En dan nu een filmpje van negen maanden geleden met nieuws over Camping De Burcht in Winschoten.
Inmiddels zijn we dus negen maanden verder, en is het 1 april geweest.
En op die bewuste datum moest de camping leeg zijn.
Ik heb er afgelopen weekend even gekeken, en er staat inderdaad niks meer.
En dat is toch wel heel erg jammer.
De Camping hoorde bij Winschoten.
En de lokatie was ook prachtig, op loopafstand van het centrum, ingeloten in een woonwijk, dat noemt men dan een stadscamping.
Wordt vervolgd, zegt men op het RTVNoord filmpje, maar er werd niks vervolgd.
Of de beste ex eigenaar nog leeft, geen idee, en waar het echtpaar uithangt zou ik ook niet weten.
En wat de nieuwe eigenaar er wat mee wil, ook geen idee.
Ze zijn er wel bezig, maar ik heb vooralsnog geen idee met wat.
Als u deze kant op komt om te camperen, dan kan u wel rondom Winschoten terecht, maar in de stad zelf niet meer.
Dit bord stond er nog, dus ik zette het maar op de foto.
Als u wat naar links surft ziet en het prachtige Stoomgemaal Museum, en als u verder naar rechts gaat, een heel end, dan belandt u in Medemblik.
Ik had vroeger een oom, die ging altijd met mijn tante op vakantie naar dezelfde camping in Medemblik.
Om te vissen.
Camping Zuiderzee.
En in mijn jeugd gingen wij daar ook vaak een weekje naar toe, net als soms andere familie, en dat was altijd heel gezellig.
Ik herinner me dat we na een week nog wel eens elders in Nederland gingen staan, zoals bijvoorbeeld Valkenburg.
Na een aantal jaren hadden wij het daar wel gezien, en gingen onze vakantie`s elders naar toe.
Toch gingen we meestal elk jaar wel even een dagje op vistie daar, want mijn oom en tante gingen er nog wel elk jaar naar toe.
Ik vermaakte me prima met mijn opblaasboot, en we verkenden altijd flink de omgeving.
Mijn oom werd ziekelijk, maar ging toch nog elk jaar met mijn tante naar Medemblik.
En tijdens zijn laatste vakantie aldaar gingen wij er ook nog een weekend staan.
Maar de camping was de camping niet meer!
De prachtige kampeervelden, waarvan we jaarlijks de ooit nieuw geplante bomen zagen groeien, waren er niet meer.
Er kwamen steeds meer vakantiehuisjes, allemaal hetzelfde en allemaal in grote kringen, heel erg lelijk.
De camping was gekrompen tot een klein stukje achter het veld met de vaste staanplaatsen, daar waar dan veel woonwagens stonden.
De speeltuin was er nog, en de kantine ook, maar de gezelligheid was wel weg.
Na de dood van mijn oom ben ik daar natuurlijk nooit meer geweest.
En nu keek ik eens rond met dat googlemap, en constateer dat de camping nu helemaal weg is.
Metropolis is een tv programma waarbij correspondenten vanuit de hele wereld korte filmpjes opsturen.
Gewoon uit het leven gegrepen onderwerpen, en elke tv uitzending komt er een ander onderwerp aan bod.
En nu is er een geinig dingetje, en dat zet ik hier ook maar even neer.
Altijd al willen weten hoe het is om in de gevangenis te zitten in Rio?
Of om homo te zijn in Zambia?
Met de Metropolis Jukebox kiest u een onderwerp naar keuze en selecteert u vervolgens een video uit een van de beschikbare landen.
Geen idee wat u wilt zien, maar wel nieuwsgierig?
Druk op de 'Hoe is het om...' knop en u krijgt willekeurig een stukje van de wereld van Metropolis te zien!
Meer dan de helft van de noorderlingen is vóór het samenvoegen van Groningen, Friesland en Drenthe tot één provincie.
Dat zou blijken uit een peiling
Groningen, Friesland en Drenthe zouden samen veel sterker staan.
Het gaat dus alleen om een bestuurlijke samenvoeging.
En wat voor bestuur je er ook op zet, de verschillende identiteiten blijven altijd wel bestaan.
Ik ben een Groninger, en dat zal ik dus altijd blijven, waar ik me ook nestel.
Het is ook een goed bezuinigingsmaatregel, er kunnen twee commisarissen der koningin gewipt worden en twee provinciale besturen.
Ik vind deze drie provincie`s gezamelijk eigenlijk nog te klein.
Ook Overijssel en Gelderland kunnen er wel bij, en nu we toch bezig zijn kunnen we het ook wel meteen doortrekken tot Brabant en Zeeland.
Waarom zou je zo`n piepklein land onderverdelen in nog kleinere deeltjes, dat kost alleen maar geld en is nergens voor nodig.
Eigenlijk is het ook maar het beste om van heel Nederland één provincie te maken!
Dan staan we pas echt sterk!
