan, die is meer omdat ik wil dat dat moet!
Dit is de VOOR foto, de NA foto is nog altijd niet gemaakt:
Ik vermoed dat ik deze foto gemaakt heb toen de beste man 50 werd.
Dit spreekt wel voor zich:
Een blik in de vijver van mijn vader:
En inzoomeren natuurlijk!
Oja, de KAASRUBRIEK!
Onderaan getagged als kaas en aldaar ook voorgaande afleveringen te lezen. Komende afleveringen volgen nog, nu eerst dus deze:
Op het papier, dat ik kreeg omdat ik er om vroeg, van het kaaspakhuis beneden, met de lijst van meer dan 40 soorten kaas die ik allemaal wil proeven, stonden onder het kopje bijzonderheden het woordje CALORA, diverse soorten kaas, die ze niet allemaal hadden, maar wel de NAGELversie, bestelde ik deze.
Het is dus calora nagelkaas, en nagels zijn vies, de kaas er om heen prima te doen. En calora schijnt te staan voor zeer vetarm. 6.
Dat was hierboven dus, hieronder in rap tempo door met de rubriek in het kader van de wekelijkse dinsdagse foto van de bouw van het nieuwe cultuurhuis De Klinker te Winschoten.
Men ziet gewoon aan alles dat het hartje zomer augustus is! Tenminste, ik wel.
En de twee naastgebouwde supermarkten zijjn bijna gereed.
