Ocean of Darkness, ook wel bekend als de Onderwaterwereld, was een darkride in Attractiepark Slagharen.
Over de attractie
De attractie bevondt zich in het begin van het park, naast de ingang. In het jaar 1968 is deze darkride gebouwd. Men stapt in een karretje, dat op een onderzeeboot lijkt. Dit karretje rijdt door een hal met allerlei rare vissen, dieren en koning Neptunus. De rondrit duurt tweeënhalve minuut en in het karretje is plaats voor maximaal twee personen. De lengterestrictie ligt op 130 cm.
De attractie heette vroeger 'Onderwaterland'. 2012 was het laatste jaar dat deze attractie draaide. Er werd plaats worden gemaakt voor nieuwe attracties.
Op 11 juni 2012 werd bekend via de website van attractiepark Slagharen dat Rodeo Rider, Ocean of Darkness, Dream Catcher en de Enterprise in seizoen 2012 hun laatste rondjes zullen draaien. Deze zijn inmiddels verwijderd, op de Enterprise na toen uiteindelijk werd besloten deze klassieker te laten staan. Voor deze attracties zijn de jubileumattracties Expedition Nautilus, Fogg's Trouble, Magic Bikes en Passepartout Explorer voor in de plaats gekomen
Tijdens mijn voorgaande slagharen bezoek heb ik gelukkig nog een rit mogen meemaken. Het bleek onze laatste rit te zijn.
EEN DING UIT 1968 = PURE NOSTALGIE!
En: ZOIETS SMURF JE NIET WEG!
Jammer hoor, Slagharen, heel erg jammer. Als ik het geld had had ik het wel willen kopen en naar Winschoten halen. Maar ik wist dus geeneens dat men het kwijt wilde, sterker nog, ik kan zoiets niet bevatten.
Atractiepark Slagharen is inderdaad ooit eens begonnen als Ponypark Slagharen. Te Slagharen overigens, en er rijden nog altjd paarden, zo ook deze:
Dan volgt nu mijn verslag, tot het punt van dit filmpje. Dus eigenljk had ik dan eerst mijn verslag moeten tikken en dan bij dit filmpje komen. Maar voor u gemak zette ik het filmpje bovenaan, zodat u het aan kunt klikken en ondertussen al deze onderstaande zinnen eens te lezen.
Het park zou open zijn vanaf 12 uur en om half acht zou de boel sluiten met een optocht. Dus even na twaalf uur kwamen we aan en gingen naar binnen.
Het was druk, erg druk, mij iets te druk. En ik weet dat het nog vele malen drukker dan, dus in dat opzicht valt het ook wel weer mee. Twee beuren wachten en dan de attractie in, dat is nog wel te doen.
En er zijn zo ontzettend veel atractie`s daar, het wemelt er van. En alles is daar dubbel he, men kan zappelinnend omhoog tot ongekende hoogte, maar men kan ook van diezelfde hoogte, in een andere atractie, een vrije val maken. En er zijn twee reuzenraden, een hoge en een schattige.
Toen ik de vorge keer hier was was ik met jongeren, zie hier. En nu gingen we dus meer voor de kinderen. Natuurlijk hadden ze heus mij gegund als ik wat wilds wilde en ze zouden op me wachten, maar ik besloot om heel volwassen te gaan doen en de kinderen het geheel te laten bepalen.
Tessa mag al overal in, ze heeft de juiste lengte, en bij Vivian is dat altijd even bekijken, of ze alleen mag of onder begeleiding. En we gingen hier in en hier in en hier in.
Toen er werd omgeroepen voor de Wild West show gingen we er naar toe maar het was voller dan vol en we moesten weer naar buiten. En toen we later bij het cirsus keken was daar de laatste voorstelling ook al geweest.
En toen we in de kabelbaan wilden konden we nog net mee. Oh, nu heb ik dat hobbelende paard overgeslagen.
Hmm, ik weet het niet helemaal in de juiste volgorde meer. Ik weet nog wel dat het pas toen het donker werd er een opticht was met allemaal lichtjes en er was nog wat gezang en geprojecteer en laser en regen. De motregen werd echte regen en we togen maar naar de parkeerplaats. Aldaar hoorden we nog het afsluitende vuurwerk.
En ondanks de drukte ging iedereen netjes ritsen en zo kwamen we allemaal aan de beurt. Parkeerkosten, 7 euro, ik vind dat best wel een beetje heel erg prijzig eigenlijk.
