'Fedor van Eldijk' heeft de volgende reactie geplaatst:
Afgelopen maandag verscheen het boek 'Binnenland 1' bij uitgeverij de Harmonie met daarbij een CD waarop de leukste stukken te horen zijn.
Meer informatie vind je op http://www.absurd.nl/
Bovenstaande reactie verscheen op een oud logje, en afgelopen maandag is inmiddels al wat maandagen geleden.
Ik ben geen boekenlezer, maar dat boek ga ik zeker aanschaffen.
In dat bewuste logje prees ik het radioprogramma Binnenland1, en vertelde dat ik het jammer vond dat het gestopt is.
Op youtube kwam ik nog een alleraardigt filmpje tegen, precies Binnenland1.
Binnenland 1 brengt nieuws dat nergens anders te zien is. Eerst op de radio (VPRO) en nu ook in een boek en op het internet voor mensen.
Moederdag is de meest onzinnige dag die er is, op vaderdag na dan. Je moeder eer je elke dag, net zoals zij jou eert / eerde. Niet op een speciaal daarvoor aanbevolen dag. Oke, iets leuks maken op school en dan het huis in smokkelen om op zondag te geven, is prachtig! Naar de winkel gaan en een verjaardagskado kopen, terwijl het met de echte verjaardag al lastig genoeg is, is niet mijn ding.
Zolang er geen oomdag is, vier ik geen moederdag. Toch mogen vandaag ook alle moeders kijken. En advies geven.
Soms is mijn nichtje Tessa op visite, en soms film ik dat. Ik begin op te nemen en hou dat een paar minuten vol, en de leukste resultaten zet ik dan op youtube. Om later dan eens daar weer de allermooiste van te kiezen om in te sluiten op mijn weblog. Maar nu heb ik een probleem. Ik heb twee hele leuke, en ik kan gewoon niet kiezen. Help me, welk filmpje vindt u het mooiste, en waarom?
Film 1 begint met Tessa, dan komt Quandy om de hoek kijken, en dan eindig ik met een schitterend shot van een sleutelhanger die in mijn auto hangt.
In het tweede filmpje wil Tessa wat brood aan de kippen voeren. Ze laat het vallen, ze laat Quandy er aan snuffelen en ze neemt een hapje.
Ook in Winschoten is de lente aangebroken, Quandy kijkt geintereseerd naar wat schaapjes.
En de daarbij behorende lammetjes.
Dan laat ik nu het uitzicht van achteren zien, de schuur links behoort toe aan de buren, en rechts ziet u een oud dak, waar inmiddels nieuwe pannen op liggen.
Ook het afdak in het midden zal spoedig vervangen worden.
Verder nog zichtbaar, mijn auto, materiaal voor het nieuwe dak, een schommel en een schoolplein, maar ook de blauwe lucht en een lantaarnpaal, en nog wat bomen en struiken alsmede wat gras, en vast nog wel meer.
Antiek, en lek, en inmiddels verdwenen, het dak van de zolder.
Het was aanvankelijk de bedoeling om me in april te concentreren op Amsterdam foto`s.
Daar zag ik nog politie te paard, en geen mens mocht daar het plein op of af, we moesten doorlopen naar de volgende brug.
Deze bomen staan ergens in Winschoten, en zijn nu in volle bloei, maar zoals u ziet was dat dus niet altijd zo.
Dit is Rody, de hond van mijn zwangere zusje, met staart en poepgat goed zichtbaar, vandaar ook mijn voorkeur voor Duitse Herders.
Tegenwoordig ga ik op mijn fiets naar mijn werk, omdat mijn werk zich momenteel in Winschoten bevindt.
Ik kom dan langs theater de Klinker, die inmiddels een jaar leegstaat en die willen ze slopen.
De VCP heeft op alle ramen deze poster geplakt.
Omdat Winschoten binnenkort gaat fuseren staan er verkiezingen op stapel, en laten de communisten van zich horen.
7 mei is een datum die al lang aangestipt stond op de scheurkalender.
Ik moest naar de tandarts, ter controle, om kwart over vier in de namiddag.
Onlangs kreeg ik post van mijn werkgever.
Ik krijg zoveel post van mijn werkgever, dat het me niet verwonderde.
Een of andere bijeenkomst, hapje en drankje, en geleuter en gedoe, in de namiddag en wel op 7 mei.
Zulke post smijt ik altijd weg, ik hapje en drankje liever gewoon thuis.
Op mijn werk hoorde ik dat het verplicht was, want er zou iets belangrijks medegedeeld worden, of zo.
Nou ja, verplicht of niet, als ik naar de tandarts moet dan moet dat, en het was geeneens een smoes.
De tandarts bezoeken doe ik niet graag, maar het moet nu eenmaal, en het kwam me nu voor het eerst ook nog eens goed uit.
Bij de tandarts aangekomen zag ik dat er weer het een en ander veranderd was.
Er hingen andere schilderijen, dat wil zeggen, nu waren het dierenfoto`s.
En er hing een groot scherm, met daarop een commerciele tv zender dat tekenfilms uitzond.
Toen ik aan de beurt was en neerplofte op de tandarst stoel, wachtende op de tandarts, hoorde ik Rob van Someren moppen tappen door de speaker.
(Dat soort dingen valt me nu eenmaal op)
Toen de tandarts uiteindelijk in mijn mond aan het poeren was zag ik leuke vogeltekeningen op het plafond.
Dat is niet nieuw, dat is al jaren zo.
Hij zocht, en vond, een klein gaatje, op 2 juli terugkomen.
Ik moest een afspraak maken bij de bali, maar de balidame wist het al, dankzij de moderne techniek.
