Ik wist ook niet wat er kwam. Ik liep mee met de stille tocht öp 4 mei te Winschoten en bij de Joodse begraafplaats klinkt ineens muziek en is er rook en vuur. Ik film.
En het is heel lastig om te herdenken terwijl ondertussen Israelische bommen op Gaza geworpen werden, en dat was afgelopen mei zo, en nu in september nog steeds, en in Oekraine is het ook niks anders nog.
In Dinxperlo loopt de grens tussen Nederland en Duitsland, net als in Kerkrade, dwars door de bebouwde kom, over een straat dat eens de grens was tussen twee moerasgebieden en nu dus nog steeds de grens vormt tussen twee landen. Aan de ene kant van de straat is het Nederlands en aan de overkant is het Duits, en dit staat er nu als monument.
De plaatsnaambord is grapsgewijs in de kleuren van die borden van de twee landen.
En hier is de boel opengebroken, grensoverschrijdend.
Ik zie een bord staan, ik loop er naar toe om het te lezen en maak er een foto van en zet deze vervolgens op mijn weblog.
Dit is niet op het Marktplein, maar aan de andere kant van het appartementencomplex op een ander plein. Een deel van de parkeerplekken hebben ze dus nodig, gelukkig zijn er in de omgeving nog ruim voldoende plekken over.
Gisteren stond er al een deel, en vandaag ziet het er zo uit.
Op dit podium geeft het Noord Nederlands Orkest zaterdagavond een gratis openluchtconcert. En in de middag zal er een talentenjacht plaats gaan vinden.
Het filmpje is een tijdsdocument. Een bewegende foto, dan is het geen foto meer, dus het is een filmpje. En ik zwiep en ik zwier, van links naar rechts en rustig terug. In april gefilmd en in september op mijn weblog.