Concentratiekamp Auschwitz

Birkenau Auschwitz

Vandaag begon een beetje regenachtig, en onderweg ging het zelfs nog plenzen.
Toch had ik vol goede hoop mijn korte kleding aangedaan, en bij aankomst scheen de zon weer als nooit tevoren en was het weer perfect.

Vandaag bezocht ik Auschwitz Birkenau.

Omdat ik mezelf vooraf goed had ingelicht begon ik meteen in het grote concentractiekamp.
Barak na barak verder en verder naar achteren, en daar zag ik de restanten van de gaskamers.
Gaskamers met een crematorium, en nog verderop gaskamers zonder crematorium, aldaar werden de lijken op een vriendelijk ogend grasveldje verbrandt.

Niet voor te stellen.
En het was er ondanks de redelijkde drukte doodstil.

Overal bomen, nergens een vogel.
Op de één of andere manier willen vogels daar niet zijn.
Zeer merkwaardig.

Toen ik uren later het kamp weer uitgewandeld was waren daar de vogels.
In enorme aantallen.
Merkwaardig.

Daarna bezocht ik nog het Auschwitz museum, met wat meer gerestaureerde gebouwen.

Ik moest denken, de mensheid was zeer wreed, en is dat nog steeds.
De mensheid heeft niks geleerd van deze geschiedenis.

En ondanks dat Wilders (en Fortuin)  het niet willen gingen mijn gedachten toch naar hun kiezers toe.
Gatverdamme, wat zijn jullie toch een klootzakken.

Tijdens de terugreis naar Krakau even een wegrestaurant aangedaan om wat te eten, waar we bediend werden door een jong meisje, en voldaan weer terug naar de camping.

Aanzien Polen

Zomervacantie in Polen

Op deze zonovergoten zomerdag ging ik wederom Krakau in.
De ergste hitte was gelukkig verdreven.

Vooraleerst zwart rijden met de bus tot het centrum, en vandaar het parkje door, het historisch stadscentrum door en aan de andere kant hetzelfde parkje weer in.
Lekker in de schaduw wandelen langs wat oude resten van de stadsmuur en uitkomend bij een verdedigingswerk en de laatst overgebleven stadspoort en nog een stuk in tact zijnde muur.

Na een lekkere kop Poolse koffie, want dat kunnen ze hier wel maken, door de oude straten naar de toren die ik eergisteren al wilde beklimmen maar toen net gesloten was omdat het 17 uur was.
Nu waren we ruim op tijd en kon de klim beginnen.

Bovenin genoten van een schitterend uitzicht en de trompetter was ook aanwezig.
En zoals elk uur ging hij om 4 uur maar liefst vier keer zijn trompetgeschal laten klinken uit vier verschillende ramen.
En daarna zwaaide hij even.

Beneden had ik dat al meerdere keren gezien, nu zag ik het eens van heel dichtbij, net als vele andere toeristen.

En waar ik ook ben, overal zijn altijd Nederlanders, ook daar dus.

Na de afdaling nog wat rondgehangen op het plein en langzaam aan naar de wawel lopen.
Een berg waar de stad eens begon en waar ook ooit een draak heeft gewoond!

Voor 3 Zlotty mocht ik afdalen de drakengrot in.
Wonderschoon.

Onderweg naar de bushalte nog even een flinke brood Kebab genomen, met iets te scherpe saus en een rode peper die ik maar overgeslagen heb.

Opvallend vandaag, veel bruidsparen gezien, zelfs nog een paar toen ik nog even was vouwfietsen.

Yabbedabbedoe

Xitterend

Hedenmorgen eerst even afgekoeld in het nabijgelegen zwembad.
Het zwembad is ongeveer 50 meter vanaf mijn caravan, maar omdat ik via de uitgang eerst de camping af moet en dan via de ingang het zwembadcomplex pas inkan is het toch nog zo`n 500 meter lopen.
Niet erg vervelend, wel jammer dat er betaald moest worden, zo`n 14 Zlotty, als ik het goed onthouden heb.
Het was heerlijk fris, lekker nat, flink afkoelend.

Er waren zelfs nog Polen aan het blowen, en ze hadden ook nog kleine kinderen bij zich, die deden overigens niet mee.

