Ik hoop eigenlijk dat ik de enige persoon op aarde ben met smurfenknikkers aan de muur. En als dat niet zo is dan weet ik het graag, toch trek ik mij er geen smurf van aan.
Nimmer uitgepakte en gebruikte smurfenknikkers. Dit is niet waarvoor ze gemaakt en bedoeld zijn. En gelukkig maar, nu zijn ze lekker samen en onbeschadigd en warm, terwijl soortgenoten kinderen deden juichen en janken en tegen anderen aanknallen en in putten en poep en tussen gebladerte te geraken. Of simpelweg kwijtgeraakt.
Nee, deze hangen daar waar ze hangen, te hangen. Of ik nou op de noorpool of de evenaar ben, deze knikkers hangen! Niet alleen, maar de rest had u al reeds kunnen zien.
Een heel merkwaardig figuur binnen Ronflonfon was de ober Teun Balk.| Telkens als men het had over dat Wilhelmina Kuttje was met twee t, kwam de ober binnen met twee kopjes thee. Steevast deelde ze dan mee dat ze liever cherry had en Jacques bestelde whiskey. Jan Vos hield het altijd bij een warme chocolademelk, en een enkele keer zong Teun een echte Amsterdamse oberlied, waarmee hij dan door het land toerde.
Een enkele keer kwam hij nog wel weer eens optreden, omdat hij dat aan een meiske beloofd had, en dat klonk dan ongeveer zo:
Maar eerst toon ik even dit nieuwbouwwijkje in Winschoten op de plek waar eens een melkfabriek gestaan heeft. De honderdjarige schoorteen blijft staan, als blijvend monument.
Dan neem ik u nu wederom mee naar het Rijksmuseum.| Zo vaak kom ik daar nou ook weer niet, dus als ik ergens ben dan neem ik het er ook van.
Dit is dan de gleuf waar de Nachtwacht door gegleufd is, en hij hangt daar dus ook precies boven. Jammer dat dit niet doorkijkbaar is. En raar dat ze hem niet even opgerold hebben, had wat centjes gescheeld.
Na vijf kwartier wachten tot ik in den draaideur ben dan ook even de letters vastleggen. De documentaire die ik gezien heb toonde de hoogtekeuze en opplakken van deze letters.
Vol verbazing vraag ik me af wie dit nou echt mooi kan vinden? En hoe het dan gelukt is om dit voor elkaar te krijgen? Mensen zijn overtuigd en zo, of murw geluld.
Een vliegtuig die nooit meer zal vliegen, maar het eens vast gedaan heeft.
Zo bijzonder dat ik er zelfs twee foto`s van gemaakt heb.
Ja, ze willen in het Rijksmuseum kunst van stokoud tot nu hebben. En dit is nu, maar eens zal daar om gelachen worden.
Wel aardig, fraai is anders, maar spuuglelijk kan ik het ook niet vinden.
Dit spul dat daar zo hangt in de leegte boven de menigte, ik snap het niet, ik begrijp het niet, en ik wil het niet.
Er is zowaar eens een 17e eeuwse grachtenpand gesloopt, en de kamers zijn verhuisd naar het Rijksmuseum. Of was het nou een 18e eeuwse pand en wat doet het er toe?
Nu gaarne de bijzonderste benoemen en verklaren als dat lukt.
Elke vrijdagavond contoleer ik even of RTVNoord nog een filmpje online heeft gezet omtrent Winschoten. Als dat zo is plaats ik het hier, voorzien van het bericht, het filmpje en mijn visie op het geheel.
De winkelgebieden in de centra van Delfzijl en Winschoten worden de komende twee jaar stevig aangepakt dankzij een miljoeneninvestering van de provincie.
Zowel de gemeente Oldambt als de gemeente Delfzijl krijgt 12,5 miljoen euro van Gedeputeerde Staten. In Winschoten zal het geld met name gebruikt worden voor het compacter maken van het winkelgebied en de aanpak van de leegstand. Zo zal de Torenstraat in de toekomst geen winkelgebied meer zijn.
Ook Delfzijl wil het winkelgebied compacter maken. Daarnaast kan de langgekoesterde wens van de inwoners - het vergroten van het strand - in vervulling gaan.
De gemeente De Marne krijgt vijf miljoen euro van de provincie. Dat geld wordt gebruikt voor met name de aanpak van het dorp Ulrum en de kadeverlenging in de haven van Lauwersoog.
