LaRs KoehooRn

Lars Koehoorn op Borrel met de buren in het Maintebos te Winschoten op 1 oktober van het vorige jaar.

Dit is tevens de laatste keer dat u hier een nieuw filmpje met Lars ziet want meer heb ik niet gefilmd en zal ik ook niet filmen.

KeRstboomfoto

dag,

Doe mee,  mail  uw kerstboomfoto, of andere meuk, dan komt die uiteindelijk in het immer groeiende grote kerstbomenfotoverzamelbos. 

Jippie, weeR een keRstboomfoto

Hoi Rene, de kerstboom uploaden lukt niet dus dan maar zo.

Groetjes  Riet ( van Rietepietz

Ik heb het even getest en de uploader werkt niet meer dus die is bij deze afgeschaft.
We gaan over het volgende:  mail  uw kerstboomfoto, of andere meuk, dan komt die uiteindelijk in het immer groeiende grote kerstbomenfotoverzamelbos. 

In NedeRland

In Nederland wordt nooit vooruitgang geboekt.
Het is toch alweer twee jaar geleden dat er een wet kwam die er in moest voorzien dat dieren in stallen het een beetje meer een dierwaardig bestaan zouden krijgen.
Maar de minister ging het niet uitvoeren, die ging eerst twee jaar praten met de dierenbeulen.
En nu niks. 

En tot overmaat van ramp worden hertenkampen toch niet verboden, dat wordt gewoon even weer teruggedraaid.
Dierenwelzijn wordt soms even genoemd maar is nooit een geldend argument.

Het gRote keRstbomenfotobosboek

Het is weer zover, ik leg het lot van mijn weblog in uw handen, interactiever kan haast niet.
Maak een foto van uw kerstboom, of andere meuk mag ook, en stuur die naar mij dan zet ik het op mijn weblog.

Hier is de grote kerstboomfoto uploader , deponeer daar uw kerstboomfoto, per  mail mag natuurlijk ook, dan komt die uiteindelijk in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.

De eerste van dit jaar staat bij Mark:

En de volgende staat misschien wel bij u.

Gedoe

Afgelopen maandagavond, gasketel lek, bedrijf gebeld, mannetje gekomen.
Mannetje maakte foto`s, vroeg mailadres en telefoonnummer en dinsdag werd ik gebeld.
Of ik middels mail zelf ook nog even foto`s wou maken. (terwijl er maandag dus al foto`s gemaakt zijn)

Woensdag krijg ik telefoon dat er vrijdag een man komt kijken.
Tussen 08 en 12...  dat is me te ruim, maar middels mail zal me een exactere tijdstip vermeld worden, zei men.
In de mail die volgt staat zelfs tussen 08 en 13 uur.

Dus op vrijdagochtend om 8 uur zit mijn pa klaar in mijn huis, ik ben zelf elders aan het werk, en om half negen krijg ik telefoon, met de vraag wat voor woning het betrefr en welke verdieping.
Vragen die ik al twee keer eerder beantwoord heb, plus het feit dat er maandag iemand van hun bedrijf er al geweest is, en hij zegt me dat die tegen 11 uur er zal zijn.
Dus ik app mijn pa dat hij naar huis kan en of hij tegen 11 terug zou willen zijn.

Tegen de middag krijg ik telefoon, de man die had gekeken vertelde me het één en ander en zei me dat hij een offerte gemaild had.
Toen ik om 3 uur nog geen mail had gehad belde ik terug en moest wat inspreken.
Een uur later werd ik gebeld door die man en kon ik het opnieuw uitleggen.
Of ik mijn mailadres wel even wilde appen, en een uur later appte hij terug dat mijn mail verkeerd in het systheem stond. 
 Tja.

In een eerste telefoontje zeiden dat ik mogelijk volgende maandag een nieuwe ketel zou kunnen krijgen.
In een tweede telefoontje zou het 4 tot 6 weken kunnen duren.
In een derde zelfs 5 tot 8 weken, maar het zou ook zomaar morgen kunnen en ik krijg een hele fijne korting.

Mijn nekharen gaan overeind staan bij het woord korting, maar ik ben dapper en laat niks merken.
En dat ze me elke keer vragen wat voor type woning het is en welke verdieping het is is niet zo erg, daar weet ik uit mijn hoofd het antwoord op.
Ik laat alles gewoon op zijn beloop en doe wat me gevraagd wordt des te beter zit ik er weer warmpjes bij.

Ik hoef niet snel, ik hoef niet goedkoop, ik wil gewoon goed.
Ik hou u op de hoogte.

Fijn

Onlangs was ik even in de Marktpleinkerk om te kijken wat de gemeente me allemaal wilde laten zien.

Er was een filmpje over het nieuwe gemeentehuis en op een plattegrond was te zien waar allemaal plannen voor zijn.



Of waar nog plannen voor gemaakt moeten worden.



Ze doen toch wat ze willen maar een kijkje nemen in het gebouw waar ik dagelijks op uitkijk vind ik wel eens leuk.

Een kado

Als we gaan lootje trekken schrijven we allemaal onze eigen naam op het briefje en daarbij nog wat kadosuggesties.
Wie we trekken houden we geheim.
Ik ging met mijn lootje naar een winkel waarvan ik hoopte dat datgene wat gewenst werd zich daar bevond.
Helaas werd ik niet echt wijs uit de keuzemogelijkheden dus ik besloot verder op het briefje te kijken.
Een ander product was daar wel, maar dat kon later ook nog, ik toog eerst naar de tweede winkel.

Daar aangekomen kon ik het ook niet echt vinden dus ik sprak een medewerkster aan.
Deze ging op de computer zoeken en een andere winkel verderop in Winschoten heeft wel wat ik zoek.
Hmm.

Ik noemde nog iets anders van het verlanglijstje, en dat hadden ze wel! 
Oke, mooi zo, en als ze nou ook nog dat product hadden wat ook in de eerste winkel was hoefde ik daar niet meer naar toe, en dat hadden ze ook!

Alles werd ook nog keurig netjes voor me ingepakt, ik zat ruim boven het minimum budget en tevreden keerde ik huiswaards.
We doen niet aan surprises en ook niet aan gedichten, en in de winkel kon ik al de naam van de ontvanger noteren voor ze dat stickertje er op plakten, dus ik was erg snel klaar dit jaar.

Aan de ene kant is dat leuk, aan de andere kant heb ik er ook geen bezwaren tegen om allerlei winkels van binnen te bezoekten, als ik maar krijg wat ik hebben wil.
Maar zoektochten komen wellicht in de toekomst wel weer, een makkelijk jaartje mag ook wel eens een keer.

Nu heb ik dus zo proberen te schrijven dat niet te achterhalen is wat ik gekocht heb en wiens lootje ik had, en er toch een leesbaar verhaal van te maken.
Het zit nu allemaal in de zakken van Sinterklaas.