Dit huis in Winschoten is vandaag van de aardboden verdwenen.
Geen aardbevingsschade, geen brand, geen verpaupering. Hij stond in de weg en moest maar weg.
Het huis hoort bij een onlangs uitgebreide zalencentrum in de Bosstraat, tegenover de synagoge. Het huis staat er al zo lang ik me kan heugen. Toen ik nog naar de lagere school ging kwam ik er vier maal daags langs. En tegenwoordig nog zeer regelmatig.
Het was altijd bewoond, de laatste tijd niet meer, het was tegenwoordig in gebruik als opslag of zo. Maar nu dus, waarschijnlijk met toestemming van de gemeente, van de kaart geveegd. Het zal hoogstwaarschijnlijk parkeerplaats of terras worden.
Ik vind het zonde, Winschoten verliest weer een oud pandje en gaat weer een beetje meer lijken op een gatenkaas.
Het is natuurlijk schandalig dat mensen gaten gemaakt hebben in de afrastering rond de Oostvaardersplassen, zodat enkele edelherten de snelweg betreden en daarop werden doodgeschoten. En dan vind ik dat doodschieten nog het ergste. Zo ga je niet met je dieren om!
En dan geven ze de vernielers de schuld, maar het is de jager die schiet! En natuurlijk is verkeersveiligheid erg belangrijk, maar men kan een snelweg ook afsluiten. En dan de dieren verdoven en terugbrengen. Er geen wild west van maken zeg, idioten!
Ook idioot is de traditie op Schiermonnikoog om een haan op te sluiten in een kooi op vele meters hoogte. Gebruik daarvoor dan een windvaan of zo, geen levend beest zeg. Traditie me reet, kap met deze waanzin. Het is daar nu al zo erg dat de haan zelfs bewaakt moet worden! En de rechter heeft bepaald dat het geen dierenleed genoeg is, laten ze dan die rechter in die kooi stoppen!
Tradities zijn er om overboord te gooien, geen idiote dingen doen omdat idiote voorouders dat deden. Denk altijd na bij wat je ook doet, dan zal dit niet gebeuren.
De nieuwste van Lars Koehoorn heet Your Love Is Too Cold en alhier treft u bijbehorende clip.
Echt weer zo`n nummer dat ik op mijn weblog zet en voorlopig dan ook elke dag even ga beluisteren. Tot het wel erg ver is weggezakt in het archief, en dan kom ik het later nog wel weer eens tegen.
Toxicating. Update: de regionale zender Radio Noord draait hem regelmatig.
En in Bunschoten is een dorpsstraat. In Winschoten is dan weer een grachtstraat.
En in Bunschoten zijn ook schapen, zo ook in Winschoten.
Ik begrijp het gebruik van die twee komma`s omhoog nooit zo, in het Nederlands komt dat namelijk niet voor, bezig het dan ook niet. Of wel, zelf weten.
Deze vogel bleef wel goed stil zitten.
Duidelijker kan het niet.
Ook een vogel die goed stil kon zitten.
En dan nog zijn er mensen die dat niet doen.
Nooit eerder heb ik geslapen op een havencamping, en het beviel me uitstekend.
Quandy was ook mee, dat blauwe ding om zijn nek zit vol met poepzakjes, die mag hij zelf bij zich dragen.
En nu heeft u er weer tien gezien, allemaal van Bunschoten.
Ik was het hemelvaartweekeinde van Winschoten naar Bunschoten.
En Quandy is ook mee.
Bunschoten wordt vaak in één adem genoemd met Spakenburg, omdat de plaats één geheel is onder de naam Bunschoten-Spakenburg. Vroeger was Bunschoten een boerenstad ten zuiden van het vissersdorp Spakenburg. De nieuwbouwwijken zijn allemaal even mooi en netjes en gaan naadloos in elkaar over.
Het drukke levendige centrum van Spakenburg is erg oud, fraai en herkenbaar. En de oude stad Bunschoten in het zuiden is erg rustig, en ook erg bijzonder, door de nimmer volgebouwde stadsweide.
De gemeente heet echter Bunschoten, dus ik kan met goed fatsoen zeggen dat ik was in Bunschoten.
De keuze is reuze.
Wat Winschoten en Bunschoten gemeen hebben is een Kerkstraat, hoewel de staat in Bunschoten echt een straat is, en die in Winschoten slechts een bordje aan de muur in een steeg.
En zijn fietsers toegestaan, maar snorfietsen dan weer niet.
Na het nuttigen van een ijse kwam ik er achter dat ik voor een monument zat. De kransen staan er nu een volle week, toen ik stil was bij het monument in Winschoten stonden alhier mensen stil bij dit monument in Bunschoten.
De haven van Winschoten bestaat nog steeds, de haven van Bunschoten is eens geweest.
Dit is een uniek gebied, de gracht werd in de middeleeuwen aangelegd, daarbinnen is het in al die eeuwen nimmer volgebouwd, en dat zal ook nimmer gaan gebeuren.
Winschoten heeft drie molens, Bunschoten één.
Een straatje in Bunschoten draagt dezelfde naam als een dorpje in de gemeente Oldambt waar Winschoten de hoofdstad van is.
