Ik ben in Polen, ik zeg het maar even.
Daar staat dit gebouw overigens slechts één keer.
Maar op een weblog mag de weblogger lekker doen wat ie wil, en kan.
Maar photoshop doe ik dus niet aan, ik hou alles graag puur natuur.
Een ware weblogger logt gewoon door, ook tijdens de vakantie.
En leest andere weblogs, ook tijdens de vakantie.
Maar dat doe ik dus niet, andere weblogs lezen, als ik vakantie heb hou ik het alleen bij mijn eigen log.
Vandaar ook dat er zo weinig bezoekers zijn, hoewel dat ook wel weer meevalt
Evengoed is mijn weblog nu even een dagboek, en dan vooral leuk voor mezelf.
Bij nader inzien is Warschau toch niet helemaal zo`n kutstad.
Nu ik ontzettend veel wolkenkrabbers heb gezien doordringt ook de schoonheid daarvan me.
Alleen die reclame overal kan me nog niet zo bekoren.
Het openbaar vervoer begin ik ook al onder de knie te krijgen.
Temeer daar ik ontzettend goed oplet natuurlijk.
Gisteren zag ik uit de busraam dat er tramhaltes waren, en de dichtsbijzijnde zo`n twee kilomter van de camping.
Dus vandaag de bus genomen en na twee kilometer uitgestapt en aldaar met de tram het centrum in.
Wel even de tramnummers bij de halte genoteerd voor de terugreis.
Oke, waar het verdacht veel op een centrum leek uitgestapt, en daar zag ik al het Paleis van Cultuur en Wetenschap opdoemen!
Een prachtig mooi gebouw met echte Russische uitstraling, en een hypermoderne lift.
We waren zo boven, en genoten van het werkelijk schitterende uitzicht over heel Warschau!
In de lift zat een liftbediende en dan besef ik weer wat voor leuk werk ik toch heb.
Overigens, kaartjes kopen kon alleen cash, op zich wel bijzonder in deze tijd, maar pinautomaten waren tevens aanwezig.
En we konden in dat gebouwtje ook kaartjes kopen voor een toeristische citytripbus.
De verkoopdame vertelde ons dat we konden kiezen uit rode bussen, die een ronde van één uur maakte, of de gele bus, die er twee uur over deed!
En, vermelde ze er duidelijk bij, de prijskaartjes waren gelijk!
En, om het nog duidelijker te maken, de gele bus liet door zijn langere ronde ook veel meer zien natuurlijk.
Het opstappunt legde ze ook prima uit, en hij zou daar langskomen om twee minuten voor drie.
We moesten ondergronds langs om daar te geraken, langs allemaal drukke en kleine winkeltjes, waarvan het me verwonderd dat die een bestaan hebben.
Evengoed, we gingen lekker zitten bij de rotonde waar de bus zou komen, en die kwam almaar niet.
Maar drie kwartier te laat kwam die alsnog en we gingen mee en zagen alles van Warschau waar de bus ons langsreed.
We herkende plekken waar we eerder geweest waren, en we zagen veel nieuwe plekken.
We kwamen langs allerlei monumenten en door allerlei wijken.
Daarna nog heerlijk gegeten en bij de caravan geraken verliep dit keer ook soepeltjes.
Wel vroeg donker hier.
Warschau, tijdens de tweede wereldoorlog lag alles plat, en nadien werd dit allemaal weer opgebopuwd!
En wat een subtiele verschillen, ik hou er van.
Een heerlijke Poolse lekkernij, koud en warm samen!
Hetzelfde, maar dan vanaf een iets ander standpunt.
En ook hier experimenteerde ik wat met verschillende standpunten.
Dat vind ik dan ook weer het mooie van fotografie, de wereld binnen de door de fotograaf bepaalde kaders.
Het gaat er niet om wie er in zit, maar wat er op staat, in dit geval tenminste.
Oke, wie dit mooi vindt mag het zeggen, en eens proberen uit te leggen, ik ben benieuwd.
Achterin de tram.
Ergens op een plein.
Alles genomen te Warschau, door mij, tijdens de afgelopen 30 uur!
Warschau is een kutstad, en het openbaar vervoer is klote.
Nou ja, tenzij je van veel en vooral hoge torenflats houdt, dan zal het vast aangenaam zijn.