Winschoten buist echt van de plannen. De sfeer is optimistisch en positief.
We beseffen dat we in een krimpgebied wonen. Dus Winschoten zal niet groeien, Winschoten zal krimpen.
Al sinds de jaren 80 is dat ingezet, de stad Winschoten telde toen ruim 21.000 inwoners, en inmiddels ruim 18.000.
Dus zijn de wijken ruimer opgezet. Waar rijtjeshuizen staan zijn her en der al tussenwoningen gesloopt om de overige huizen wat meer ruimte te geven. En zo.
En de crisis slaat harder toe dan elders, hier zijn we juist erg blij met een Blokker en een Hema en zo, dat geeft status. Nou ja, aan de andere kant vinden we dat ook niet meer dan logisch en normaal, en zijn we ook erg blij met de echt lokale winkeltjes. En dat hier nog ijssallons zijn en kaasverkopers en alles, daar zijn we zuinig mee.
Waar wil ik nou naar toe? Dit keer geen punt, gewoon een overpeinzing. Eens zien of miljoenen ergens inpompen helpt, alhier en in andere regio`s.
Toen ik naar hier ging verhuizen moest ik, zo ongeveer, een kilometer afleggen. Thuis in het ouderlijk huis stopte ik al mijn in de loop der jaren verzamelde eigendommen in vuilniszakken. Telkens als ik naar mijn aangeschafte appartement ging vulde ik een boodschappenkar/winkelwagentje met gevulde vuilniszakken om die vervolgens in een gereed zijnde kamertje te deponeren, alwaar ze geduldig lagen te wachten tot ze weer één voor één uitgepakt werden.
Ik weet niet meer hoe vaak ik heen en weer gelopen heb. Rollen vol zakken gingen er door.
Toen ik hier uiteindelijk woonde en alle spullen hun nieuwe plek gekregen hadden had ik al die voor de verhuizing gebruikte zakken gestopt in één zak.
En die vuilniszakken ging ik hergebruiken waar ze uiteindelijk voor bedoeld zijn, als vuilniszak. Telkens als ik een nieuwe vuilniszak nodig had pakte ik eentje uit de verhuisvuilniszakkenzak, tot ze op zijn, of waren.
Hoe dan ook, mijn verhuisvuilniszakken zijn allemaal vol in de vuilcontainer beland,en ik moest nieuwe zakken kopen. Op de eerste dag dat ik hier kwam wonen wist ik het al, eens zal ik zelf zakken moeten aanschaffen, en dat moment is nu gekomen.
Overigens, het Groninger woord voor zak is : "puut" Behalve een broek of jaszak, dat noemen we dan weer een "buutse"
Het is alweer dinsdag, en ik kwam alweer langs de in aanbouw zijnde Klinker om eens te zien hoe de bouwput er uit ziet en hoe de bomen lekker groen zijn geworden.
In Augustus zijn de twee supermarkten klaar, maar het theater nog niet.
In verband daarmee wil de gemeente de supermarktparkeerplaatsen tijdelijk gratis te laten. Natuurlijk wil de rest van het centrum dat ook wel, en zo blijft men bezig he.
Ik liet vorige week een stuk van mijn woonkamermuur zien, met de belofte een aantal objecten van het totaalplaatje wat nader toe te lichten.
Ik heb geen flauw idee meer hoe ik aan dit klompje gekomen ben. Ik weet wel dat hij alleen is en dat er nooit op gelopen is. Hij bestaat slechts voor de sier, en ik heb er een smurf in gedaan wiens groene platootje waar die aan vastgesmurft zat voordat die er van losgesmurf raakte waarna het groene tot niet meer te vinden verdwenen is en deze smurf dus niet meer kan lopen, enkel hangen, mag die dat daar doen.
Het rommelige snoer, zit vast aan de onderste bodem van mijn vitrinekast, daarna een paar keer gedraaid om de klomp, om vervolgens met zijn stekker zo vlakbij het stopcontakt te hangen dat bukken niet nodig is om de pinnetjes in de daarvoor bestemde gaatjes te drukken teneinde de verlichting werkende te krijgen.
En het snoer mag niet de grond raken vanwege dat mijn robotstofzuiger dat afbeveelt in de bijgeleverde gebruiksomschrijving.