Daarna met de auto naar de zoutmijn, zo`n 14 kilometer verderop.
Daar is ook een fijne website van.

http://www.kopalnia.pl/

Gelukkig maar dat er mijn navigatiesystheem bestaat, anders had ik het nooit kunnen vinden.
Aldaar aangekomen bleek dat het duizenden anderen mensen voor mij ook gelukt was.

Langs de weg stond een Pool met een vlag te zwaaien, aandacht te trekken voor de parkeerplek.
Na het opdraaien van de parkeerplaats wees iemand precies waar jimny mocht gaan staan en er werd meteen even afgerekend.

Te voet verder naar het zoutmijnmuseum.
Kaartje gekocht, aansluiten bij de rij wachtenden en met een engelstalige gids mee.

Groot nadeel van dat museum is dat ze kiezen voor Pepsie Cola, en ik vind Coca Cola lekkerder.

We daalden eerst een heleboel trappen af en kwamen op een diepte van zo`n 100 meter.
We zagen de ene schacht na het andere en de ene zaal na het andere.

Foto`s nemen was toegestaan, mits men daar apart voor ging betalen.
Natuurlijk ging ik nergens apart extra voor betalen en het is me gelukt om toch wat foto`s te maken.
(niet doorvertellen he, alles wat u hier leest houden we onder ons)

Na een urenlange rondleiding was er het eindpunt.
We gingen daar in de diepte nog even wat eten.

Terug naar boven was even wat lastiger.
Want best lang wachten in de rij.

Er konden per lift negen mensen mee naar boven en er waren vier liften beschikbaar.
Dat ging dus mondjesmaat, maar het was wel een ervaring.

Na een Pools ijsje maar weer terug naar de camping, en onderweg begon het me toch te onweren en te plenzen.
Gelukkig werd het die avond ook nog weer droog en maakte ik nog een fijne vouwfietstochtje.

Wat ik zag

Vreselijk heet

Het is heet in Polen, heet ik Krakau.
Naar mijn gevoel kwam de temperatuur niet onder de 30 graden uit en volgens de thermomter op de camping klopt mijn gevoel behoorlijk.

Onder het motto, alles beter dan regen toch maar weer de stad in.

Onderzoek leerde me het Nederlands voetbalelftal had gelogeerd in een hotel alhier, terwijl ze hun wedstrijden duizend kilomter verderop in Oekraine hebben gespeeld.
Toevallig had ik dat hotel gisteren al gespot en viel het me vandaag pas op dat alle bloemen in de bloemperkjes altijd nog vrolijk oranje kleurden.

We besloten om een boottochtje te doen van een uur, over de plaatselijke rivier.
Eerst een kwartier de ene kant op, dan terug, vervolgens een kwartier de andere kant op en weer terug.
Alleraardigst en niet al te heet.

Daarna wandelend door het schaduwrijke park tot we nabij het welbekende centrale plein waren aangekomen.
Daar een echt pools kopje koffie genuttigd en een paar keer genoten van het trompetspel.

Over dat trompetspel staat ook wat op wikipedia dat ik alhier even herplaats.


Hejnał is een afgebroken melodie die elk uur door een trompetspeler vanaf de hoogste toren van de Kosciół Mariacki (Mariakerk) in Krakau in Polen gespeeld wordt. Bovendien laat het eerste programma van de Poolse radio om 12 uur middernacht die melodie ook horen.
 
Het verhaal gaat dat in 1241 een torenwachter vanaf de noordelijke toren van de kerk de Tataren zag komen. Hij wilde zijn stadsgenoten waarschuwen en speelde op zijn trompet. Zijn trompetspel werd plotseling afgebroken omdat hij geraakt werd door een pijl. De stadspoorten konden nog op tijd afgesloten worden waardoor de stad veilig is gebleven. Ter herinnering aan het gebeuren wordt elk uur de afgebroken melodie nog altijd gespeeld.

Daarna nog eens een ritje gemaakt met een electisch wagentje en ditmaal de route gekozen door de Joodse wijk van de stad.
Hoewel Krakau door de oorlog gespaard is gebleven is het met vele Joodse inwoners minder goed afgelopen...

Na het kopen van een t-shirt (of was dat daarvoor alweer?) maar eens wat nieuw geld uit de muur halen en ergens gaan eten.
Wat ik wilde bestellen hadden ze niet, mijn tweede keus was wel aanwezig en at ik dus ook op.

Daarna weer naar de plek waar deze dag begon, de camping.