En er zijn toch miljoenen mensen die dat zeer prettig vinden, want zoveel wonen hier.
Er zijn drie buslijnen langs de camping, waarvan er twee naar het noordwesten buigen, en eentje naar het noordoosten.
Terwijl het centrum dus pal aan de oostkant van de camping is.
Goed, de bus genomen, ergens uitgestapt en verder maar wandelen.
Tot we op een gegeven moment bij een tramhalte kwamen en de tram namen.
Opeens moesten we er uit, en we konden weer verder met een volgende, raarheid.
Oke, in the middel of nergens was in ene de metro!
Oke, die bracht ons naar het oude centrum, nou ja, bijna dan.
Maar goed, bovengronds vonden we al snel de oude stad.
De oude stad is een gedeelde van Warschau dat vrijwel totaal platgebombardeerd, gebrand en ontploft is, tijdens die zo beruchte tweede wereldoorlog.
En nadien dus vrijwel geheel in oude stijl weer herbouwd, en het staat nu zelfs op de werelderfgoedlijst!
Ja, de oude stad is erg mooi, en ook de daaraan vast geleden nieuwe stad, in diezelfde oude stijl, is prachtig.
Klein beetje motregen gehad, maar geen gebruik gemaakt van dekens die men om kan doen op een terrasje.
We namen wel een kop koffie met appelgebak, waar ze ook maar een hompje ijs bij doen.
De stad lekker doorgeslentert en gezien dat Warschau ook zijn mooie kanten heeft.
Na wat gegeten te hebben zomaar op een bus gesprongen en maar zien waar die uitkwam.
Die ging verder uit de richting dan ons lief was, dus uitgestapt maar weer, en via een andere bus maar weer een end terug.
Nee, dat met bussen is niks voor mij en zal ook nooit wat worden.
Openbaar vervoer, bah, is alleen leuk als het gaat zoals ik wil, en dat was nu dus niet echt het geval.
Lopen dan maar weer, naar de juiste bushalte waar de juiste bus ons naar de juiste camping bracht.
Al met al dus heel veel gezien, meer dan menig andere toerist, hoewel ik er van overtuigd ben dat veel meer mensen totaal in de knoop geraken met het openbaar vervoer alhier.
En dit is dan een hoogspanningsmast midden in de stad.
Dat kan allemaal in Warschau, de hoofdstad van Polen.
Ik vind het toch altijd ware kunstwerkjes.
Het avondeten van deze dag.
Leuke architectuur, ik hou erg van kleine verschillen, en ook wel van grote.
En dat is een spandoek, die zou ik nergens kunnen bergen.
Er is ook een hoop lelijkheid, en dit is daar een voorbeeld van, mijns inziens dan.
Loerende reclamezuilen met een fijn Pools achtergrond, met verschillende kleurtjes.
En mijn onderkomen deze weken.
Wat mij opviel heb ik medegedeeld, hoewel er soms nog wel meer opviel, maar er moet voor u natuurlijk ook nog iets te kijken zijn!
Het was vandaag een mooie dag om een nader kennis te maken met Warschau.
Vooraleerst echter vroeg ik aan iemand van de receptie alwaar we kaartjes voor het openbaar vervoer konden bemachtigen.
En na even zoeken vonden we een kiosk waar een uiterst vriendelijke maar alleen Pools sprekende dame ons wat kaartjes verkocht.
Oke, welke kant we op moesten en welke bus we moesten nemen, geen idee.
Eerst maar even aan de wandel, en we kwamen zomaar opeens bij een supergrote overdekt winkelcentrum.
En we moesten toch nog koffiefilterzakjes en twee blikopeners hebben.
Eentje voor in de caravan en ik moet er zelf ook nog eentje hebben voor thuis.
Daar staat nog een blik soep zonder openingslipje te wachten in mijn koelkast.
We kochten ook nog een gezellige kaars en twee onderzetters voor de pannen, de pollepel kregen we niet mee omdat het prijskaartje daar aan ontbrak.
Alles ging mee in een plastic zakje dat later die dag nog zou knappen op een zebrapad.
Evengoed, na de boodschappen spongen we zomaar een bus in en we zouden dan wel zien waar we uit zouden stappen.
Dat werd het eindstation, en ook hier leek nog niks op het centrum.
