Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.
Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.
Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.
We pakken het dit jaar nou eens anders aan.
Om tenslotte weer te zeggen had ik dat maar niet gedaan.
We gooien het dit keer over een andere boeg.
Om ons twaalf maanden later af te vragen waar dat nou weer op sloeg.
We kijken vooruit, we kijken niet meer terug.
We bouwen zonder blikken over de volgende brug.
Het leven blijft toch een raadsel voor mij.
En voor dat je het weet is er weer een jaar voorbij.
Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.
Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.
Ik weet nooit goed hoe ik moet beginnen.
Wie zal ik dit jaar nu weer eens beminnen?
Je kan je nou wel zorgen maken maar wat schiet je daarmee op?
Ik vind het wel gezellig, van de regen in de drop.
Geen woorden maar daden, we gaan er tegen an.
Maar ik vraag me steeds maar af of het ergens op zal slaan.
Gelukkig hoef ik niet zo lang meer mee.
Dus zingen we nog een keer, en wie zingt er met ons mee?
Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.
Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.
Als dat nou eens kon.
als dat nou eens kon.
Met een toeristische bus meegaan die door de stad langs alle bezienswaardheden rijdt vind ik altijd wel genieten.
En op drukke punten, waar het een beetje vastloopt allemaal, vind ik het wel prima dat ik niet hoef te rijden en me gewoon kan verwonderen hoe het allemaal gaat.
De titel klopt maar ten dele, want ik begin dichterbij huis, maar verder in het verleden.
Namelijk, vorige winter te Winschoten Zuid.
Deze afbeelding maakte ik om de busnummers even vast te leggen op mijn fototoestel, dat zou nog eens van pas kunnen komen als we terug wilden naar de camping.
En ik maakte ook nog maar even een inzoomertje, voor de duidelijjkheid.
Veel reclameuitingen, veel grijze betonnen flats, maar wel fietspaden!
Ik woon zelf drie hoog, en voor Winschoter begrippen is dat hoog in de lucht.
Wie alhier drie hoog woont woont vlak aan de grond.
Tijdens een vouwfietstochtje viel dit olijke, onsierende, culturele reclameborden wir war me op.
Of wat denkt u nou van dit? |
Zomaar ergens bij een druk kruispunt en in en uitgang naar de ondergrondse.
Waarom zetten toeristen toch altijd de kerken op de foto?
Die staan er over 1000 jaar nog steeds, juist al het gedonder eromheen is vergankelijk.
Auto, fout parkeerd, tram, regenboog, oudbouw, nieuwbouw, paaltjes met gele knobbel en nog wat palen en zo.
Het is de bedoeling dat u deze foto`s aanschouwd en dan iets over een bepaalde foto in de reageerdoos neerzet.
Ik heb overigens besloten dat ik niet meer na ga denken of iets met een d of een t eindigd, bij voorkeur maak ik daar, vanaf heden, en dat is wel eens eerder voorgekomen in het verleden, een d van.
Ik heb vroeger bij een wandelvereniging gezeten.
En wel wandelingvereniging BATO, omdat we een BATO gezin waren.
BATO is een voetbalverening, voor de arbeiders. (1883)
En WVV is er eentje voor de elite. (1896)
Ja, Winschoten kent twee voetbalclubs.
En BATO had naast het voetballen nog een afdeling gymnastiek en een afdeling wandelen.
En Winschoten kent ook twee wandelverenigingen.
Te weten, wandelvereniging BovenBuren, en wandevereniging BATO.
En dat wandelen was wel leuk, zo kwam ik nog eens ergens.
Ik hoefde me niet in te spannen en het was reuze aangenaam en gezellig!
Heel de provincie`s Groningen en Drente door, en als aandenken elke week een medaille.
Maar ja, na een jaar of wat had ik dat gewandel wel gezien.
Dat wil zeggen, in verenigingsverband.
Ik wandel nog wel steeds met de hond.
Het verkeer in de Poolse hoofdstad Warschau is een ramp.
Men kent daar geen rondwegen, dus alles moet door de stad heen.
En weer terug.
Het stinkt daar echt naar uitlaatgassen en het is erg lawaaiig.
De ochtendspits gaat langzaam over in de avondspits.
In de nacht is het er wel rustig.
Niet stil.
Ik heb maar weinig filmpjes gemaakt tijdens mijn vakantie, maar hier was ik toch wel zo van onder de indruk dat ik het wel even het proberen waard vond.
En dan nu een foto die zo ongeveer precies drie weken plus drie seconden jonger is dan die van dus drie weken plus drie seconden geleden.
En dit fotografeer ik als ik in de mist sta te wachten voor het spoor.
Geveltjes en bordjes en vlaggetjes.
Winschoten kent diverse fietsroutes, en eentje gaat over een heus voetgangersgebied, aldaar afstappen dus!
OLDAMBT
Ik nam eens een kijkje op het schoolplein van mijn lagere school.
Tegenwoordig wordt het schoolplein als bewaakt fietsenstalling gebruikt, en zijn de klaslokalen omgevormd tot kantoren.
Het was de openbare.
En hopsakee, nu neem ik u mee naar de dag van vandaag, op een andere lokatie overigens, zelfde plaats, dat wel.
Hoe het er op het ogenblik voorstaat met de nieuwbouw van cultuurhuis De Klinker.
Vandaag alles te Winschoten overigens.
De 38e RUN van Winschoten is gewonnen door de Fransman Michael Boch.
De ultraloper liep de afstand van honderd kilometer in 6 uur, 46 minuten en 25 seconden.
Boch is de eerste die de RUN wint op een nieuw parcours.
Het regende zaterdag.
Dus ik zette mijn tv op Blauwe Stad en zag het rechtsreekse verslag van de RUN.
Later die middag nam ik nog even een kijkje.
Ha, en ondertussen het volgende:
De Verenigde Communistische Partij heeft zaterdag een groot rood lint aan het gemeentehuis van Oldambt in Winschoten gehangen.
De partij wil hiermee de komende herindeling aan de kaak stellen.
De gemeenteraad van Oldambt stemde onlangs voor herindeling.
De VCP was de enige partij die dat niet zag zitten.
Prachtig stadje, dat Winschoten.
Bovenop mijn keukenkast.
En dit ook, tenminste ten tijde van het maken van deze foto, inmiddels staat het stoeltje op een andere kast en is de waxinelichtstandaard wat dunbevolkter geworden.
Het kruidenrekje links bevond zich hier waarschijnlijk al jaren, het kruidenrekje rechts heb ik zelf ooit eens op de middelbare school gemaakt.
En ik ben niet zo van de kruiden, dus vandaar.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3961-3968 van 8945 |
Volgende Pagina »
