Ik had een beetje een vervelende dag vandaag want vergadering.
En ik reed terug naar huis, luisterend naar het 3FM geneuzel, toen ik op de Zwembadlaan in Winschoten schrok!
Ik keek recht in een loop!
In een flits dacht ik, dat was het dan.
De trekker wordt overgehaald en ik ga de knal geeneens horen, voor die tijd spatten mijn hersens al in het rond, zich vermengend met de puinzooi die ik niet meer mee zal maken.
Maar na die gedachtenflits zag ik dat het een agent was met lasergun.
Snel keek ik op mijn kilometerteller en zag dat ik me keurig aan de snelheid hield.
En ik zag dat een andere agent al met een aan de kant gezette automobilist bezig was.
Als alle mensen zich nou zouden houden aan de maximumme snelheden was controle daarop niet zo noodzakelijk en hoefde ik niet zo te schrikken.
De wieken van molen Edens in Winschoten hebben bijna 25 uur non-stop gedraaid.
Molenaars uit de hele provincie kwamen helpen om voor elk decennium dat de Edens bestaat een uur te laten draaien.
Dit jaar bestaat de molen tweehonderdvijftig jaar.
Zaterdagmiddag tegen half vier leek het nog te lukken, maar toen viel er een windbord van de wiek af.
Niemand raakte gewond, maar de molenaar zette de molen stil, om ongelukken te voorkomen.
Tijdens de duurpoging werden er ook oude ambachten gepresenteerd en er waren Groningse streekproducten te koop.
Er kwamen honderden mensen op af.
Ik ben niet wezen kijken, ik kon het vanaf mijn balkon wel zien, en ik heb die molen al eens vaker beklommen.
Prachtig ding, net als de twee andere molens overigens.
Het was donker.
Beetje donker uitgevallen filmpje, gelijk als de vorige.
Maar ik log het toch maar, al weet ik ook niet precies waarom.
Toen het daadwerkelijke waterbei (straattheaterfestival) voor de vrijdag was afgelopen speelde er nog een band op het Marktplein.
De overgrote meerderheid der bevolking keerde huiswaards, en ik besloot mijn balkon te vertalen voor een fijne nachtwandelingetje.
Ik ging mijn appartement uit en daalde af naar de begane grond, om aldaar naar buiten te gaan.
Vlak voor ik die deur opende begon ik met filmen, en dat deed ik een aantal minuten.
En dit noemt men dan een placemat, geen idee wat ze daarmee bedoelen, ik hang het dus maar aan de muur.
Toen ik hier kwam wonen kreeg ik onder andere deze kunstwerken van mijn nichtjes:
Ze hangen er nog steeds, zij het op een ietwat andere plek, vanwege dat ik er een leuk wandmeubel heb hangen nu, waar nog geen foto van gemaakt is.
En die metworst hing er toen alleen even voor de foto, en omdat ik die net gekocht had voor een goed doel.
Een aai over mijn bol, een liefdevolle blik, een hartelijke knik in mijn richting, that is all.
Een teder gebaar, een kusje in de lucht, maar wat ik ook verzucht, het blijft wishful thinking.
Illusoir.
Loop met mijn kop tegen de muur, en mijn slof in het vuur, met elke gooi naar het geluk gaan er meer eigen glazen stuk.
Kan wel huilen tussen het puin en de scherven, hoeveel builen moet ik me nog vallen alvorens te sterven.
Een knal voor je kop, een schop voor je hol, een falikante koprol naar de afgrond is de tol, die jij nu betaalt voor wat je mij hebt aangedaan.
Ik liet je maar begaan, tot het voor mij vaststond, dat ik had gedwaald.
Al zet je weer je lieve gezicht waarvoor ik destijds ben gezwicht.
Al zeg je huilend dat het je spijt, je verloor je strijd je bent me kwijt.
Ik laat me niet meer door jou verleiden, zoek je heil maar bij al die andere meiden.
Een aai over mijn bol, een liefdevolle blik, een hartelijke knik in mijn richting, that is all.
Een teder gebaar, een kusje in de lucht, maar wat ik ook verzucht, het blijft wishful thinking.
Illusoir.
Als er geen mens is die mij hoort is er geen man overboort.
Als ik verzuip in mijn verdriet, misschien besta ik wel helemaal niet, ben ik doodgewoon nooit geboren, en gaat er met mij ook niks verloren.
Hou nou maar op met je gekwijl, je bent alleen maar geil.
Donder toch op, ik vind je vies, je kan gewoon niet tegen je verlies.
Je blijkt niet die schat waarvoor ik je hield, al het mooie tussen ons heb jij vernield.
Hoe kon ik zo gek van je zijn,
Wat heeft me toch bezielt?
Een knal voor je kop kan je krijgen, een schop voor je hol.
Ik wou graag een aai over mijn bol.
ja, kom maar op, knal voor je kop.
Dan neem ik u nu even mee naar wat sfeerbeelden van hoe zo`n beetje dit jaar begon.
Te Winschoten Plan Zuid overigens.
En dit is Amsterdam.
Daar was ik namelijk, gedurende het hemelvaartweekeinde.
Klikkerdeklik, een klikje hier, een klikje daar en klikken maar.
Of knippen, zo u wilt.
Op sommige momenten, precies het juiste tegenlicht van de ondergaande zon zo achter een zeer fraai uitbouwtje.
Ik vind dat tegen het witte aan kleurdende flatgebouw niet echt dat ik zeg van goh wat mooi.
En dat zeg ik wel van deze schaduw, waar die door gevormd wordt en de statige overkantpanden.
Wat kleurt de wereld toch fijn als de zon schijnt!
De titel van de volgende foto is: omhoog.
En hier vroeg ik me af of het nou leuker was met paddestoel of dat dat te aandachttrekkerig zou zijn.
En bij het ter perse gaan van dit online publiceren was ik daar nog niet helemaal uit.
Goh, nu is het precies een week geleden dat ik vanaf mijn balkon het eerste optreden zag.
Een prachtmoment, en precies een week later ga ik een filmpje loggen die ik goedgekeurd heb om te loggen.
Van een heel ander optreden overigens.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3873-3880 van 8833 |
Volgende Pagina »