Ze printe een kaartje uit, met de nieuwe afspraak, en daar stond zelfs een heus webadres op, ook nieuw! http://www.mondzorgcentrum-winschoten.nl/
Elk jaar op 4 mei kijk ik naar de dodenherdenking, en om 8 uur ben ik twee minuten stil.
Met heel mooi weer zit ik buiten en volg ik het via de radio.
En een keertje was ik op hondencurus, en om precies 8 uur hielden we een stilte.
(temeer daar het vlakbij het officiele monument was alwaar men herdenkt)
Later op de avond ga ik altijd internetten, en dan kan ik het niet laten om mensen op msn te vragen of ze ook stil zijn geweest.
Verreweg de meeste zeggen, natuurlijk.
En op een gegeven moment is er altijd wel eentje die niet stil is geweest.
En dan erger ik me weer dood.
Ik erger me aan mezelf dat ik er naar vraag.
Als ik vraag waarom die persoon niet stil is geweest is het antwoord: niet aan gedacht.
Tja.
En als ik dan uit wil leggen waarom het toch van belang is, dan ben ik maar een zeur.
Ik ben tegen verplichtingen, ik ben voor vrijheid van meningsuiting.
In de jaren 80 was 4 mei altijd een speciale dag.
Op de radio was men minder uitbundig, en men had het over de oorlog en zo.
Spelletjes werden eventjes opgeschort, en de muziek was niet al te opwindend.
Dan leefde je er naar toe.
In de jaren 90 werd het allemaal wat losser, tot even voor achten is het pret en lol, en gelijk na de stilte knalt de ster er alweer in.
Misschien moet dat toch weer anders.
Het liefst zou ik willen dat iedereen, bijvoorbeeld, eens ging lezen wat Wim de Bie te vertellen had, gisteren in de kerk.
En bijbehorend filmpje eens bekeek. ZIE HIER
En dan gewoon stil is, op 4 mei om 8 uur.
Zoiets vergeet je toch niet.
(logje van 6 mei, moet kunnen ja)
Als je iemand kent is het altijd leuker om die iemand te volgen. (volgens mij is dat ook de reden dat we op de vaderlandse buis doodgesmurfd worden met zogenaamde bn-ers.)
Remy ken ik al een tijdje. Een jaar of wat geleden was hij dj bij internetradiostation Rising Flow Radio. Door tijdens de show wat te babbelen op de studio msn duurt het vaak niet lang of de dj komt dan in mijn eigen msn.
Remy stopte met Rising Flow en ging bassen in een bandje, genaamd LOGO. Toen ze hun tweede cd voor live publiek op wilden nemen in Roosendaal, precies tijdens mijn vakantie in Zeeland, nam ik een kijkje bij de opnames, klapte stevig mee op de cd en ontmoette Remy. Inmiddels is Remy gestopt bij LOGO.
Remy zit momenteel een maand in Suriname.
Remy Hersbach en Lars Lambriks zijn twee enthousiaste journalisten die een maand door Suriname reizen om reportages te maken over de problemen die Suriname kent. Want er is meer dan alleen de prachtige natuur, die de gemiddelde Nederlandse toerist tegenkomt.
De reis vindt plaats in het kader van de minor Interculturaliteit en Mondiale ontwikkelingsvraagstukken van de hogeschool in Tilburg.
Lars is: - 20 jaar oud - Gespecialiseerd in krant, tijdschrift en internet
Remy is: - 22 jaar oud - Gespecialiseerd in radio, internet en televisie
De reis begint op 3 mei en duurt een maand. Tot die tijd zullen we jullie op de hoogte houden van wat er vandaag gebeurt in Suriname.
Ik vind een minuut stilte houden in een voetbalstadion, voor iets dat niks met voetbal te maken heeft, zeer ongepast.
Er gebeuren zoveel vreselijke dingen op deze wereld, dan kan je wel altijd met een minuut stilte beginnen.
Laatst met de doodgestoken babys en peuters in Belgie was het ook niet stil.
Maar dat is het buitenland natuurlijk.
Dat is minder erg natuurlijk.
Maar goed, als men besluit om toch een minuut stilte in acht te nemen, dan moet men dat ook gewoon doen, ongeacht je mening.
Als gevraagd wordt om een stilte, dan geef je een stilte, dat is namelijk het minste wat je maar kan doen.
Vanavond is het twee minuten stil, in heel Nederland.
"Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij allen - burgers en militairen - die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Alle herinneringen daaraan komen samen tijdens de Nationale Herdenking.
Om acht uur is het overal in Nederland twee minuten stil.
Twee minuten, waarin we ons realiseren dat we hier in vrijheid twee minuten stil kunnen en mogen zijn.
Ter nagedachtenis aan allen die zijn omgekomen, leggen Hare Majesteit de Koningin en Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van Oranje de eerste krans bij het Nationaal Monument."
De twee minuten stilte gelden in het hele land, ook op plaatsen waar geen plechtigheid wordt gehouden.
Treinen en bussen worden stilgezet en van iedereen wordt verwacht dat hij een moment van stilte in acht neemt.
Het blijft echter verboden een auto op de snelweg stil te zetten.
Automobilisten kiezen daarvoor een geschikte afrit of parkeerplaats.
Verder spreekt het vanzelf dat hulpdiensten (ambulance, brandweer enz.) normaal actief blijven.
Er zijn mensen die willen niet stil zijn omdat het geen nut heeft.
Moet alles nut hebben dan?
Uitleggen is zinloos, zie het als kunst, of wat dan ook, maar wees stil!
Vlak voor acht uur zie ik altijd een kleine stoet door de straat wandelen, begeleid door twee politieagenten, komend van de voormalige synagoge naar het monument, waar ze een krans leggen en stil zijn.
