Ik heb Quandy het meest gemist tijdens mijn vakantie, hij bleef thuis om de boel te bewaken.
Ik wist van het bestaan, maar heb nooit de tijd gehad, of genomen, om er eens goed naar te luisteren.
Radio 5 nostalgia, een toendertijd nieuw project van de publieke omroep, en de oude praatprogramma`s werden verbannen naar andere oorden of tijden.
Nu was ik onlangs op vakantie, en al op 100 kilomter afstand is er geen Hilversumse FM band meer te horen.
Maar de AM reikt verder, dat komt zelfs tot helemaal in Denemarken aan toe, en in Zweden wil het soms ook nog wel een beetje lukken.
En laat Radio 5 Nostaliga nou net op de 747AM zitten!
Ik vertok op een zaterdag, en de zondag er na kon ik het dus ook nog ontvangen.
Er waren allemaal religieuze programma`s uitgezonden.
Ik vrees dat ze dat op de een of andere manier verplicht zijn, en dat er niemand naar luistert.
Dan heet radio 5 overigens gewoon radio 5, als er Nostalgia achter staat betreft het muziekprogramma`s.
Op de terugreis beviel het beter, op zowel dinsdag als de woensdag kon ik luisteren.
Door de weeks is de zender horizontaal geprogrammeerd, dus elke dag op hetzelfde tijdstip hetzelfde programma.
In de ochtend vanaf 10 uur Toppers van toen, van de AVRO, met Jan Steenman.
Van 12 tot 14 is het de KRO met Cafe Kooijmans, met Tieneke de Nooi! ( ja, echt)
Van 14 tot 16 is het de NCRV met Plein 5 met Hilco Span, en na 16 uur komt ook de EO er nog op.
De muziek is oud en stokoud, toch ook veel bekend werk, en ook BZN en Nico Haak alsmede Frans Duits komt ook allemaal voorbij.
De programma`s zijn verder zoals we die van de publieke omroep gewend zijn.
Onderhoudend, muziekje en babbeltje en soms zelfs iets wat lijkt op een kort gesprek, en vooral interactie met de luisteraar.
Zo worden mailtjes voorgelezen, mogen mensen smssen of bellen, en wordt er soms wat cratiefs verwacht en zit er in elk programma een spelelement.
Ik denk dat radio 5 Nostalgia wel een blijvertje is.
Ik weet niet meer wie, maar iemand logte over de zomergastenfilm.
En ik reageerde iets in de trand van dat ik totaal geen filmkenner noch liefhebber ben, maar dat als ik iets uit zou mogen kiezen dat het dan De Tranen van Maria Machita zou moeten zijn.
Een film van Paul Ruven, en de reden dat Paul de Leeuw hem vroeg om samen mee Filmpje te maken.
De Tranen van Maria Machita is een geheel gezongen film.
Met best nog wel een diepgaand verhaallijn er in, met ook nog een dubbelrol voor Jacques herb.
De liedjes zijn er voor de film, soms halve liedjes, soms zit er in het slot iets boeiends, zodat de uittro wat lang is.
Ik heb toen de CD aangeschaft en de boel overgecopieerd op cassettebandje, en elke vakantie draai ik dat weer af, als we buiten de Hilversumse zendmastenbereik komen tenminste.
De volgende clip kwam ik tegen op youtube, en is wel weer typerend voor zo`n VPRO zondagavond film.
Of er komt iets ongelovelijk saais of diepzinnigs, wat ook wel mooi is, of er komt zoiets geniaals leuks, en toch komt het altijd weer als lichtelijk ordinair over.
Het is een prachtig lied, Nieuwe Schoenen!
Vorig jaar kreeg ik voor mijn verjaardag een waar kunstwerk van mijn nichtje Tessa, daar maakte ik een foto van en zette het op mijn weblog.
En nu kreeg ik weer zoiets moois, en dat zet ik weer online:
De camping in Malmo is een beetje een rommeltje.
Het kan er net mee door, maar het stinkt wel op de wc.
En er lagen allemaal dode mugjes in het raamkozijn van het restaurant.
En de visa card van de rabobank werkte daar ook niet, maar gelukkig accepteerden ze wel noorse kronen (in zweden)
-
Na het verlaten der camping snel de brug over naar Denemarken, waar ze geld voor willen hebben, en later op een andere brug weer.
Maar nu ben ik dus op Jutland, zo heet het vasteland van Denemarken.
