Binnen de Ronflonflon gelederen kwamen steeds meer medewerkers, en uiteindelijk gingen ze allemaal wel eens een lied zingen. Altijd orginele zelfgemaakte Nederlandse productie`s, geen covers, en altijd echte muziek met een echt ensemble.
Iedereen kan zingen, dat is een feit, maar één zangeres was dan ook een echte zangeres, ze klinkt als een klok. Ik heb de tekst er dit keer niet bij uitgetikt, daar ik geen Italiaans kan. De coupletten zijn echter wel in het Nederlands, en het lijkt mij het beste als u het geheel over u heen laat komen. Ik gun het u van harte dat u hetzelfde overkomt als mij, want ik wilde het meteen nog een keer horen.
Voordat zij als Etna Vesuvia aan het programma meewerkte, was ze als zangers van haar band Neel! te gast in het programma. Enkele weken later kwam ze terug als het typetje Etna Vesuvia.
Nadat Ronflonflon stopte, zong ze met De Izzies als Zinn Zinn et la Zizanie in het radioprogramma Koning Zzakk in Muzykland waar ze als act ondeugende liedjes zong, geheel in lijn van het programma Ronflonflon.
Mja, ik heb eigenlijk geen idee hoe zulke dingen heten. Ik noem het maar "open kasten voor aan de muur"
In mijn ouderlijk huis had ik hier al twee van, boordevol in de loop der jaren verzamelde objecten. En nu hangt het alhier in mijn huiskamer, boven mijn tv. (mocht die vallen dan valt die er altijd nog achterlangs, omdat mijn tv op een kast bevestigd is en het geheel wat van de muur af staat)
Evengoed, zoals u het nu ziet is inmiddels alweer veranderd, immers, een verzameleaar is vrijwel altijd bezig alles op de goede plek te zetten.
Nou ja, in elk geval, er hangt nog zo eentje naast, en die laat ik de volgende keer zien.
De Slag om Nederland. Het wordt gemaakt door twee heren en een dame, en ze gaan op onderzoek naar de falende overheid. Meest lokaal en regionaal, maar soms komt landelijk er ook aan te pas.
Waarom worden er megabedragen uitgeven en waarvoor en wie bepaald dat en waarom? Interesante vragen, bizarre antwoorden, grote graaiers aan het graaien en grote gedogers aan het gedogen, en dat is ook niet voor niks.
Miljoenen, miljarden... Ik, ik, ik en de rest kan stik...
Bijvoorbeeld, een woordvoerder, op de camera laten beloven voor een vervolgintervieuw, en dan laten zien dat er tig keer gebeld is en dat hij uiteindelijk aan de telefoon komt zeggen dat het afgehandeld is. Dat soort dingen.
Het leuke aan het programma is onder meer hoe het gemaakt is. En hoe lachwekkend het toch allemaal in elkaar zit. Eigenlijk diep triest en om van je gaan janken en woedend te worden, maar ach, morgen komt de zon weer op en gaan we weer aan het werk, en savonds weer vermaken.
Ik heb er een beetje schoon genoeg van, die tv programma`s loggen. Maar ja, eenmaal begonnen moet ik het afmaken ook, vind ik.
Toch, tussendoor eens wat anders moet kunnen, bovendien, dat bepaal ik zelf want ik ben hier de heer en meester en webmaster.
Dan volgt nu een verhaal.
Het verhaal begint met de melding van een vermiste man uit Winschoten. En mijn fantasie slaat op hol.
De man is woonachtig in een inrichting. Dus de man is niet helemaal goed. Is dat omdat de man last had van epyliptische aanvallen en tevens niet van de alcohol af kon blijven? Koste dit de man zijn huwelijk en ziet hij daarom zijn kinderen nooit meer? Heeft die man alleen nog een oudere broer in deze stad wonen en kijkt er verder niemand naar hem om?
Het zou allemaal zomaar kunnen. En het zou ook zomaar kunnen dat deze man al vaker weggelopen is en de weg terug niet kon vinden. Alleen deze keer was man op de fiets en duurde het nogal langer en langer.
En nu, vermist. Zonder medicijnen, hoe lang? en waarheen?
En niks, zoeken dus maar. Politie gaat zoeken, broer gaat zoeken. Overal, en nog een keer, en eens elders.
En dan, na een week of drie zoekt de politie niet meer, broer zoekt alleen nog. En broer komt op onbegaanbare plekken. En opeens, daar drijft ie.
Een bobbel, een jas, een RUG, HET IS HEM. Ehm, 112 bellen, telefoon doet het niet, GODVERDOMME. Daar, een auto, rijdt die weg!
Op naar het politie buro, hallo, ik heb mijn boertje gevonden. Agenten mee, ja, het klopt, lijk gevonden, meer politie, de brandweer. Lijkwagen, de pers.
En dan heeft die thuis ook nog het konijn laten doodbijten door de hond. Of maak ik het verhaal daarmee te lugyber, of moet ik niet zo met mijn fantasie aan de haal gaan?
Ik ben momenteel bezig om eens te vertellen welke tv programma`s ik allemaal aanschouw, en het zijn er veel meer dan ik dacht. Toch wonderlijk he, dat webloggen.
Onlangs de vierdelige documentaire gezien over de verbouwing van het Rijksmuseum. Hollandse kneuterigheid en gedoe en geldverslindend en idioterie.
En nu is er een programma met datgene waar het Rijksmuseum voor bedoeld is, de kunstwerken.
Het Rijksmuseum beschikt over miljoenen voorwerpen, te veel om in een mensenleven te bekijken, te bevatten of te bestuderen. Daarom heeft conservator Gijs van der Ham met het oog op de heropening in april een selectie gemaakt van 100 voorwerpen uit de collectie. Gezamenlijk vertellen ze het verhaal van 900 jaar Nederlandse geschiedenis. Want het nieuwe Rijksmuseum is er niet alleen voor de kunst, maar vooral ook voor de historie.
Op zich een aardig programma, helaas onthoud ik niet alles, dus mocht ik me daar eens bevinden dan weet ik het allemaal niet meer. Evengoed, waarom slechts honderd voorwerpen? Ik zou zeggen, NTR, leg alles vast, lekker doorgaan en doorgaan.