Waar het hart vol van is loopt de mond van over. Ik wil me daarin een beetje beperken, maar toch dit deelachtig maken.
Iemand vroeg me namelijk welke aflevering van Ronflonflon ik nou het meest geslaagd vind. De opname heb ik nog steeds, net als vele andere, op een casettebandje staan. Zelf, live, opgenomen, en heel vaak weer afgespeeld.
Tegenwoordig staan alle aflervingen online, maar ik ging niet tussen al die podcastafleveringen zoeken. Ik herbeluister alles af vanaf aflevering 1, en zou het wel op mijn log zetten als ik bij de bewuste aflevering was. En inmiddels ben ik bij aflevering 237, die van 19 april 1989, en dat is de allermooiste. Dus nu is het zover, dit is de meest Ronflonflonerige Ronflonflon:
(En ik heb er zelf maar een omschrijving bij gemaakt, hopelijk keuren ze het goed zo.)
De lange foute Wilhemina Kuttje jingle. Gevolgd door een gesprek met Jacques Plafond, Wilhelmina Kuttje, Jan Vos en AJ.Broekema bemoeit zich er ook nog mee. Wilhelmina moet snel weg maar zingt eerst nog even Wallekopse Hei, in de juiste versie, het eerste couplet in onvoltooit verleden tijd, zodat het een mooi contrast vormt met de tegenwoordige tijd van het tweede couplet. Daarna doet Jan Vos nog snel even een tip, en pas daarna: De jingle, de radio en de Ronflonflon tune, (met de apriltelling aangeleverd door Chris Bossmans.)
Plaat Ben Vaunghn Combo, i am sorry, but so is Brenda Lee. En halverwege daardoorheen: Brenda Lee, i am sorry.
Achterstallige post, onder andere een bandje van Silent Steps, Crawl. (al was het alleen al omdat Veronica het niet wil) En er werd aangevraagd: Komen en Gaan, het lied van Sans Rancune, door Jacques Plafond. Uw briefkaart…, Wie bellen, Van het Boekenfront, een gesprek met Annemarie Oster over haar boek, Hoe moet men kijken.
Nieuwe Platen, Beangles , Eternal Flame. Breddu Vang, Jaap Knasterhuis, en er volgt een telefoongesprek met Matthijs van Heiningen over de film Rituelen. De titelsong is gezongen door Mathilde Santing, Beauty of the visitol, en dat is de platenkeus van Jaap Knasterhuis. Daarna, Neerlands fabrikaat, en het eerder gestarte bandje wordt verder afgedraaid.
Jacqueline van Benthem komt binnen, en Jan Vos ook, en samen met Jacques zingen ze Barre Biesjes. Platenkeus van Paul van Ostade: van Robert Crum, she loved down by the fire housse. Colofon.
Waarom dit de allermooiste is kan joe zelf wel horen. En ik besef me ook wel dat niet iedereen die dit leest het ook gaat beluisteren. Het is toch radiogeschiedenis dat de Nederlandse radio zo gevormd heeft zoals het nu is, qua vrijheid.
Ik wilde aanvankelijk op een lokatie filmen waar ik nog nooit geweest was, maar door onvoorziene omstandigheden werd het een voor ons overbekende lokatie.
Maar daarom hadden we er niet minder plezier in.
En omdat ik toch de camera van mijn broer bij me had filmde ik ook maar eventjes.
Ik vind pasen maar kut, ik doe dus ook niet aan pasen.
Pasen is de viering van de wederopstanding van jezus, en dus een feest voor mensen die geloven in jezus.
(hij deed 33 jaar eerder ook al twee dagen over zijn geboorte, en dus ook twee dagen over zijn wederopstanding)
Alle respect daarvoor, en dan ook graag respect terug voor mijn ongeloof.
De paasmaandag vind ik altijd een verloren vrije dag, een soort uitstel van executie, want de werkweek begint toch weer.
Bovendien bepaal ik liever zelf wanneer ik vrij krijg.
Nu was ik van plan om ergens heen te gaan waar ik in de kerstvakantie ook al naar toe wilde, en daar dan samen met Quandy een fijne kerstwandeling te maken.
Maar omdat mijn auto toen stuk was besloot ik om die wandeling uit te stellen en daar een paaswandeling van te maken.
Zo zette ik Quandy vandaag in de auto, dat ging nog allemaal goed.
De wagen uit mijn garage rijden en de navigatie instellen lukte ook nog wel.
Maar toen ik weg wilde rijden gebeurde er niks meer: de motor sloeg af en wilde niet meer aan ook: accu dood.
Dat ding stamt uit 1999 en had al eerder wat kuren, nu moet die dus echt eens vervangen worden.
Ik ben maar met Quandy aan het fietsen gegaan naar een iets dichterbij zijnde wandelplek, en daar hebben we ook genoten.
De uitgestelde kerstpaaswandeling zal ik wederom uitstellen, en omdopen tot een bevrijdingsdagwandeling.