-
We zochten een camping op vlak langs de snelweg, nabij de Duitse grens.
En mijn navigatieding bracht ons precies naar het adres, een boerderij waar in geen velden of wegen een camping meer te vinden was.
Het campingboek is overigens van rond de eeuwwisseling.
Een andere camping vond die wel, via wegen waar je geen tegenligger tegen wil komen.
Met zicht op een meer en aan de overkant Duitsland.
We zitten in Kollund, en dat is via de weg nog geen 7 kilometer van Duitland.
Dus mijn missie voor vanavond, vouwfietsen naar de Deens/Duitse grens, de vouwfiets is al inmekaar gesmurfd!
------------------------------------------------------------------
En dat heb ik voornamelijk gevierd op de Zweedse snelweg,
en ik had dit al van te voren getikt en dat mag u nu fijn lezen:
----------------------------------------------------------------
Vandaag zijn we neergestreken in Halden.
Dat wil zeggen, op zaterdag 7 augustus 2010, maar als u dit leest ben ik daar al lang niet meer, want aldaar op de camping is geen internet.
Ik heb geinformeerd en om te internetten moet ik de stad in, en iets draadloos uit de lucht plukken zat er ook niet in.
-
Halden ligt aan de Zweedse grens, nog net in Noorwegen.
In Halden ligt een grote vesting, fort Fredriksten, en de camping heet ook Fredriksten.
De fort werd gebouwd in 1658 en tot 1905 bleven ze er aan verbouwen, want pas toen werd het vrede in Noorwegen en mochten ze hun eigen staat regeren.
Daarvoor hadden ze veel last van de Zweden en de Denen, die om beurten de baas wilden spelen, en ondanks deze verdedigingswerk lukte het altijd om het land in te pikken.
En altijd lukte het de Noren om het weer in eigen handen te krijgen.
-
Kortom, veel oude kanonnen en stevige muren en her en der wat door de tand des tijd aangetaste bouwwerken.
En die ga ik zondag op mijn gemakje allemaal even bekijken.
De stad zelf kan ik daardoor helaas niet zien, want ik moet door want ik moet terug, zweden in.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Zondag 8 augustus 2010, de laatste dag dat ik 35 ben, en de laatste dag dat ik in Noorwegen ben.
Vandaag het hele vestingwerk eens grondig bekeken, en ik vind zoiets altijd wondermooi.
Oudheid en moderniteit en versletenheid alsmede vergankelijkheid.
Het hoofdgebouw is nog vrijwel helemaal intact en wordt momenteel gerestaureerd.
Gelukkig was het vandaag een zondag en konden we ongestoord alles bewandelen.
Er moest wel entree betaald worden, volgens het bordje, maar we hadden geen idee waar, dus dat werd een gratis kijkje.
--
Even verderop liggen ook allemaal bijforten die hiertoe behoorden maar wel door de tand des tijds aangetast zijn.
Op de ene plek staat nog nauwlijks een muurtje en verderop is alleen iets van een fundering nog zichtbaar.
---
Na alles gezien te hebben ben ik nog een rondje wezen vouwfietsen, iets wat ik eigenlijk elke dag wel even deed.
En ik kwam zomaar op de plaatselijke golfbaan terecht, die hebben ze aangelegd tussen al die historische forten in.
---
En na het avondmaal maakte ik eens een rondwandeling.
En ik liep wat te zwalken over de campingminimidgetgolfbaan, en opeens kwam er een campingmedewerker aangelopen, met een midgetgolfstok, een balletje een kladblok en een potloot, ik mocht wel even spelen, het is "free!"
Maar gratis of niet, ik hoef niet, echt niet.
--
Op de wc maakt de rol waar het wc papier uitkomt een enorm kabaal, en ik merkte luid en duidelijk dat ik niet de enige was die zoveel herrie maakte.
----
Het weer deze vakantie was zeer wisselvallig, de ene dag liep ik te rillen en deed ik mijn warme trui aan, en vandaag was het weer korte kleding weer.
Tenslotte liep ik alleen nog eens door het lege fort vlakbij de caravan.
Er was verder niemand, en er was een van de mooiste zonsondergangen gaande.
En ik dacht, wandelend tussen honderden jaren oude muren, dit is een mooie avond om mijn 36e levensjaar mee af te sluiten.
-----------------------------------------------
Morgen verlaat ik Malmo en daarmee Zweden weer en zal de dag en de nacht doorbrengen in Denemarken.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014