Er hing wel een stadsplattegrond, en de metro was slechts 3 kilometer van hier.
Met behulp van mijn navigatieding wandelden we er naar toe.
En onder de grond kon ik ook nergens wijs uit worden.
Er was totaal geen sprake van logica of duidelijkheid, en we gokten maar en we belanden ergens waar de metro niet verder ging wegens werkzaamheden.
Maar waar we boven de grond kwamen was het wel centrum!
Whoehoe, gevonden!
We namen ergens een kop koffie.
Eerst naar binnen, bestellen en betalen, dan brengen ze het even later.
Warschau is best lelijk, wat een hoge gebouwen zeg, en ze zetten er almaar meer bij.
En het is druk, er rijden trams en heel veel auto`s en reclamezuilen zijn ze ook niet vies van.
Hoe de stad in elkaar zit is me nog altijd niet duidelijk, wegbewijzering is zeer slecht, en de woorden lijken allemaal op elkaar.
En na heerlijk gegeten te hebben maar weer op zoek naar de camping, met gebruik van mijn navigatieding, ook nog ergens even op een bus gestapt, dat scheelde weer wat wandelen.
En toen weer lekker in de voortent genieten van wat koffie.
Dat was dan weer een vakantiedag in Polen, foto`s volgen, en daarna vast ook wel weer wat nieuwe geleuter.
En voor men in Polen is moet men er eerst naar toe.
tenminste, zo gaat dat bij mij.
Kijk, en ontdek een Duitse eekhoorn.
Wegens omstandigheden zijn de foto`s even per ongeluk in omgekeerde volgorde, maar och, ik zeg het er wel bij dat het dus allemaal Duits is, om misverstanden te voorkomen.
Duitsland, het land van de regeltjes, gelijk Nederland.
En wie goed kijkt kan mijn auto op zijn plekje zien staan.
Met zonder voortent, vanwege dat het maar één overnachting betrof.
En even pauze langs de snelweg, soms op de gekste plekken.
En dit is dan de laatste foto van vandaag, wat eigenlijk dus mijn eerste vakantiefoto van 2013 betreft.
Als alles mee zit spoedig weer wat praatjes en plaatjes, en als het tegen zit niet.
Moi, ik groet u vanaf een zonovergoten camping in de Poolse hoofdstad Warschau!
Gisteren bevond ik me op een Oost Duitse internetloze camping.
Na Berlijn vonden we het welletjes, zochten we het adres van een camping en mijn navigatieding wees de weg.
Niet helemaal, maar waar de navigatie ophield stond welgeteld één bordje dat de richting uitwees.
Bij de ingang van de camping was in geen velden of wegen een receptie te bekennen.
Een toevallige aanwezige vakantieganger vertelde dat we maar door moesten lopen, het pad volgen.
En inderdaad, daar doemde een receptie op, met niemand aanwezig.
Een aldaar toevallige aanwege vakantieganger vertelde desgevraagd dat de receptionist zich bevond in het even verderop gelegen biergardengebouwtje.
Hehe, gevonden.
We kregen een sleutel voor het sanitaire gebouw, in ruil voor tien euro borg.
Elke camping is weer anders, dat maakt het leuk.
Veel muggen aldaar, dus veel antimuggenspul opgesmeert, en na een hapje eten een beetje afwassen, een warme douche op tijd gaan slapen.
De volgende dag, maandag dus, verder.
Meteen over de Poolse grens wordt het een stuk rustiger op de weg.
Allemaal spiksplinternieuwe nette snelwegen, zo nieuw dat mijn onlangs geupdate navigatieding soms kilomters lang de weg kwijt was.
Maar tegen Warschau pikte die alles weer op en we belanden midden in de drukke avondspits.
En toen we uiteindelijk bij de camping waren bleek deze nokvol.
Gelukkig had ik thuis al meerdere campings ingeprogrameerd en we gingen naar keus twee.
Daar was nog wel plek.
Een camping van niks, maar ach, we redden ons er mee, en het heeft ook wel zijn charme, en dat het netjes en schoon is vind ik nog het meest van belang.
Voortent er voor, dus geen last van muggen, en morgen maar eens zien waar het centrum van de stad is.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3929-3936 van 8831 |
Volgende Pagina »