Dus nog even voor de duidelijkheid: Ik was dus met vier vrouwen op pad. Te weten: één vrouw waar ik uit voortkom, alsmede een vrouw die eveneens uit haar is voortgekomen, en twee vrouwen, die zo jong zijn dat we het meisjes noemen, komen daar weer uit voort. ( dus de twee meisjes komen voort uit een vrouw die weer komt uit een vrouw waar ik ook uit voortkom)
Natuurlijk komen er ook mannen aan te pas bij al dat voorkomen, maar die komen in dit verhaal niet voor, temeer daar die niet mee waren. Ingewikkeld soms, taal, maar wel met leuke kopjes met leuke dametjes daarin.
Er werd me gevraagd of ik zin had om mee te gaan met mijn zusje, haar dochters en onze moeder. Verslag volgt nog, eerst wat filmpjes, te beginnen met deze:
Het was een beetje heel erg druk op het shantikorenfestival in Winschoten. Dat komt omdat de vijf podiums op drukke plekken stonden.
Dat bemoeilijkte de doorgang, maar verhoogde de sfeer. Toevallig was ik net voor het stadhuis toen de Winschoter shantikoor Maritiem aan het zingen was. Ze hadden wel de eer aan en afgekondigd te worden door de stadsomroeper, hun optreden later die middag op het Israelplein heb ik niet gezien, wel nog andere koren, waaronder Duitse, bij de katolieke kerk en tegenover de toren.
De koren stonden wel allemaal in tenten, gelukkig bleef het droog.
Spijkers met Koppen, het radioprogramma dat tegenwoordig ook middels beeld te volgen is, en een blik in mijn vitrinekast.
Spijkers met Koppen bestaat 25 jaar, en dat hebben ze gevierd en nu gaan ze lekker door.
Wat is het succes van Spijkers met Koppen?
Ik zal eerst even beknopt vertellen, Spijkers met Koppen is een radioprogramma. Rechtsreeks vanuit een cafe in Utrecht, met gasten en cabaret, collumns, live muziek en seks en drugs en rock en roll.
En het succes is dat het gedoogd wordt. Mijns inziens.
Spijkers met Koppen begon 25 jaar geleden, met Jack Spijkerman, hij deed ook nog mee met de jubileumuitzending, en tegenwoordig presenteren Felix Meurders en Dolf Jansen het.
Radio 2 is tegenwoordig de commercieelste publieke zender. Ik luister alleen op zaterdag naar Radio 2. Ik begin de dag met Cappuchinno van de NCRV, gevolgd door Spijkers met Koppen en aan het eind van de middag TROS muziekcafe. Zeven uur per week dus.
Voor de rest doet Radio2 vooral aan plaatjes draaien en weers en verkeersberichten. En de radioprogramma`s die nog echt programma`s waren hebben ze gesmurfd naar Radio5Nostalgia. ( AVRO Sandwich, KRO Adres Onbekend en KRO Goudmijn)
Maar ik dwaal af, en dat geeft helemaal niks.
Toen Spijkers met Kopen 25 jaar bestond gingen ze dat vieren. Eerst door wat uitzendingen vanaf lokatie te maken ( wat ze voor de bezuinigingen elk voorjaar deden) En het feest zelf bestond uit een extra lange uitzending vanuit Utrecht, een documentaire van een uur en daarna nog twee uur vanaf lokatie in Amsterdam.
Ik was er de hele zaterdagmiddag zoet mee. Ik hou erg van radio, en Spijkers met Koppen geeft me radio. En ik ben er dus blij om dat er nog altijd geen zendercoordinatormanager is die het even om zeep help, wellicht een kwestie van tijd, maar vooralsnog nog niet.
Vandaag neem ik u even mee naar het tunneltje onder het spoor door dat het centrum van Winschoten verbindt met Zuid.
De wanden der tunnel.
En hoe het er momenteel voor staat met het in aanbouw zijnde cultuurhuis De Klinker. Dit is dus een hele actuele foto, zeg ik er ten overvloede even bij.
Afgelopen van de week wandelde ik met Quandy en ik zag een aantal paddestoelen staan.
En diezelfde middag ging die zo netjes zitten in zijn eigen woonkamer.
Waarbij ik even uitzoom en terugdenk aan de vele uren die ik daar gespendeerd heb, en nog ga spenderen.
Oke, terug in mijn eigen huis, en dan buiten beneden voor de voorgevel zag ik dit:
En ik vind het prachtig hoor, Sinterklaas kan wat mij betreft niet vroeg genoeg beginnen en liever nog gewoon altijd het hele jaar door.
En in de pas sinds zeer onlangs lege winkelruimte wordt nu al reeds druk geklust.
Waarmee we zijn aangekomen bij mijn voormalige langere school, en wel aan de buitenkant, achter die raampjes was het toiletgedeelte.
En toen ik dit als kind dagelijks zag besefte ik al dat dat heel erg normaal en tegelijkertijd ook wel erg bijzonder was.
