Inwoners van vooral rond Winschoten kijken naar Haaksbergen. Aldaar in Twente hetzelfde probleem: Er wordt zout gewonnen uit de bodem, de putten raken uitgeput en het bedrijf wil nieuwe putten slaan, met verzakking en trillingen tot gevolg. Daar wordt eerst jaren over geouwehoerd en dan een besluit genomen. En het besluit in Haaksbergen was: Het gaat door! Werkgelegenheid is belangrijker dan leefbaarheid, de bedrijvenlobby sterker dan de burger.
Hoe moet het nu ooit nog goed gaan komen met vertrouwen in de politiek? Of Winschoten hier nu blij mee moet zijn weet ik niet, nu daar meer zout zal worden gewonnen lijkt het me hier dan minder nodig, maar aan de andere kant, als men daar tegen alle gezonde verstand in toch doordrukt lijkt de kans dat dat hier net zo gaat groter.
Ik hou u op de hoogte en mijn hart vast.
En in Nederland en Europa gaat het ook niet zo goed:
De Christen Unie vindt het niet zo erg dat er steeds minder vogels zijn, steeds minder biodiversiteit en steeds meer parkinson, men wacht liever een nieuw onderzoek af. Mensen wel oproepen om naar de stembus te komen, ook voor Europa, want dan heeft Nederland wat te zeggen, dan moet Nederland zich niet onthouden van een stem, godverdomme.
De recente politieke geschiedenis leert echter dat er in de laatste week voor de verkiezingen vaak nog grote verschuivingen zijn.
Bovenstaande zin is de grootst mogelijke lulkoek en haalde ik van de site van de NOS.
Ze willen graag over de politiek schrijven en dan maken ze er sportverslagen van. De recente politieke geschiedenis leert helemaal niks, de geschiedenis voltrekt zich, leren is iets wat alleen mensen en dieren kunnen doen. Maar dan nog, grote verschuivingen zijn er helemaal niet, de boel is zoals het is en blijft zo tot de stemmen geteld zijn en daarna begint de nieuwe verdeling, dus hou op met dat geverschuif! Maar dat gaat dus over peilingen.
Als er iets is dat nog dommer is dan sport zijn het wel peilingen, die zeggen namelijk niks. De teller gaat op nul en dan wordt er opnieuw gestemd, zo werkt dat.
Nou ja, er zal ongetwijfeld zwendel zijn en om dat niet al te veel te laten opvallen warmen ze ons nu vast voor met peilingen en verslagen daarvan. Op deze manier wordt het wel lastig om het echte politieke nieuws te volgen, niet dat er echt iets aan te doen is, maar de mensen zo overspoelen met een overdaad aan onzin is niet goed.
Schiphol is de Nederlandse monster van Frankenstein.
Eens was Schiphol de bron van de economie. Maar toch wel slecht voor het milieu maar gelukkig wordt dat in de toekomst vast beter.
De jaren verstreken en Schiphol groeide en groeide. En de aarde werd vuiler en vuiler.
Nu is het zover dat er geen weg terug meer is, we razen in volle vaart op de afgrond af waar we vervolgens in donderen. Wat nu?
Op de oude voet verder, doen of er niks aan de hand is, of alle zeilen bijzetten en pogen nog te redden wat er te redden valt? Het wordt een compomis, zoals altijd, net doen alsof er niks aan de hand is gaat niet meer, maar er werd dan toch eindelijk een klein beetje geschippert door toch iets van krimp door te voeren. Maar nee, dat gaat de minister toch niet doen, en de schuld wordt natuurlijk iemand anders toegeschoven, dit geval een aantal buitenlanden.
Zelf geen baas meer in eigen land, tja, wie gelooft dan nou?
Vandaag drie foto`s van de kermis op het Marktplein in Winschoten en eentje met vier politieke posters.
Naast alle knuffelpiemels, of piemelknuffels, zag ik ook een smurf.
Ik win nooit iets, omdat ik nooit mee doe.
Ik ben het hier helemaal mee eens, maar besef tevens dat het allemaal hun eigen beleid is geweest. Zo kan het dus ook, allemaal dingen afbreken om tegen de verkiezingen te zeggen ze weer op te willen bouwen. Breek het dan niet eerst af!
Gisteravond was de Holocaustherdenking in Winschoten.
Meestal doen ze dat in oktober, als de kermis er nog is, en is het droog. Dit jaar was het op 8 november, is de kermis al weg en regende het.
Ik fiets over het Israelplein en zie een menigte staan bij het Joods monument. Ik stap af en ga kijken en luisteren. Dit keer staan ze allemaal onder een afdak van een winkel. Ik hoor de toespraak aan, ik weet niet of er muziek is, want als de burgemeester wordt gevraagd een krans te leggen fiets ik maar naar huis. Soms is dat om mijn fiets even op te bergen en loop ik terug voor de rest van de toespraken, kransleggingen, voorstellingen en de stille tocht naar het station en terug.
Maar mijn hoofd staat er niet naar. Het is heel erg wat al die mensen is overkomen is in de bange jaren 40, en dat moet voor altijd worden herdacht opdat wij niet vergeten. En soms woon ik het bij en soms niet, dat ligt aan het weer en aan mijn stemming. Ik ga niet tussen al die mensen onder een afdak staan.
En mijn hoofd staat er ook niet naar vanwege de steeds erger wordende toestand in de wereld. Ze maken het ons wel erg moeilijk door hoe ze nu totaal verkeerd bezig zijn.
Afgelopen maandag liep gedeeltelijk ten einde, dan wordt er iets afgebroken en afgevoerd, en andere attracties draaien nog op volle toeren en langzaam maar zeker gaat het door in de mij veel te drukke kroegen.
En de stroomvoorziening van de kermis, een luidruchtig apparaat, stond de hele nacht te loeien. Pas om half zeven op de dinsdagochtend zetten ze hem uit, en toen kon ik ook de deur uit.
