Kijk eens wat ik zag op een andere blog pieterbie.skynetblogs.be Zou het iets voor jou verzameling zijn. ;-
Ah, wat een mooie foto, wat een mooi exemplaar! ja, leuk, en bedankt dat je me er op gewezen hebt.
Persoonlijk hou ik niet zo van offtopicgeneuzel in de reageerdoos, maar als het om smurfen gaat is alles natuurlijk geoorloofd! En ik vind het zo leuk dat ik er meteen maar een logje van maak, om zo mijn vreugde deelachtig te maken.
Afgelopen Hemelvaartsdag toog ik naar Amsterdam. En de zondag er op toog ik weer naar Winschoten. Wat ik allemaal gezien en gedaan en beleefd heb aldaar heb ik reeds vermeld middels foto`s, voor zover dat dan niet nog in de logkoker zit. Evengoed, een ritje met de tram en dan lekker naar buiten filmen heb ik ook gedaan, met dit als resultaat.
Ik wandelde met Quandy in natuurgebied Reiderwolde, en ik zag ineens een hert! Snel griste ik mijn fototoestel uit mijn jaszak, zette hem aan, zocht en vond en zette hem in de filmstand en begin in het wilde weg te filmen!
Hert zag ons, Quandy zag hert, hert maakte zich uit de voeten. Zestien seconden later was hert de bossen inn gesmurfd.
De beelden zou ik later thuis wel zien, of hij er ook op staat. Ik vind het knap als u het ziet.
Eén van de mooie dingen van mijn werk is dat ik op plekken kom waar ik anders, en velen met mij, nooit zal komen. En toen het echt winter was nam ik op een dag mijn fototoestel eens mee. Winschoten, zicht vanuit een lift.
En al dat werken levert centjes op waarmee ik bijvoorbeeld eens tijdens een weekeindje Amsterdam naar het Scheepvaartmuseum kan gaan.
En daar kan ik dus de rest van dit jaar op teren.
Het besef dat daar elke dag weer drommen mensen geweest zijn en nog gaan komen.
Mooi statig pand, waar een aantal dagen na mijn thuiskomst nog iemand is doodgeschoten.
Een momentopame.
Binnen in het gebouw nam ik deel aan een virtuele toer, waarbij filmpjes vertoond werden rondom.
Ik begaf me met een groep in een ruimte en we zagen links, rechts, voor, achter en boven zich heel wat afspelen.
Elk jaar zie ik op een bepaalde dag weer her en der vlaggen wapperen met schooltassen er aan. Hoera, in dat pand woont een geslaagde examenkanidaat.
Zo zag ik een vlag met tas aan een huis waar ooit, en erg lang, een bejaarde dame woonde. Ze stierf, pand kwam dus leeg, weer gevuld, maar geen idee hoe of wat.
Dus kennelijk toch een gezin er in met een afgesturdeerde jongere.
Ja, ik snap dat nooit. De tas aan de stok hangen omdat? Ehm.
En dadelijk weer binnenhalen om volgend schoolseizoen te hergebruiken voor de vervolgopleiding?
Het is onderdeel van de Nederlandse cultuur, en anderen doen het dus doet men maar mee. En ik heb altijd iets tegen meedoen vanwege het meedoen.
Ik ben zelf ook meerdere malen geslaagd, maar heb nimmer een vlag, laat staan met tas, uitgehangen. Ik vind die aandachttrekkerij nonsens en flauwekul en bah.
Men doet een opleiding om een diploma te halen en daarmee te gaan werken. Het is geen prestatie, het is juist het doel van de opleiding. En wie het niet haalt, tja.
Maar als je het wel haalt en jezelf dan voor de borst kloppen, of je door anderen laten feliciteren? Nee!
Inmiddels ben ik wel oud en wijs genoeg dat ik wel zo netjes ben om de geslaagden van harte te feliciteren. Maar echt van harte gaat dat nog altijd niet.
En als ik ooit 50 word, geen pop! En als ik ooit 100 word, geen burgemeester!
Een lintje hoop ik wel op, dan kan ik die lekker weigeren! Zalig paasei.